Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 lipca 2021r. Sąd Rejonowy umorzył postępowanie co do kwoty 3.220 zł., zasądził od strony pozwanej U. (...) w W. na rzecz powoda J. M. kwotę 1.306,40 zł. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 24 grudnia 2019r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz orzekł o kosztach procesu.

Sąd Rejonowy poczynił ustalenia faktyczne (k. (...)), które Sąd Okręgowy przyjął za własne (art. 387 § 2 ¹ pkt 1 kpc).

Sąd Okręgowy również za własne przyjął oceny Sądu pierwszej instancji (k. (...) art. 387 § 2 ¹ pkt 2 kpc).

W apelacji od powyższego wyroku powód zarzucił:

- błąd w ustaleniach faktycznych, poprzez pominięcie wskazanych w tezie zarzutu faktów oraz zeznań poszkodowanego,

- naruszenie art. 233 § 1 kpc, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, polegające na niedokonaniu oceny dowodów na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału i przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów, wyciąganiu błędnych oraz logicznie i prawnie nieuzasadnionych wniosków, a także wnioskowaniu w sposób sprzeczny z zebranym materiałem dowodowym i sprzecznie z zasadami doświadczenia życiowego,

- naruszenie prawa materialnego - art. 363 § 1 kc poprzez rozstrzygnięcie sprawy z pominięciem zasady pełnej kompensacji szkody.

Wskazując na powyższe zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda dalszej kwoty 6100,80 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz o zasądzenie kosztów procesu.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył co następuje. Apelacja powoda nie ma żadnych uzasadnionych podstaw, a Sąd Okręgowy, jak już wskazano, podziela zarówno dokonane przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne, jak i podziela jego ocenę dowodów oraz rozważania prawne, nie dostrzegając jakiejkolwiek potrzeby ich powtarzania, a których apelacja skutecznie nie podważa.

Nie jest zatem uzasadniony zarzut naruszenia przepisu art. 233 § 1 kpc, a tym samym i zarzut błędnych ustaleń faktycznych. Zdaniem Sądu Okręgowego przeprowadzona przez Sąd Rejonowy ocena dowodów jest bowiem w zupełności poprawna i dokonana, wbrew stanowisku powoda, bez naruszenia wymogów przewidzianych w powyższym przepisie art. 233 § 1 kpc. Za trafny uznać należy bowiem pogląd wyrażany tak w orzecznictwie Sądu Najwyższego jak i sądów powszechnych, że jeżeli z określonego materiału dowodowego sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów (art. 233 § 1 k.p.c.) i musi się ostać, choćby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne. Tylko w przypadku, gdy brak jest logiki w wiązaniu wniosków z zebranymi dowodami lub gdy wnioskowanie sądu wykracza poza schematy logiki formalnej albo, wbrew zasadom doświadczenia życiowego, nie uwzględnia jednoznacznych praktycznych związków przyczynowo - skutkowych, to przeprowadzona przez sąd ocena dowodów może być skutecznie podważona (zob. m. in. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2002r. II CKN 817/00 oraz Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2012 r. I ACa 1482/11). Takiego zarzutu nie można zaś postawić i nie czyni tego skutecznie, w świetle wyżej wskazanych kryteriów skarżący, dokonanej przez Sąd Rejonowy ocenie zebranych dowodów. Zarówno bowiem tezy zarzutu apelacji naruszenia przepisu art. 233 § 1 kpc, jak i wywody jego uzasadnienia, stanowią w istocie pozbawioną podstaw polemikę z prawidłową, jak już wskazano, oceną dowodów Sądu Rejonowego.

Natomiast prawidłowość poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych w istocie implikowała bezzasadność zarzutu naruszenia prawa materialnego. Na etapie postępowania apelacyjnego spór pomiędzy stronami sprowadza się już tylko do okresu najmu, za który powodowi należny byłby zwrot kosztów pojazdu zastępczego, tj. okresu od (...) dni. Podzielając trafną, jak już wskazano, argumentację rozważań Sądu Rejonowego, Sąd Okręgowy dodatkowo zaważa, że powód, co całkowicie uchodzi jego uwagi, nie wykazał, w okolicznościach sprawy, aby w powyższym spornym okresie od (...). były mu niezbędne dwa auta, zważywszy, że w okresie poprzedzającym tj. od (...)., wobec braku możliwości korzystania z innego samochodu stanowiącego jego własność (oprócz auta uszkodzonego) – pojazdu a., który do (...). był w naprawie, powód i jego rodzina dysponowali tylko 1 pojazdem – autem zastępczym. Brak jest zaś w materiale dowodowym jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że za ten okres - od (...)., potrzeby powoda i jego rodziny w zakresie niezbędnego korzystania z pojazdu nie były zaspokojone. Zatem powód, aby wykazać zasadność zwrotu kosztów wynajmu za dalszy – sporny okres, za który obecnie domaga się pokrycia kosztów auta zastępczego – od (...)., musiałby udowodnić, że do chwili zwrotu samochodu a., w okresie od (...)., korzystał (i co było niezbędne) oprócz samochodu zastępczego także z innego auta, albo że w po zwrocie a., w okresie spornym od (...)., jego potrzeby, na skutek zmiany okoliczności, w stosunku do okresu poprzedniego ((...), uległy takiej zmianie, że w tymże okresie ((...)) potrzebował on dwóch pojazdów, tj, i zwróconego samochodu a., i pojazdu zastępczego. Gdy zaś powód żadnej z powyższych okoliczności nie wykazał, to jego dalej idące żądnie, a tym samym i apelacja, nie były uzasadnione, a tym samym podlegały oddaleniu.

Z powyższych zatem względów, gdy zarzuty apelacji powoda nie podważyły trafności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego i uzasadniającej je argumentacji jak mając an uwadze na uwadze powyższą argumentację, apelacja, ta nie mogła podlegać uwzględnieniu.

Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, oddalił apelację (pkt I), a o kosztach postępowania apelacyjnego orzekł w myśl art. 98 § 1 i 3 kpc (pkt II).

Sygn. akt II Ca (...) Ś., dnia 7 grudnia 2021 r.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć (portal) pełn. stron.