Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem umorzono postępowanie w części dotyczącej żądania ponad kwotę 15 000 zł, dalej idące powództwo oddalono oraz orzeczono o kosztach procesu i kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu, opierając rozstrzygnięcie o następujące ustalenia faktyczne i oceny: - powód był dwukrotnie skazywany nieprawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Kłodzku na kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 lat oraz 4 lat i 4 miesięcy, wyroki te – w następstwie apelacji oskarżonego / powoda / - były uchylane do ponownego rozpoznania, a ostatecznie wyrokiem z dnia 3 lutego 2010 r. powód został uniewinniony od popełnienia zarzucanych mu czynów; po raz pierwszy w zakładzie karnym powód został osadzony

w 1994 r., później wyrokiem łącznym wymierzono mu karę 11 lat pozbawienia wolności, którą powód odbywał do 2008 r..; w związku ze sprawą będącą podstawą niniejszego postępowania powód nie był tymczasowo aresztowany ani nie przebywał w zakładzie karnym; w okresie od 1998 r. do 2002 lub 2003 r. powód pozostawał w nieformalnym związku z A. P., z tego związku ma dziecko; powód jest zdrowy, nie leczył się u psychiatry ani nie korzystał z pomocy psychologa, nie cierpi na chorobę psychiczną; zaburzenia adaptacyjno – neurotyczne w związku ze sprawą II K 312/09 mieściły się w granicach normy fizjologicznej i nie spowodowały uszczerbku na zdrowiu powoda; zaburzenia te nie miały bezpośredniego podłoża w toczącej się sprawie karnej, natomiast wystąpiły wcześniej, w związku z jego sytuacją prawną i osobistą spowodowaną wyrokami w innych sprawach karnych, w których wyrokiem łącznym wymierzono mu karę 11 lat pozbawienia wolności; nie istnieje także związek przyczynowy miedzy wystąpieniem zaburzeń adaptacyjno – neurotycznych a sprawą II K 312/09 Sądu Rejonowego w Kłodzku;

W ocenie sądu brak było zatem podstaw prawnych do przyjęcia odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa za nieprawomocne orzeczenia, które w toku postępowania apelacyjnego zostały skorygowane zgodnie z oczekiwaniami powoda. Skarb Państwa ponosi bowiem odpowiedzialność wyłącznie za szkody i krzywdy wynikłe na skutek wydania prawomocnego orzeczenia i tylko po stwierdzeniu, we właściwym postępowaniu, jego niezgodności z prawem. Dlatego też powództwo nie było zasadne, skoro nie było podstaw do przyjęcia, że powód w wyniku toczącego się przeciwko niemu postępowania karnego oraz zapadających nieprawomocnych wyroków skazujących, poniósł jakąkolwiek szkodę lub krzywdę, a w konsekwencji - aby odpowiedzialność z tego tytułu ponosił Skarb Państwa- Sąd Rejonowy w Kłodzku.

W apelacji powód zarzucił rażące naruszenie litery prawa oraz błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, polegający na złej ocenie materiału dowodowego, co doprowadziło do oddalenia powództwa.

Wskazując na powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa w zakresie zadośćuczynienia w wysokości 15 000 zł za doznaną krzywdę.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej jedynie ogólnikowe zarzuty w najmniejszym stopniu nie podważają trafności zaskarżonego rozstrzygnięcia. Przyjmując ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje , Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania szeregu powołanych już wcześniej trafnych argumentów.

Tylko dodatkowo należy wskazać na następujące kwestie : - ogólnikowa i skrótowa apelacja powoda nawet nie wskazuje, na czym miałaby polegać zła / błędna / ocena materiału dowodowego, co nie pozwala na zajęcie w tym zakresie jednoznacznego stanowiska; - trzeba jednak podkreślić, że to na powodzie jako poszkodowanym spoczywał ciężar wykazania wszystkich przesłanek odpowiedzialności Skarbu Państwa , czyli szkody i związku przyczynowego, co nie zostało skutecznie uczynione, skoro powód nie wykazał poniesienia szkody, zarówno co do zasady, jak i jej wysokości , jak również związku przyczynowego miedzy poniesioną szkodą a wydaniem przez Sąd Rejonowy w Kłodzku nieprawomocnych wyroków skazujących; - uwaga ta odnosi się również do przesłanki zawinienia tego sądu, skoro każde orzeczenie sądowe wydane przez sąd pierwszej instancji podlega kontroli przez sąd wyższego rzędu, co ma zapewnić usunięcie ewentualnych uchybień , jak również nie może prowadzić do uznania, że każde orzeczenie – które w wyniku apelacji zostało uchylone czy zmienione - zostało wydane w warunkach bezprawności działania; - w odniesieniu do władzy sądowniczej przyjmuje się ponadto, że niezgodność z prawem rodząca odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa musi mieć charakter kwalifikowany i oczywisty, ponieważ tylko w takim przypadku orzeczeniu sądu można przypisać cechy bezprawności, a taka sytuacja w niniejszym przypadku nie miała miejsca; ponadto nie jest wystarczającą podstawą poszukiwanie odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa na podstawie art. 417 (1 ) kc albo art. 77 ust. 1 Konstytucji RP wyłącznie sama okoliczność, że w postępowaniu karnosądowym oskarżony został uniewinniony od zarzutu popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego.

Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona jakichkolwiek uzasadnionych podstaw została oddalona / art. 385 kpc /, natomiast o kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 i 99 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc, natomiast o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej - § 19 i 20 Rozporządzenia MS z dnia28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów...