Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Agnieszka Połyniak (spr.)
Sędziowie:	SSO Mariusz Górski SSO Sylwana Wirth
Protokolant:	Agnieszka Strzelczyk

przy udziale Władysławy Kunickiej – Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 r.

sprawy G. M.

córki W. i Z. z domu W.

urodzonej (...) w W.

oskarżonej z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

i G. D.

córki J. i J. z domu J.

urodzonej (...) w K.

oskarżonej z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 3 czerwca 2016 r. sygnatura akt III K 1249/14

uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonej G. M. co do czynów zarzuconych a opisanych w punktach od XLI do LII części wstępnej wyroku oraz w stosunku do oskarżonej G. D. co do czynów zarzuconych a opisanych w punktach od LIV do LVIII części wstępnej wyroku i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygnatura akt IV Ka 675/16

UZASADNIENIE

1)  G. M. oskarżona została o to, że:

XLI.  w dniu 09 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby D. Z. dokonał czynu zabronionego . jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z D. Z. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2100 złotych, pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk

XLII.  w dniu 12 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby P. F. dokonał czynu zabronionego , jako przedstawiciel (...) S.A , zwierając z P. F. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 3000 złotych , pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kkw zw z art. 11 § 2 kk ;

XLIII.  w dniu 23 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby M. G. dokonał czynu zabronionego, jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z M. G. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienioną do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2000 złotych, pomogła wymienionej w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł , a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk ;

XLIV.  w dniu 11 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby D. W. dokonał czynu zabronionego , jako przedstawiciel (...) S.A , zwierając z D. W. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zl oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2150 złotych . pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kkwzw z art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk;

XLV.  w dniu 18 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby D. S. dokonał czynu zabronionego , jako przedstawiciel (...) S.A, zwierając z D. S. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2150 złotych, pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 15000 zł , a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kk w zw z art. 11 § 2 kk ;

XLVI.  w dniu 09 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby P. R. dokonał czynu zabronionego , jako przedstawiciel (...) S.A , zwierając z P. R. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 1950 złotych . pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

XLVII.  w dniu 12 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby K. M. dokonał czynu zabronionego, jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z K. M. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2500 złotych . pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł , a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18§3kkwzwz art. 286 §1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

XLVIII.  w dniu 16 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby S. G. dokonał czynu zabronionego . jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z S. G. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2150 złotych , pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

XLIX.  w dniu 18 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby P. P.dokonał czynu zabronionego , jako przedstawiciel (...) S.A , zwierając z P. P.umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2150 złotych . pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

L.  w dniu 02 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby P. P. (1) dokonał czynu zabronionego . jako przedstawiciel (...) S.A , zwierając z P. P. (1) umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 1150 złotych . pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kkw zw. z art. 11 § 2 kk;

LI.  w dniu 18 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby T. D. dokonał czynu zabronionego . jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z T. D. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedzibą w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2000 złotych pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł , a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;

LII.  w dniu 29 listopada 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby M. M. dokonał czynu zabronionego . jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z M. M. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedzibą w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2150 złotych, pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł , a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

1)  G. D. została oskarżona o to, że:

LIV.  w dniu 21 listopada 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby D. J. dokonał czynu zabronionego, jako przedstawiciel (...) S.A. zwierając z D. J. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 3150 złotych , pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 200 zł ,a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

LV.  w dniu 21 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby P. J. dokonał czynu zabronionego, jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z P. J. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2000 złotych pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł, a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

LVI.  w dniu 08 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby P. S. dokonał czynu zabronionego, jako przedstawiciel (...) S.A. zwierając z P. S. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego oświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2150 złotych, pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości ,1500 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

LVII.  w dniu 25 listopada 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby Z. K. dokonał czynu zabronionego . jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając ze Z. K. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 2000 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2790 złotych , pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 2000 zł , a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

LVIII.  w dniu 06 grudnia 2013r w W. woj. (...) w zamiarze aby Ł. C. dokonał czynu zabronionego , jako przedstawiciel (...) S.A . zwierając z Ł. C. mowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1500 zł oraz posiadając wiedzę o przedłożeniu przez wymienionego do wniosku o pożyczkę nieprawdziwego zaświadczenia co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedziba w J. i osiąganych dochodach w wysokości 2730 złotych, pomogła wymienionemu w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 1500 zł . a następnie przedkładając w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 50 zł stanowiące prowizję od podpisanej umowy,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2016r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, w sprawie o sygn. akt III K 1249/14 uznał:

XX. oskarżoną G. M. uznał za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w pkt od XLI do LII części wstępnej wyroku z tym, że co do czynu opisanego w pkt XLII przyjął jako datę popełnienia czynu dzień 17 grudnia 2013r.,. co do czynu opisanego w pkt XLV przyjął, że kwota niekorzystnego rozporządzenia mieniem wyniosła 1500 złotych, co do czynu opisanego w pkt XLVI przyjmuje jako datę popełnienia czynu dzień 6.12.2013r., to jest występków z art. 286§1 kk i art. 18 §3 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za czyny te przy przyjęciu, iż stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył jej karę roku pozbawienia wolności , której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 kk zawiesił warunkowo tytułem próby na okres 2/ dwóch lat/,

XXII. oskarżoną G. D. uznał za winną popełnienia zarzucanych jej czynów opisanych w pkt od LIV do LVIII części wstępnej wyroku, z tym, że co do czynu opisanego w pkt LVIII przyjął, jako datę popełnienia czynu dzień 22.11.2013r. , to jest występków z art. 286§1 kk i art. 18 §3 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i za czyny te przy przyjęciu, iż stanowią ciąg przestępstw z art. 91§1 kk na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11§3 kk w zw. z art. 91§1 kk wymierzył jej karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności , której wykonanie na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art. 70§1 kk zawiesił warunkowo tytułem próby na okres 2 (dwóch lat),

XXIII. na podstawie art. 72§2 kk w zw. z art. 39pkt 7 kk w zw. z art. 43a§1 kk orzekł od oskarżonych G. M. i G. D. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwotach po 300 (trzysta) złotych,

XXIV. na podstawie art. 46§1 kk zobowiązał oskarżonych do naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego (...) SA Oddział w W.:

⚫

oskarżoną G. M. poprzez zapłatę kwoty 600 (sześćset) złotych

⚫

oskarżoną G. D. poprzez zapłatę kwoty 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych na rzecz wyżej wymienionego pokrzywdzonego.

XXV. zasądził od Skarbu Państwa kwoty po 1323, 40 złotych na rzecz adw. R. B. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej G. D. z urzędu,

XXVI. zwolnił oskarżoną G. M. od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając je na rachunek tegoż Skarbu Państwa i nie wymierzył wyżej wymienionym oskarżonym opłat.

XXVII. zasądził od oskarżonej G. D. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1323, 40 złotych tytułem wydatków związanych z ustanowieniem obrońcy z urzędu z uiszczenia pozostałych wydatków w części dotyczącej skazania zwolnił wyżej wymienioną oskarżoną zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa i nie wymierzył tejże oskarżonej opłaty .

Z wyrokiem tym nie pogodziły się oskarżone, które za pośrednictwem swoich obrońców zaskarżyły wyrok w całości na swoją korzyść. I tak:

1) Obrońca oskarżonej G. D. zaskarżyła wyrok w zakresie punktów , XXII, XXIII, XXIV, XXVII. Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2, 3 i 4 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

1. obrazę przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia a to:

a) art. 5 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. na skutek przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów polegającej na uznaniu za w pełni wiarygodnych wyjaśnień oskarżonego B. B., mimo niewyjaśnienia licznych sprzeczności pojawiających się w tych wyjaśnieniach, oraz braku potwierdzenia wersji przedstawianej przez B. B. w wyjaśnieniach pozostałych współoskarżonych na których powołuje się B. B., które przy uwzględnieniu zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego nie pozwalają na uznanie tych wyjaśnień za wiarygodnych i mogących stanowić jedyną podstawę przypisania winy i sprawstwa oskarżonej G. D.;

b) art. 85 § 1 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k. poprzez obronę oskarżonej G. D. na rozprawie w dniu 21 września 2015 roku przez obrońcę oskarżonej M. G. oraz zastępowanie przez obrońcę G. D. obrońcę M. G. na rozprawie w dniu 25 stycznia 2016 roku, w sytuacji gdy interesy obu oskarżonych pozostawały w sprzeczności, przez co występowała kolizja w obronie a prawo do obrony oskarżonej G. D. zostało istotnie naruszone;

c) art. 85 § 2 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie i prowadzenia postępowania mimo kolizji występującej w obronie oskarżonej G. D.;

d) art. 167 k.p.k. w zw. z art. 366 k.p.k., poprzez zaniechanie wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy i brak inicjatywy dowodowej w zakresie ustalenia personaliów kierownika oskarżonej G. M. a następnie dopuszczenia dowodu z przesłuchania tego świadka na okoliczność wykrycia procederu wyłudzania pożyczek z (...) S.A., przeprowadzenia wewnętrznego postępowania wyjaśniającego i dokonania ustaleń w tym zakresie;

a w konsekwencji powyższego

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mogący mieć wpływ na jego treść, wyrażający się w przyjęciu, iż ujawniony w toku postępowania materiał dowodowy, nie nasuwa żadnych wątpliwości odnośnie przypisania oskarżonej G. D. popełnienia zarzucanych jej czynów, polegających na działaniu w zamiarze aby ustalone osoby dokonały czynu zabronionego, jako przedstawiciel (...) S.A. zawarła umowy pożyczek gotówkowych, posiadając wiedzę o przedłożeniu nieprawdziwych zaświadczeń co do faktu zatrudnienia w firmie (...) z siedzibą w J. i osiąganych dochodach, pomogła ustalonym osobom w dokonaniu czynu zabronionego polegającego na doprowadzeniu (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem a następnie przedłożyła w siedzibie firmy nierzetelną dokumentację związaną z zawarciem umowy pożyczki w celu jej akceptacji, doprowadziła (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości uzyskanej prowizji od podpisanych umów, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie potwierdza takich ustaleń;

a także z daleko posuniętej ostrożności procesowej:

3. rażącą niewspółmierność orzeczonej kary dziewięciu miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres próby 2 lat, w stosunku do celów jakie kara ta winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej, właściwości i warunków osobistych oskarżonej, oraz dotychczasowego sposobu życia; III. Mając na uwadze powyższe zarzuty, na podstawie art. 437 §1 i 2 k.p.k, apelującą wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wałbrzychu,

2)  Obrońca oskarżonej G. M. zaskarżyła wyrok w całości, zarzucając naruszenie przepisów postępowania mający istotny wpływ na treść orzeczenia, t.j.:

- art. 377 § 3 i 4 kpk poprzez zaniechanie przez Sąd przesłuchania oskarżonego: B. B. i poprzestanie na odczytaniu jego wyjaśnień: złożonych w postępowaniu przygotowawczym, co uniemożliwiło oskarżonej G. M. bezpośrednią konfrontację z oskarżonym oraz zadawanie mu pytań w okolicznościach gdy na etapie postępowania przygotowawczego nie została przeprowadzona jego konfrontacja z oskarżoną G. M., a wyjaśnienia B. B. są jedynym dowodem obciążającym tę oskarżoną, co w konsekwencji naruszyło jej prawo do obrony oraz zasadę rzetelnego procesu.

Podnosząc powyższe zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacje obrońców okazały się skuteczne, a wnioski o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w pełni uzasadnione.

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu sformułowanego przez obrońcę oskarżonej G. D., a dotyczącego naruszenia prawa do obrony tej oskarżonej, poprzez dopuszczenie do tego, że na rozprawie w dniu 21 września 2015r. substytuował obrońcę tej oskarżonej obrońca innej oskarżonej – M. G., która w swoich wyjaśnieniach pomawiała G. D. o sprawstwo zarzucanego jej czyn, to zarzut ten uznać należy za zasadny.

Z akt sprawy wynika, że G. D. konsekwentnie nie przyznawała się do sprawstwa i winy (k. 608 – 609 i 1282- 1284 i 1291), natomiast M. G. nie tylko od początku przyznała się do sprawstwa i winy, ale w wyjaśnieniach, które złożyła (k. 1285-1286 i 306v) przedstawiła okoliczności podpisania umowy, w tym zawarła stwierdzenia wskazujące na zaangażowanie G. D. w proceder uzyskiwania kredytów na podstawie sfałszowanych zaświadczeń („z tych pytań, które mi zadawały wywnioskowałam, że te panie mi nie wierzą, że pracuję w tej firmie (...), wyglądało na to, że one wszystko wiedziały…” – k. 1286).

Doszło zatem do konfliktu interesów oskarżonych. Nie było możliwe, by jeden obrońca mógł reprezentować obie oskarżone i skutecznie prawo do obrony każdej z nich realizować. Nie może ulegać wątpliwości to, że kolizja interesów, o której mowa w art. 85§ 1 k.p.k., zachodzi wówczas, gdy wyjaśnienia jednego z oskarżonych lub dowody przez niego powoływane i ich ocena godzą w interes drugiego oskarżonego. Stwierdzenie sprzeczności interesów między oskarżonymi bronionymi przez tego samego obrońcę wyklucza możliwość wykonywania przez tego obrońcę w tej sprawie dalszej obrony któregokolwiek z oskarżonych, między którymi stwierdzono sprzeczność interesów (vide np. postanowienie SN z dnia 02.06.2016r., WZ 7/16, LEX nr 2053666). Sąd orzekający w ogóle kwestii tej nie dostrzegł i nie brał pod uwagę, akceptując to, że w na kolejnej rozprawie w dniu 25 stycznia 2016r. (k. 1458), to obrońca G. D. bronił równocześnie M. G..

Jednakże, oceniając wpływ tego uchybienia na treść wyroku to w przypadku M. G., której owo naruszenie także dotyczy, sąd odwoławczy uznał, że biorąc pod uwagę to, że oskarżona ta nie kwestionowała swego sprawstwa, obrona nie była obligatoryjna, zaś wymierzona została kara nieizolacyjna z zastosowaniem art. 37a k.k., uchylenie wyroku nie byłoby korzystne dla sytuacji prawnokarnej tej oskarżonej.

Inaczej przedstawia się sytuacja procesowa G. D., której sprawstwo wykazał sąd I instancji opierając się m.in. na wyjaśnieniach M. G.. Tu zarzut naruszenia prawa do obrony jest w pełni uzasadniony. Taki stan unicestwia rolę obrońcy w procesie karnym, bo czyni - co oczywiste - jednoczesną obronę obu oskarżonych pozostających w konflikcie zadaniem obiektywnie niemożliwym do wykonania. Oskarżona w dniu 21.09.2015r. złożyła wyjaśnienia i następnie aktywnie uczestniczyła w procesie, nie zmienia to jednakże tego, że pomoc prawna ze strony obrońcy była co najmniej iluzoryczna.

W sytuacji, kiedy bezpośrednie czynności dowodowe w sprawie przeprowadzone zostały na tych terminach rozprawy, zgodzić się należy z apelującą, że prawo do obrony zostało naruszone w stopniu rażącym.

Już tylko powyższe uchybienie obligowało sąd odwoławczy do uchylenia wyroku w części dotyczącej skazania G. D..

Niemniej wskazać należy, że także pozostałe podniesione przez obrońcę tej oskarżonej zarzuty jawią się jako trafne.

Lektura samego uzasadnienia mogłaby wskazywać, że materiał dowodowy nie pozostawia żadnych wątpliwości co do sprawstwa i winy zarówno G. D., jak i G. M.. Jednakże ocena tego, czym w istocie dysponował sąd meriti prowadzi do wniosku, że materiał dowodowy jest co najmniej niejednoznaczny, zawiera liczne braki, których sąd orzekający nie usunął, a poprzestał na uogólnieniach, skutkujących nielogicznościami, z którymi zgodzić się nie można.

Wskazać w pierwszej kolejności należy, że kluczowym dowodem w sprawie są wyjaśnienia B. B., którego sąd nie tylko nie przesłuchał, ale nie dostrzegł wewnętrznych sprzeczności w poszczególnych wersjach jego wyjaśnień, które w efekcie czynią je nielogicznymi i niespójnymi. Jakkolwiek prawdą jest, że sąd a quo podejmował liczne kroki, które miały na celu ustalenie miejsca pobytu oskarżonego i doręczenie mu wezwania na rozprawę, lecz okazały się one nieskuteczne. Kodeks postępowania karnego przewiduje jednakże możliwość zastosowania określonych środków zapobiegawczych w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, w tym i czynności procesowych (art. 249§1 k.p.k.). Działań w tym zakresie sąd nie podejmował, choć z uwagi na rolę i treść wyjaśnień, które B. B. złożył, wydaje się, że było to w pełni uzasadnione.

Nader trafnie dostrzegła i przedstawiła owe mankamenty wyjaśnień B. B. obrońca G. D., formułując zarzut naruszenia art. 5 i 7 k.p.k. Nadto skonfrontowała ten dowód z pozostałymi depozycjami przesłuchanych osób (str. 4 – 6 uzasadnienia apelacji, błędnie ponumerowana) i wniosków przedstawionych zdyskwalifikować nie można.

Zgodzić się bowiem należy, że choćby porównanie dat zawarcia poszczególnych umów z (...) S.A. z wykorzystaniem zaświadczeń o zatrudnieniu w firmie B. B. świadczy jednoznacznie, że nie polegają na prawdzie jego twierdzenia choćby odnośnie okoliczności zawarcia umowa przez A. S.. Przy tym nie była to pierwsza umowa zawarta z wykorzystaniem zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...), choć tak to przedstawił B. B. (k. 106). Trudno uznać, iż choćby te twierdzenia polegają na prawdzie.

Z ustaleń sądu wynika także i to, że B. B. każdorazowo uczestniczył w zawarciu umów o pożyczkę i pobierał dla siebie część środków. Jednakże z relacji P. P.(k. 725) oraz P. P. (1) (k. 695) wynika, że nie przekazywali oni pieniędzmi uzyskanymi z (...) S.A. B. B..

Wskazać przy tym trzeba, że sąd w ogóle nie analizował zakresu obowiązków oskarżonych, jako przedstawicielek (...) S.A., zasad przyznawania pożyczek oraz znaczenia jakie miały zaświadczenia wystawiane przez B. B., skoro wystarczającym miały być oświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków składane w obecności przedstawiciela przez osobę zainteresowaną pożyczką.

Czemu zatem miała służyć obecność samego B. B., który także ustnie – miały być i takie przypadki – potwierdzał, że dana osoba jest u niego zatrudniona.

Nie ustalił przy tym sąd motywu, dla którego oskarżone miały podjąć tę swoistą współpracę z B. B.. W tym zakresie poprzestał na domysłach, które jednakże nie przekonują.

Z akt sprawy nie wynika bowiem czy zawarcie tej zwiększonej liczby umów przełożyło się w jakikolwiek sposób na wysokość wynagrodzenia (choćby premii) obu kobiet. Jeśliby przyjąć, że jedyną dodatkową gratyfikacją były owe 36 czy 37 złote od każdej umowy, to z wyjaśnień B. B. można by wyprowadzić wniosek, że oskarżone „dokładały” do prowadzonej działalności z własnej kieszeni.

Oskarżony stwierdził jedynie, że „nie wie jaki cel i profity osiągały te panie z tytułu tych pożyczek, musiały mieć zarobek, skoro dawały mi po 100 i 200 złotych” (k. 556), a sąd rejonowy na tej podstawie wyprowadził wniosek, że „zaprzeczenie oskarżonych przekazywaniu pieniędzy B. B. w zamian za wyszukiwanie klienta /…/ zasadza się na argumentach, że byłoby to punktu widzenia ich interesów finansowych nie racjonalne /…/ twierdzeń B. B. nie można jednak odrzucić jako nieprawdopodobnych /…/ należy bowiem mieć na względzie, że przy zawieraniu umów pożyczek wynagrodzenie prowizyjne jest tylko częścią wynagrodzenia za zawarcie umowy…” (k.1748). Niemniej kwestii tych sąd w ogóle nie weryfikował. A. J. nie wiedział nic na temat zasad wynagradzania oskarżonych, a z informacji z (...) S.A. wynika to, że za zawarcie umowy otrzymywały prowizję, ale w wysokości znacznie niższej aniżeli 100 czy 200 złotych (k 905 i k. 1432). Z zeznań tego świadka wynika natomiast, że przeprowadzone zostało także wewnętrzne postępowanie kontrolne, które nie wykazało nieprawidłowości i wskazał przy tym na decyzje podjęte przez bezpośredniego przełożonego G. K. K..

W takim przypadku wręcz niezbędnym jest przesłuchanie K. K.na okoliczność wyników wewnętrznej kontroli i podstaw jej ustaleń, jak też wydania przez niego decyzji odnośnie umów zawieranych przez oskarżone, a przede wszystkim jaki wpływ na wysokość osiąganych dochodów – w tym okresie – miało zawarcie umów pożyczek gotówkowych z osobami, które miały być zatrudnione u B. B.. Dopiero na tej podstawie będzie można zweryfikować prawdziwość jego twierdzeń odnośnie „współpracy”, którą nawiązał z paniami przy zawieraniu umów.

Sąd ustalił przy tym, że propozycja owej „współpracy” wyszła od G. M. (k. 1727), natomiast z wyjaśnień samego B. B. wynika, tylko że „po trzeciej udzielonej pożyczce otrzymał propozycję od przedstawicielki P., aby załatwiał osoby” (k. 106). Wskazanie tej konkretnej osoby, jako inicjatorki procederu, nie ma oparcia w tej relacji. Nadto jeśli to przy trzeciej umowie nawiązana została „współpraca” to czy dwie pierwsze zawarte były bez świadomości oskarżonych o fałszywości zaświadczeń?

Reasumując, w ocenie sądu odwoławczego, wyjaśnienia B. B., by mogły stanowić podstawę ustaleń odnośnie sprawstwa i winy G. D., a także G. M. (tu zarzut obrońcy jest w istocie tożsamy z zarzutem apelacji obrońcy G. D.), muszą być zweryfikowane. Z tego powodu twierdzenia obu apelujących, że ustalenia faktyczne, poczynione na podstawie wyżej wskazanego dowodu, uznane za wiarygodny i to bez żadnych zastrzeżeń i weryfikacji, uznać należy za uzasadnione.

Nadto rację ma obrońca G. D. wskazując na brak racjonalności przy formułowaniu zarzutu, stawianego pozostałym oskarżony, co do których wyrok już się uprawomocnił, a to że ich działania wprowadzały w błąd pracownika P. uprawnionego do zawarcia umowy w imieniu tej firmy, skoro właśnie tym pracownicom zarzucono współdziałanie z tymi osobami. Czynności podejmowane miały być w porozumieniu i wspólnie! Kto kogo miałby wprowadzać w błąd w takim przypadku trudno dociec.

Niewątpliwe nieświadomi fałszywości oświadczeń i zaświadczeń o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów byli ci pracownicy (...) S.A., którzy podejmowali decyzje o przyznaniu pożyczki. Ale opis czynów przypisanych takiej charakterystyki stanowiska nie zawiera.

Okoliczność ta ma jednakże w zaistniałym układzie procesowym znaczenie drugorzędne. W pierwszej kolejności winien sąd I instancji ustalić zasady na jakich wynagradzane były G. D. i G. M., tj. czy istotnie mogły przekazywać B. B. 100 czy 200 złotych, by w ten sposób „zachęcić” go do wyszukiwania klientów chętnych do wzięcia pożyczki.

Zasadne jest przy tym ustalenie jakie znaczenie w procesie przyznania pożyczek miał udział B. B. (poza tym, że w niektórych przypadkach zabierał część owej pożyczki dla siebie) i wystawianie zaświadczeń o zatrudnieniu, a to choćby z uwagi na zeznania A. J. odnośnie procedury związanej z rozpoznaniem wniosku.

W tym celu konieczne jest przesłuchanie K. K., o którym zeznawał A. J. i na którego wskazała apelująca (k. 1850).

Niezależnie od powyższych czynności, winien sąd podjąć kroki zmierzające do bezpośredniego przesłuchania B. B., o ile będzie to możliwe, z uwagi na dotychczasowe nieskuteczne próby wezwania go na rozprawę. Zwłaszcza, ze obecnie będzie miał status świadka.

Dopiero uzupełnienie materiału dowodowego w powyższym zakresie i ponowna wnikliwa i wszechstronna ocena dotychczas zgromadzonych dowodów, zwłaszcza rzeczywistych relacji osób, na nazwiska których zawierane były umowy pożyczek gotówkowych, pozwoli na właściwą ocenę zaangażowania obu oskarżonych w działania związane z ujawnionym procederem, jak też ich świadomości co do działań na szkodę (...) S.A, a w efekcie na ocenę tych zachowań pod kątem ustawowych znamion zarzucanych im występków.

Na marginesie – bo wyrok w tej części jest prawomocny - sąd odwoławczy wskazuje, że kara wymierzona B. B. została podwójnie nadzwyczajnie złagodzona, co jest niedopuszczalne. Sąd orzekający w podstawie wymiaru kary sam odwołał się do art. 60§8 k.k., który wprost wprowadzono zakaz nadzwyczajnego złagodzenia kary wobec sprawcy czynów zagrożonych karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, w stosunku do których zastosowano art. 37a k.k.