Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2013r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka

Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska

SO Alicja Chrzan

Protokolant: Bogusława Mierzwa

po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2013r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa K. D.

przeciwko (...) Spółce z o.o. w W.

o zapłatę 11.749,99 zł

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. akt VIII C 1491/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, ze powództwo oddala
i zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 2417 zł tytułem kosztów procesu;

II.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej 1.788 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn.akt II Ca 467 13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zasądził od pozwanej (...) sp. z o.o. w W. na rzecz powoda K. D. kwotę 11.749,99 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 21 września 2012 roku do dnia zapłaty, zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.400 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 14 kwietnia 2012r. K. D.jako kupujący, zawarł umowę sprzedaży konia rasy (...) (...)" ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (...), z siedzibą w W.. Strony umowy określiły cenę zwierzęcia na lO.OOOzł. W punkcie 3 umowy sprzedający oświadczył, że koń będący przedmiotem umowy jest jego własnością, nie ma wad ukrytych, jest zdrowy, nie mają do niego prawa osoby trzecie, nie jest przedmiotem żadnego postępowania i zabezpieczenia, rodowód jest zgodny z dokumentem stwierdzającym jego tożsamość.

W zakres przedmiotowy działalności przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o., z siedzibą w W. wchodzi między innymi chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych.

Pismem z dnia 18 lipca 2012r. powód odstąpił od umowy sprzedaży, wskazując że koń jest chory, o czym nie został poinformowany przez sprzedawcę w dniu zakupu, a wręcz został zapewniony o tym, że koń nie posiada dolegliwości zdrowotnych. Do pisma powód załączył zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne z dnia 17 lipca 2012r. wystawione przez lekarza weterynarii M. F., z którego wynika, iż stwierdzona u konia nadwrażliwość na ukąszenia komarów ma podłoże immunologiczne o charakterze przewlekłym i nawrotowym w okresach masowego występowania owadów. Schorzenie powoduje występowanie u konia bardzo silnego świądu, licznych zmian wypryskowych w

okolicach szyi, przedpiersia, na podbrzuszu linii białej oraz u nasady ogona. Schorzenie to obniża wartość użytkową konia w okresie letnim.

W piśmie z dnia 6 sierpnia 20ł2r. pozwana przyznała, że w 201 lr. koń będący przedmiotem umowy sprzedaży między powodem a pozwaną miał zmiany uczuleniowe po ukąszeniu przez owady w małym stopniu, tzn. miał wytartą grzywę i rzep ogona na niewielkiej powierzchni. Pozwana stwierdziła ponadto, że nie pamiętała i nie powiedziała, iż u konia wystąpiły objawy (...).

Pismem z dnia 29 sierpnia 2012r. powód wezwał (...) Sp. z o.o. do zapłaty kwoty 11.749,99, tytułem zwrotu kosztów zakupu konia (...), nabytego na podstawie umowy sprzedaży z dnia 14 kwietnia 2012r,

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty z dnia 29 sierpnia 2012r. pozwana pismem z dnia 24 września wyjaśnia, że sprzedała konia działając w dobrej wierze. Ponownie wskazała także, że zapomniała poinformować K. D. przed sprzedażą konia, o wystąpieniu u niego uczulenia.

Sąd Rejonowy wydając powyższy wyrok wskazał na treść art.1 pkt 4, art. 3 i art. 8 ust. 4 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (Dz. U. nr 14, poz. 1176 ze zm.).

Pozwana zaskarżając powyższy wyrok w całości zarzuciła naruszenie art. 570 k.c. i art. 571 k.c. oraz wniosła o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu i pozostawienie temu Sądowi rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna z przyczyn innych niż wskazała apelująca.

Zgodnie z art. 387 § 1 k.p.c. sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. Redakcja powyższego przepisu powoduje, że sąd odwoławczy jest związany zarzutami naruszenia przepisów prawa procesowego, a zatem nie może oceniać prawidłowości postępowania sądu I instancji w zakresie, w jakim nie jest ono kwestionowane przez skarżącego (wyjąwszy przypadki, gdy wadliwość tego postępowania prowadzi do jego nieważności ). Sąd odwoławczy jest natomiast zawsze - bez względu na treść zarzutów - zobowiązany do zbadania zgodności zaskarżonego rozstrzygnięcia z prawem materialnym ( vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 roku, sygn. akt III CZP 49/07, LEX Nr 341125 ).

Przede wszystkim wskazać należy, że skoro powód jako kupujący nabył konia od pozwanej w celu nie związanym z działalnością zawodową, to Sąd Rejonowy trafnie za podstawę rozstrzygnięcia wskazał art.1 pkt 4, art. 3 i art. 8 ust. 4 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (Dz. U. nr 14, poz. 1176 ze zm.) i wbrew zarzutom apelacji nie naruszył art. 570 k.c. i art. 571 k.c. z uwagi na treść art. 1 ust. 4 tej ustawy nakazującego nie stosować do sprzedaży konsumenckiej powyższych przepisów k.c.

Sąd Rejonowy dokonał nieprawidłowej wykładni art. 8 pkt. 4 powyższej ustawy, bowiem nie zauważył, że zgodnie z tym przepisem kupujący od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna.

Skoro wskazana przez powoda wada konia nie mieści się w katalogu wad istotnych wskazanych w § 1 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 7 października 1966 roku w sprawie odpowiedzialności sprzedawców za wady główne niektórych gatunków zwierząt (Dz. U. z 18 października 1966 roku), to brak przesłanki do odstąpienia przez powoda od łączącej go z pozwaną umowy. Oznacza to, że roszczenie powoda o zwrot tego co świadczył pozwanej nie znajduje uzasadnienia w treści art. 494 k.c.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił powództwo jako bezzasadne. O kosztach postępowania w pierwszej instancji orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Sąd Okręgowy o kosztach instancji odwoławczej orzekł na podstawie art.98 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c. art. 391 § 1 k.p.c.