Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariusz Górski (spr.)
Sędziowie:	SO Elżbieta Marcinkowska SO Tomasz Wysocki
Protokolant:	Ewa Ślemp

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016 r.

sprawy M. P.

syna J. i T. z domu Z. (...) roku w W. z art. 279 § 1 kk, art. 278 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich

z dnia 10 lutego 2016 r. sygnatura akt II K 365/14

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym, zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn.akt IV Ka 298/16

UZASADNIENIE

M. P. oskarżony został o to, że:

I. w dniu 25 marca 2014 roku w Z.. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim otwarciu w nieustalony sposób zamka drzwi w samochodzie marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) z jego wnętrza dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 2351,82 zł. na szkodę hurtowni (...) z siedzibą w K., tj. o czyn z art. 279 § 1 kk,

II. w dniu 23 września 2013 roku w Z. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim otwarciu w nieustalony sposób zamka drzwi w samochodzie marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) z jego wnętrz dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 24 235,41 zł. na szkodę firmy (...), tj. o czyn z art. 279 § 1 kk,

III. w dniu 30 sierpnia 2013 roku w Z. woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z niezamkniętego samochodu marki F. (...) numer rejestracyjny (...) z jego wnętrza dokonali zaboru saszetki z pieniędzmi w kwocie 6821,12 zł. na szkodę firmy (...), tj. o czyn z art. 278 § 1 kk,

a nadto temu oskarżonemu zarzucono:

IV. w dniu 20 września 2013 roku w B. woj. (...) z niezamkniętego samochodu marki F. (...) numer rejestracyjny (...) zabrał w celu przywłaszczenia saszetkę z pieniędzmi w kwocie 648 zł na szkodę M. P. (1), tj. o czyn z art.278 § 1 kk

V. w dniu 12 czerwca 2013 roku w R. woj. (...) z niezamkniętego samochodu marki M. numer rejestracyjny (...) zabrał w celu przywłaszczenia saszetkę z pieniędzmi w kwocie 4000 zł na szkodę firmy (...), tj. o czyn z art.278 § 1 kk.

Zaskarżonym wyrokiem M. P. uznany został za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie I części wstępnej, z tym że w miejsce wskazanej w opisie czynu kwoty „2 351,82 zł” przyjęto „2 876,49 zł”, a nadto w miejsce sformułowania „po uprzednim otwarciu w nieustalony sposób zamka drzwi”, przyjęto sformułowanie „po uprzednim włamaniu do samochodu poprzez otwarcie zamka drzwi nieustalonym narzędziem”, a nadto przyjęto, że M. P. dopuścił się tego czynu będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie o sygn. akt II K 457/07 z dnia 15 stycznia 2008r. za czyn z art. 280 § 1 kk i in. na karę 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresach od 01.07.2007r. do 21.11.2007r. oraz 01.04.2009r. do 29.04.2009r. oraz od 28.04.2011r. do 28.05.2012r. tj. uznał go za winnego popełnienia czynu stanowiącego występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 1 /jednego/ roku i 2/ dwóch/ miesięcy pozbawienia wolności.

M. P. uznany został za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie II części wstępnej z tą zmianą, iż w miejsce sformułowania „po uprzednim otwarciu w nieustalony sposób zamka drzwi”, przyjęto „po uprzednim włamaniu do samochodu przez otwarcie nieustalonym narzędziem”, a nadto przyjęto, że czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie o sygn. akt II K 457/07 z dnia 15 stycznia 2008r. za czyn z art. 280 § 1 kk i in. na karę 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresach od 01.07.2007r. do 21.11.2007r. oraz 01.04.2009r. do 29.04.2009r. oraz od 28.04.2011r. do 28.05.2012r., tj. za winnego popełnienia czynu stanowiącego występek z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk wymierzył karę 1 / jednego/ roku i 2/ dwóch/ miesięcy pozbawienia wolności.

Tenże oskarżony uznany został za winnego popełnienia czynów opisanych w punktach III, IV i V części wstępnej, z tą zmianą że w opisie czynu V w miejsce wskazanej kwoty „400 złotych” przyjęto kwotę „4 508,26 złotych”, a nadto przyjęto, że M. P. popełnił przedmiotowe przestępstwa z punktu III, IV i V części wstępnej wyroku w ramach ciągu przestępstw pokreślonego w art. 91 §1 kk będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie o sygn. akt II K 457/07 z dnia 15 stycznia 2008r. za czyn z art. 280 § 1 kk i in. na karę 2 /dwóch/ lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresach od 01.07.2007r. do 21.11.2007r. oraz 01.04.2009r. do 29.04.2009r. oraz od 28.04.2011r. do 28.05.2012r.,to jest za winnego popełnienia czynów z art. 278§1 kkk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzono oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Zważywszy na treść art. 91§2 kk i art. 86§1 kk wymierzono M. P. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 46§1 kk orzeczono od oskarżonego (solidarnie ze współoskarżonym) kwotę 2 876,49 zł na rzecz pokrzywdzonej Hurtowni (...).

Wyrok powyższy zaskarżyła obrońca oskarżonego zarzucając orzeczeniu:

1.  obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 4§1 kk, wyrażającą się w naruszeniu zasady względności ustawy,

2.  rażącą niewspółmierność orzeczonej kary, polegającą na wymierzeniu oskarżonemu kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres próby.

Tym samym skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia przez zawieszenie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności na okres próby w wymiarze lat 5 przy zastosowaniu ustawy obowiązującej w dacie popełnienia czynów.

Sąd Okręgowy zważył:

W szczególności nie sposób zgodzić się z zarzutem rażącej niewspółmierności kary orzeczonej względem M. P. bez zastosowania dobrodziejstwa art. 69§1 kk.

Za zastosowaniem takiego dobrodziejstwa nie mogą zwłaszcza przemawiać okoliczności podnoszone przez skarżącą, a to że M. P. przyznał się do popełnienia zarzuconych mu przestępstw, zobowiązał się do naprawienia szkody, wyraził żal i skruchę oraz nie utrudniał postępowania.

Powyższe okoliczności znalazły niewątpliwie odbicie w wymierzeniu oskarżonemu kar jednostkowych w dolnych granicach ustawowego zagrożenia i także nader łagodnej kary łącznej, a to 2 lat pozbawienia wolności.

Apelująca pomija jednak całkowitym milczeniem fakt,. Że M. P. odpowiadał w warunkach recydywy określonej w art. 64§1 kk, zaś przestępstwa których się dopuścił nie były przypadkowymi, wywołanymi nagłym impulsem, lecz były to czyny dokonane z pełnym wyrachowaniem, zaplanowane i zrealizowane z „żelazną” konsekwencją.

Oskarżony bądź sam, bądź wspólnie z M. G. „śledzili” zwłaszcza dostawców towarów do sklepów i dokonywali kradzieży częstokroć pokaźnych sum po przekonaniu się, że pokrzywdzeni zostawili pieniądze w zaparkowanych samochodach.

Tym samym już tylko wskazane wyżej argumenty nie pozwalają na wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary pozbawienia wolności, a w szczególności na zastosowanie dobrodziejstwa art. 69§1 kk.

Nie sposób przy tym zgodzić się z apelującą że Sąd I instancji dopuścił się obrazy art. 4§1 kpk nie stosując ustawy obowiązującej w dacie popełnienia przypisanych oskarżonemu przestępstw, jako względniejszej lecz ustawę nową.

Rację w tym względzie miałaby apelująca, gdyby Sąd nie zastosował art. 69§1 kk z uwagi na wymierzenie M. P. kary przekraczającej 1 rok pozbawienia wolności. W sprawie omawianej jednak warunkowego zawieszenia wykonania względem oskarżonego kary pozbawienia wolności nie zastosowano z zupełnie innych powodów, a to takich jak uprzednia karalność oskarżonego czy też charakter przypisanych mu przestępstw, a zatem sytuacja procesowa M. P. jest tożsama niezależnie od tego którą z ustaw Sąd by zastosował, a skoro tak to należało właśnie zgodnie z treścią art. 4§1 kk zastosować ustawę nową.

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w wyroku.