Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ca 453/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2019-05-30

Sygn. akt II Ca 453/19

WYROK

1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. w B.

przeciwko R. M.

o zapłatę

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 21 lutego 2019 r., sygn. akt I C 1327/18

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że podwyższa zasądzoną od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 6527 zł do 15.647,08 (piętnaście tysięcy sześćset czterdzieści siedem 08/100) zł z odsetkami umownymi w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie, liczonymi od dnia 11 maja 2018 r. (pkt I i II ), a koszty procesu podwyższa do kwoty 3407,79 zł (pkt III);

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej 1.200 zł kosztów postępowania apelacyjnego,

III.  zwraca stronie powodowej ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 157 zł tytułem nadpłaconej opłaty od apelacji.

Sygn. akt II Ca 453/19

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 21 lutego 2019r., Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego R. M. na rzecz strony powodowej (...) S.A. w B. kwotę 6.527 zł, z umownymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 maja 2018 r., równymi dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty; w pkt II dalej idące powództwo oddalił, zaś w pkt III zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 1.412,28 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu.

W apelacji od powyższego wyroku, strona powodowa zaskarżając go w części oddalającej powództwo, zarzuciła naruszenie:

1.  art. 10 w zw. z art. 48 ustawy – Prawo wekslowe i art. 6 kc, poprzez przyjęcie, że ciężar dowodu w niniejszej sprawie spoczywał na stronie powodowej, w sytuacji gdy powództwo zostało oparte na podstawie z weksla in blanco;

2.  art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim, poprzez jego niezastosowanie, co doprowadziło do odmowy zasądzenia całości kwot z tytułu pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego, podczas gdy koszty te mieszczące się w limicie wprowadzonym przez przepis wyłączone są spod możliwości badania, czy stanowią niedozwolone klauzule umowny;

3.  art. 58 § 2 i 3 kc w zw. z art. 353 1 kc, art. 5 kc i art. 385 1 § 1 kc, poprzez błędne ich zastosowanie i uznanie opłat w postaci prowizji oraz opłaty za usługę (...) za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a także stanowiące niedozwolone klauzule umowne;

4.  art. 3 kpc, art. 227 kpc, art. 232 kpc i art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 6 kc oraz art. 101 ustawy Prawo wekslowe, poprzez nieuwzględnienie powództwa w całości, w przypadku gdy powódka oparła swoje roszczenie na przedstawionym do zapłaty, prawidłowo wypełnionym i ważnym dokumencie wekslowym.

Wskazując na powyższe zarzuty strona powodowa wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył. Apelacja podlegała uwzględnieniu w całości. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, że niniejsze postępowanie powinno być prowadzone w trybie uproszczonym, gdyż źródłem zobowiązania wekslowego łączącego strony w rozpoznawanej sprawie jest umowa pożyczki (zob. uchwałę SN z dnia 20.10.2011, III CZP 51/11, wyd./el. Lex nr 1022574). Z tego względu, zgodnie z art. 505 13 § 2 kpc, jako że w postępowaniu odwoławczym nie przeprowadzano postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Ponadto wskazać należy, że Strona powodowa wniosła apelację określając wartość przedmiotu zaskarżenia na 9.120,08 zł, a więc domagała się zmiany zaskarżonego orzeczenia poprzez podwyższenie zasądzonego roszczenia do kwoty 15.647,08 zł, jakiej pierwotnie żądała w pozwie, pomimo jego późniejszego rozszerzenia w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.

Odnosząc się natomiast do zarzutów apelacji, w pierwszej kolejności zauważyć należy, że istotą rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji, w części oddalającej powództwo, było uznanie, że pomimo ustalenia ustawowego limitu pozaodsetkowych kosztów kredytu, dochodzenie kwoty 7.000 zł tytułem prowizji oraz 1.100 zł opłaty za usługę (...) pakiet” było niedopuszczalne i zastosowanie powinien znaleźć art. 58 § 2 kc w zw. z art. 385 1 kc. Takie stanowisko nie mogło jednak podlegać akceptacji, a już drugi zarzut podniesiony w apelacji uzasadniał jej uwzględnienie w całości. Ustawą o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw z 5.08.2015 r. (Dz. U. poz. 1357) wprowadzono limit pozaodsetkowych kosztów kredytu. Określony on został w formie wzoru, w art. 36a ustawy z 21.05.2011 o kredycie konsumenckim (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r., poz. 1083) i zaczął obowiązywać od 11 marca 2016 roku. Ma przy tym zastosowanie w niniejszej sprawie, jako że pierwotne zobowiązanie, tj. umowa pożyczki, powstało pomiędzy stronami niniejszego postępowania, już po dacie wejścia w życie tego przepisu. W orzecznictwie dominujące jest zaś stanowisko, że skoro sam ustawodawca ustalił maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu, to niedopuszczalne jest badanie abuzywności postanowień umownych w tym zakresie (zob. wyrok SO w Lublinie z 26.07.2018 r., II Ca 171/18, wyd./el. Lex nr 255897; wyrok SO w Łodzi z 19.06.2018 r., III Ca 686/18, wyd./el. Lex nr 2544276; wyrok SO w Łodzi z 27.04.2018 r., III Ca 243/18, wyd./el. Lex nr 2544272). Pogląd ten Sąd Okręgowy w Świdnicy wyrażał już w swoich wcześniejszych rozstrzygnięciach (zob. m. in. wyrok z 2.05.2019 r., w sprawie II Ca 185/19). Z tej zatem już przyczyny, zaskarżony wyrok podlegał zmianie, skoro prowizja strony powodowej (5.771 zł), opłata przygotowawcza (129 zł) i opłata za „(...)” (1.100 zł) mieściły się w powyżej wskazywanym ustawowym ograniczeniu.

Z powyższych zatem względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 kpc, zmienił zaskarżony wyrok o kosztach procesu orzekając na podstawie art. 100 zd. 2 kpc (pkt I), jako że strona powodowa, przy uwzględnieniu rozszerzonego powództwa, wygrała sprawę w 87%, a jej koszty wyniosły 3917 zł. O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc (pkt II). Natomiast o zwrocie stronie powodowej nadpłaconej opłaty od apelacji (pkt III) orzeczono w myśl art. 80 ust. 1 w zw. z art. 28 pkt 4 i art. 18 ust. 2 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 785).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Pospiszyl
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Rajczakowski
Data wytworzenia informacji: