Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2013r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka

Sędziowie: SO Grażyna Kobus

SO Piotr Rajczakowski

Protokolant: Violetta Drohomirecka

po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2013r. w Świdnicy na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Banku (...) SA

w W. i (...) w W.

przeciwko M. D.

o zapłatę 22.095,08 zł

na skutek apelacji strony powodowej (...) w W.

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I C 433/12

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od strony powodowej (...)

(...)

(...) w W. na rzecz pozwanego

1200 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 874/12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu umorzył postępowanie w stosunku do (...) Bank (...) SA w W., uchylił nakaz zapłaty Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. akt I Nc 4730/11 i powództwo (...) w W. przeciwko M. D. o zapłatę 22.095,08 zł oddalił.

Z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że 28 września 2001r. (...) Bank (...) SA, I Oddział w W.zawarła z M. D.umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego (...)o nr (...). W dniu 29 marca 2002 r. (...) SA, I Oddział w W.zawarła z M. D.umowę kredytu odnawialnego dla posiadaczy (...)nr (...), w której określono wzajemne prawa i obowiązki stron, w tym m.in. dotyczące wypowiedzenia umowy. Do tej umowy strony zawierały później aneksy, w których zmieniały wysokość udzielonego pozwanemu kredytu.

W dniu 25 czerwca 2008 r. pozwany złożył oświadczenie na piśmie, w którym wskazał, że zobowiązuje się spłacić w całości kredyt odnawialny wraz z odsetkami do 15 sierpnia 2008 r.

Pismem z 23 września 2008 r. (...) SA wypowiedziała pozwanemu umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego nr (...) z powodu braku wpływów na rachunek. Pismo to było dwukrotnie awizowane w dniach 30 września 2008 r. i 15 października 2008 r.

W dniu 24 maja 2009 r. pozwany zwrócił się do (...) SA o restrukturyzację należności związanych z kredytem odnawialnym.

W piśmie z 8 października 2009 r. (...) SA wskazała, że ze względu na brak wpłat i niepodpisanie przez pozwanego ugody, umowa dotycząca spłaty zadłużenia z tytułu niespłaconego kredytu odnawialnego, nie weszła w życie. Pismem z 28 marca 2011 r.

- 2 -

(...) SA wezwała pozwanego do zapłaty zadłużenia z tytułu kredytu odnawialnego w kwocie 17.491,77 zł z odsetkami w wysokości 2.289,61 zł.

W dniu 23 września 2011 r. (...) SA sporządziła wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym stwierdziła, że w księgach banku figuruje wymagalna wierzytelność Banku wobec pozwanego z tytułu umowy o kredyt odnawialny w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym nr (...) (nr kontraktu 22102050950000560200231100) z dnia 29 marca 2002r. w kwocie 17.533,17 zł tytułem należności głównej z odsetkami.

W dniu 9 grudnia 2011 r. (...) SAw W.zawarła z (...) (...)w W.umowę sprzedaży wierzytelności w ramach której na nabywcę została przelana wierzytelność zbywcy w stosunku do pozwanego wynikająca z umowy kredytu odnawialnego z dnia 28 września 2001 r. o nr (...).

Pismem z 17 stycznia 2012 r. (...) SA poinformowała pozwanego o zawarciu umowy z 9 grudnia 2011 r. dotyczącej sprzedaży wierzytelności Banku i wskazała, że zbyła na rzecz nabywcy przysługującą jej wobec pozwanego wierzytelność z tytułu umowy kredytu odnawialnego z 28 września 2001 r.

Pismem z 20 stycznia 2012 r. (...) w W. wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z tytułu „usługi bankowej: kredyt odnawialny, świadczonej na podstawie umowy z (...) SA z dnia 28 września 2001 r.” w kwocie 23.904,44 zł”.

Przy takich ustaleniach Sąd Rejonowy umorzył postępowanie w stosunku do (...) SA w W. skoro na rozprawie 21 maja 2012 r. pozwany wyraził zgodę na wejście do procesu nabywcy w miejsce zbywcy wierzytelności przysługującej (...) SA wobec niego przez co dotychczasowy podmiot postępowania wyszedł z niego, a w jego sytuację procesową wszedł nabywca.

Sygn. akt II Ca 874/12

- 3 -

Ponadto uchylił na podstawie art.496 kpc nakaz zapłaty z 25 listopada 2011 r. i oddalił powództwo nabywcy (...) w W. przeciwko pozwanemu uznając, że nie wykazał on, iż na skutek przelewu wierzytelności nabył od (...) SA w W. wierzytelność w stosunku do pozwanego dochodzoną pozwem z tytułu kredytu odnawialnego z dnia 29 marca 2002 r. Zdaniem Sądu, z przedłożonej umowy sprzedaży wierzytelności z 9 grudnia 2011 r. wynika, że zbywca przelał na rzecz nabywcy wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu umowy kredytu odnawialnego z 28 września 2011 r. nr (...). Numer tej umowy nie zgadza się z numerem umowy kredytu odnawialnego wskazanego w pozwie jak i z numerem umowy rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego z 28 września 2001 r.

Końcowe cyfry numeru tj. 270-41 nie pojawiają się w żadnej dokumentacji przedłożonej przez (...) związanej z udzielonym pozwanemu kredytem odnawialnym. Sąd nie zgodził się z twierdzeniem strony powodowej, że po dniu 9 kwietnia 2005 r. nastąpiła nowacja, a wierzytelność z tytułu kredytu odnawialnego została zamieniona na wierzytelność z tytułu rachunku bankowego. Każda z tych umów była zawarta w innym czasie, odrębnie, czego innego dotyczyła i zawierała integralne dla siebie postanowienia.

Z postanowień obu umów nie wynika jakoby wypowiedzenie umowy rachunku bankowego powodowało automatycznie wypowiedzenie umowy kredytu odnawialnego.

Do umowy kredytu odnawialnego i przedawnienia ma zastosowanie art.118 kc, a art.731 kc właściwy jest do roszczeń z rachunku bankowego.

Skoro w niniejszej sprawie miało miejsce jedynie wypowiedzenie umowy rachunku bankowego to jeśli wypowiedzenie zostało skutecznie złożone pozwanemu 15 października 2008 r. to roszczenia z tej umowy uległy przedawnieniu z dniem 15 października 2010 r. W przypadku zaś umowy kredytu

- 4 -

odnawialnego, skoro nie została ona wypowiedziana pozwanemu to roszczenia z tej umowy nie stały się wymagalne.

Apelację od powyższego wyroku wniosła strona powodowa (...) w W., zaskarżając go w całości i zarzucając mu:

1)  naruszenie przepisów prawa procesowego – art.192 pkt 3 kpc przez przyjęcie, że (...) nabył wierzytelność dochodzoną pozwem i w związku z tym mógł wejść na miejsce dotychczasowego powoda (...) SA do niniejszego procesu, podczas gdy w aktach sprawy brak jest dowodów potwierdzających ten fakt, co potwierdził Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku oraz, że (...) SA wyraził zgodę na wejście (...) na jego miejsce do niniejszego postępowania, podczas gdy w aktach sprawy brak jest oświadczenia Banku zawierającego taką zgodę; art.233 kpc przez przyjęcie wniosków sprzecznych z zasadami prawidłowego rozumowania i uznanie z jednej strony, że (...) nabył wierzytelność objętą sporem między (...) SA a pozwanym wskutek czego na podstawie art.192 pkt 3 kpc jako nabywca wierzytelności wstąpił w miejsce zbywcy, a z drugiej strony, że (...) nie wykazał, że na skutek przelewu wierzytelności nabył od (...) SA wierzytelność w stosunku do pozwanego dochodzoną w tym postępowaniu; art.229 kpc przez jego niezastosowanie i brak uznania, iż pozwany przyznał, że roszczenie (...) SA dochodzone w tym postępowaniu jest wymagalne, podczas gdy pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wskazał w uzasadnieniu zarzutów od nakazu zapłaty, że „nie kwestionuje faktów wskazanych w pozwie, lecz podnosi zarzut przedawnienia należności objętych pozwem i w ten sposób pragnie uchylić się od spełnienia świadczenia”;

2)  naruszenie przepisów prawa materialnego – art.120 § 1 kc w zw. z art.60 i 61 kc poprzez uznanie, że skoro umowa kredytu odnawialnego nie została wypowiedziana nie sposób przyjąć,

Sygn. akt II Ca 874/12

- 5 -

że roszczenie z niej wynikające stało się wymagalne, podczas gdy art.120 § 1 zd.2 kc przewiduje, że w przypadku gdy wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie, tym samym skoro obie umowy (rachunku bankowego i kredytu odnawialnego) były ze sobą powiązane to roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie stało się wymagalne w takim samym terminie jak roszczenie wynikające z umowy rachunku bankowego, gdyż termin wypowiedzenia obu umów był jednakowy.

Wskazując na te zarzuty strona powodowa wniosła

o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i utrzymanie w całości w mocy nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy w Wałbrzychu 25 listopada 2011 r. w sprawie I Nc 4730/11, ewentualnie o uchylenie tego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego, z wyjątkiem ustalenia, że strona powodowa (...) w W. – dalej (...) nabyła od (...) SA w W. wierzytelność Banku wobec pozwanego wynikającą z umowy kredytu odnawialnego z dnia 29 marca 2002 r., mających uzasadnienie w zebranym w sprawie materiale dowodowym i zważył, co następuje:

Apelacja podlegała oddaleniu, a jej zarzuty i wnioski nie zdołały podważyć trafności zaskarżonego wyroku.

Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia prawa procesowego – art.192 pkt 3 kpc poprzez przyjęcie, że skarżący mógł wejść do procesu w miejsce dotychczasowego powoda oraz, że ten ostatni wyraził na to zgodę.

Powyższy przepis stwarza możliwość zmiany strony w toku procesu przez wejście nabywcy w miejsce zbywcy za zezwoleniem strony przeciwnej. Stosowne oświadczenie nabywca

- 6 -

może złożyć ustnie do protokołu na rozprawie lub poza rozprawą w formie pisma procesowego. Natomiast zgodę na jego wejście do procesu musi wyrazić strona przeciwna i może to uczynić też w sposób dorozumiany np. poprzez wdanie się w spór z nabywcą. Przepis ten nie wymaga wyraźnego zezwolenia zbywcy na wejście nabywcy w jego miejsce, aczkolwiek dotychczasowa strona (zbywca) może mieć interes w tym, aby proces rozpoczęty z jej udziałem został też z nią ukończony, dlatego wbrew jej woli, nie może zostać z niego wykluczona.

W rozpoznawanej sprawie pierwotna powódka (...) SA w W. sama zawiadomiła Sąd o cesji wierzytelności i wniosła o „przypozwanie do toczącej się sprawy Nabywcy wierzytelności (...) (…) celem wstąpienia do postępowania po stronie nabywcy” pismem z 14 marca 2012 r. Natomiast nabywca (...) pismem z 20 kwietnia 2012 r. złożył oświadczenie, że na podstawie art.192 pkt 3 kpc wstępuje do sprawy w charakterze powoda na miejsce strony powodowej (...) SA za zezwoleniem strony pozwanej. Na rozprawie 21 maja 2012 r. pełnomocnik pozwanego wyraziła zgodę na wejście (...) do procesu w miejsce (...) SA w W..

Tym samym należy przyjąć, że nabywca wszedł skutecznie do procesu w miejsce zbywcy. Natomiast kwestią odrębną jest wykazanie przez nabywcę sukcesji materialnoprawnej, przejścia praw dotychczasowego wierzyciela w stosunku do pozwanego.

I ta okoliczność, jak przyznał sam skarżący w swojej apelacji, nie została udowodniona. Na drugiej stronie uzasadnienia apelacji stwierdził, że „w aktach sprawy brak jest dowodów wskazujących na nabycie wierzytelności z tytułu umowy kredytu odnawialnego przez (...) dochodzonych w niniejszej sprawie”.

Strona powodowa wprawdzie przedłożyła wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) SA w W. 9 grudnia 2011 r., jednakże nie złożyła wyciągu z aneksu do tej umowy zawierającego wykaz scedowanej na jej rzecz przez Bank wierzytelności w stosunku do pozwanego. Takim dokumentem nie są kserokopie potwierdzone za zgodność

Sygn. akt II Ca 874/12

- 7 -

z oryginałem przez pełnomocnika skarżącego na k.103-105 akt sprawy.

Strona powodowa wykazała się niekonsekwencją w działaniach podejmowanych w tym procesie, najpierw sama zgłosiła wstąpienie do sprawy w miejsce zbywcy i aktywnie w nim uczestniczyła składając kolejne pisma procesowe, lecz nie przedłożyła wszystkich dowodów świadczących o przejściu na nią wierzytelności (...) SA w W. w stosunku do pozwanego, przez co zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu (art.6 kc i art.232 kpc) nie udowodniła swojego roszczenia.

Ponadto wnioski apelacyjne nie są spójne z zarzutami.

O ile strona powodowa nie zgadza się z umorzeniem postępowania w stosunku do (...) SA w W., to nie ma ona interesu prawnego w zaskarżeniu tego postanowienia, określanego mianem gravamen, bo nie jest „pokrzywdzona” tym rozstrzygnięciem.

To pierwotna powódka (...) SA w W. miała interes w zaskarżeniu powyższego postanowienia, ale skoro tego nie uczyniła stało się ono prawomocne.

Ze sformułowań zawartych w uzasadnieniu apelacji wynika, że według skarżącego wierzycielem pozwanego jest nadal (...) SA w W., co potwierdza także redakcja wniosku apelacyjnego w pkt 1, w którym skarżący wnosi o „zmianę zaskarżonego wyroku w całości i utrzymanie w całości w mocy nakazu zapłaty wydanego (..) 25 listopada 2011 r. w sprawie I Ns 4730/11”. Nakazem tym Sąd Rejonowy w Warszawie nakazał pozwanemu, aby kwotę dochodzoną pozwem – 22.095,08 zł zapłacił stronie powodowej (...) SA w W., a nie stronie powodowej (...).

I jakkolwiek trafny jest zarzut skarżącego, iż w toku procesu pozwany przyznał, że roszczenie będące jego przedmiotem jest wymagalne, a ze stanowiskiem przeciwnym w tym zakresie Sądu Rejonowego nie można się zgodzić, to jednak ta okoliczność wobec wyżej omówionych przyczyn nie uzasadnia zmiany zaskarżonego wyroku zgodnie z wnioskami apelującego.

- 8 -

Mając to na względzie Sąd Okręgowy oddalił apelację

stosownie do art.385 kpc jako nieuzasadnioną. O kosztach postępowania apelacyjnego orzekł zgodnie z art.98 kpc w zw. z art.99 kpc i art.391 § 1 kpc.