Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

POSTANOWIENIE

Dnia 21 marca 2016r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anatol Gul

Sędziowie SO Jerzy Dydo

SO Agnieszka Terpiłowska

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2016r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku wierzyciela (...) Bank S.A. w W.

przeciwko dłużnikowi A. P.

w przedmiocie skargi dłużnika na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku H. S., sygn. akt Km 2963/14

na skutek zażalenia dłużnika A. P. na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 2 grudnia 2016r., sygn. akt I Co 2257/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

(...)

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015r. Sąd Rejonowy w Kłodzku:

I.  odrzucił wniosek dłużniczki o przywrócenie terminu do złożenia skargi na czynność Komornika Sądowego przy Sadzie Rejonowym w Kłodzku H. S. w sprawie Km 2963/14 w przedmiocie opisu i oszacowania nieruchomości objętej księgą wieczystą (...);

II.  odrzucił skargę dłużniczki na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku H. S. w sprawie Km 2963/14 w przedmiocie opisu i oszacowania nieruchomości objętej księgą wieczystą (...);

III.  oddalił skargę dłużniczki na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku H. S. w sprawie Km 2963/14 w przedmiocie obwieszczenia o terminie pierwszej licytacji.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sad pierwszej instancji wskazał, iż wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na czynność komornika podlegał odrzuceniu. Na podstawie akt egzekucyjnych Sąd pierwszej instancji ustalił, iż zawiadomienie z dnia 11 maja 2015r. o terminie oględzin nieruchomości dłużniczki zostało podjęte przez dorosłego domownika - T. P. matkę dłużniczki w dniu 15 maja 2015r. Okoliczność, że dłużniczka nie podjęła osobiście w/w przesyłki nie mogła stanowić podstawy do przyjęcia, że korespondencję doręczono w sposób wadliwy. Dłużniczka nie uprawdopodobniła, iż przesyłka ta nie została przekazana. Z akt egzekucyjnych wynikało, iż T. P. podejmowała również przesyłki dla męża dłużniczki – W. P. i nie jest kwestią przypadku czy omyłki doręczyciela, że korespondencję adresowaną do dłużniczki przekazywał właśnie tej osobie. Stosownie do treści art. 138 § 1 k.p.c. doręczenie dorosłemu domownikowi jest doręczeniem skutecznym. Wnosząc o przywrócenie terminu do złożenia skargi na czynności komornika dłużniczka w żaden sposób nie wykazała, iż osoba, która podjęła adresowaną do niej przesyłkę nie jest dorosłym domownikiem. Podniosła jedynie, iż podpis widniejący na zwrotnym potwierdzeniu odbioru zawiadomienia o terminie opisu i oszacowania nie został złożony przez nią, przez jej męża siostrę męża ani małoletnie dzieci. Wskazała jedynie, iż w związku z powyższym nie została prawidłowo powiadomiona o tej czynności. W ocenie Sądu pierwszej instancji dłużniczka w żaden sposób nie uprawdopodobniła okoliczności uzasadniających jej wniosek, w szczególności nie wykazała, że uchybiła terminowi bez własnej winy. Co więcej dłużniczka nie podała, kiedy dowiedziała się do terminie czynności egzekucyjnej oraz czy ustaliła co się stało z przesyłką nadana przez komornika. Okoliczność że dłużniczka nie podjęła osobiście przesyłki nie świadczy o tym że treść przesyłki nie była jej znana. Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 171 k.p.c. Sąd pierwszej instancji odrzucił wniosek dłużniczki o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na opis i szacowanie. Wobec nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu, skargę na czynności komornika w przedmiocie opisu i oszacowania należało zgodnie z art. 767 ³ k.p.c. odrzucić jako spóźnioną, bowiem termin tygodniowy do wniesienia skargi upłynął w dniu 22 maja 2015r.

Na rozstrzygnięcie w przedmiocie obwieszczenia o terminie licytacji nie przysługuje środek odwoławczy, zatem Sąd pierwszej instancji odstąpił od sporządzenia uzasadnienia w tym zakresie.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła dłużniczka zaskarżając postanowienie w całości i wnosząc o jego uchylenie w całości. W ocenie skarżącej Sąd popełnił po raz kolejny błąd merytoryczny, T. P. nie jest domownikiem. Mieszka pod zupełnie innym adresem – ul. (...) adres skarżącej to ul. (...). Listonosz nie doręczył skutecznie korespondencji i nie miał prawa dostarczać korespondencji T. P. pod zupełnie inny adres. Skarżąca stwierdziła, iż nie wie jak ma dowieść, że przesyłka nie została przekazana przez T. P.. To Sąd korzysta z takiego niesolidnego operatora pocztowego i to Sąd winien z urzędu wyjaśnić tę bulwersującą sprawę.

Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2016r. Sąd Rejonowy w Kłodzku odrzucił zażalenie dłużniczki co do pkt I i III zaskarżonego postanowienia z dnia 2 grudnia 2015r. Zażalenie na powyższe postanowienie zostało oddalone postanowieniem z dnia 21 marca 2016r. przez Sąd Okręgowy w Świdnicy (sygn. akt II Cz 210/16)

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie w części jakiej nie zostało odrzucone tj. co do pkt II zaskarżonego postanowienia z dnia 2 grudnia 2015r. podlegało oddaleniu.

Zasadnie Sąd pierwszej instancji uznał, iż skarga na czynność komornika w przedmiocie opisu i oszacowania podlegała odrzuceniu z uwagi na jej wniesienie po upływie przewidzianego terminu. Prawidłowo Sąd pierwszej instancji odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi i w konsekwencji samą skargę odrzucił jako wniesioną po terminie.

Zawiadomienie o terminie czynności oględzin jako czynności przygotowującej opis i oszacowanie nieruchomości z dnia 11 maja 2015r., jak wynika z akt prowadzonych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku H. S. pod sygn. akt Km 2963/14, zostało doręczone dorosłemu domownikowi dłużnika (karta 109-110). Doręczyciel odnotował, iż w dniu 15 maja 2015r. przesyłka została doręczona T. P. – dorosłemu domownikowi dłużnika.

Czynność opisu i oszacowania została dokonana w dniu 25 czerwca 2015r. Dłużniczka nie była obecna przy tej czynności (karta 129).

W dniu 11 września 2015r. dłużniczka przesłała do Sądu skargę na czynność komornika sądowego tj. na czynność opisu i oszacowania wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku dłużniczka wskazała, iż nie wiedziała o terminie opisu i oszacowania. Z dokumentów jakie dłużniczka otrzymała w dniu 8 września 2015r. w jej ocenie wynika, iż nie była prawidłowo powiadomiona o terminie opisu i oszacowania.

Należy wskazać, iż z akt komorniczych wynika, iż w dniu 8 września 2015r. dłużniczka otrzymała „operat szacunkowy nieruchomości (...), protokół opisu i oszacowania, kserokopię zawiadomienia o terminie opisu i oszacowania opisu i szacowania wraz ksero potwierdzenia odbioru” (karta 180).

Jednakże ani z wniosku o przywrócenie terminu ani cytowanego potwierdzenia odbioru nie wynika, kiedy dłużniczka dowiedziała się o czynności opisu i oszacowania. Sam fakt odebrania powyższych dokumentów od komornika nie stanowi uprawdopodobnienia daty, w której dłużniczka dowiedziała się o zaskarżanej czynności komornika. Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności powinien wskazywać na datę ustania przyczyny uchybienia terminowi (art. 169 § 1 k.p.c.). Ugruntowane pozostaje w orzecznictwie Sądu Najwyższego, iż w pierwszej kolejności rozważeniu podlega kwestia zachowania terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, czyli jego dopuszczalności. Uznanie, iż termin nie został dochowany czyni zbędnym ustosunkowanie się do okoliczności mających świadczyć o merytorycznej zasadności tego wniosku ( por. postanowienie SN z dnia 21 marca 2000 r., II CKN 712/00, Legalis, postanowienie SN z dnia 14 kwietnia 2010 r., III SZ 1/10, Legalis ). Dłużniczka obowiązana była uprawdopodobnić, iż dotrzymała tygodniowego terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Okoliczności, na jakie w tym zakresie dłużniczka wskazuje dotrzymania terminu nie uprawdopodobniają. Dłużniczka nie wskazuje, że nie wiedziała o dokonywanych czynnościach komornika, nie podała kiedy się o nich dowiedziała, i kiedy miała możliwość wniesienia skargi.

W tej sytuacji nie było potrzeby badania wniosku w kontekście art. 168 §1 k.p.c. ponieważ wina dłużniczki w uchybieniu terminu lub jej brak nie ma już znaczenia merytorycznego. Należy tylko dodać, iż braki w zakresie podstawowych przesłanek wniosku o przywrócenie terminu nie podlegają usunięciu a trybie art. 130 § 1 k.p.c. tj. Sąd nie jest obowiązany do wzywania strony o podanie powyższych okoliczności ( por. postanowienie SN z dnia 11 marca 1998 r. II UKN 558/97, Legalis). Wniosek zatem zasadnie został odrzucony przez Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 171 k.p.c.

W konsekwencji odrzucenia wniosku skarga wniesiona w dniu 11 września 2015r. została wniesiona z przekroczeniem terminu przewidzianego w art. 950 k.p.c. Termin zaskarżenia opisu i oszacowania wynosi dwa tygodnie i liczy się od dnia jego ukończenia. Zgodnie z protokołem opisu i oszacowania z dnia 25 czerwca 2015r. termin ten upłynął w dniu 9 lipca 2015r. Sąd pierwszej instancji błędnie przyjął, iż termin ten upłynął w dniu 22 maja 2015r. Jednakże powyższe błędne założenie nie miało wpływu na prawidłowość rozstrzygnięcia. Skarga została i tak złożona z przekroczeniem terminu i zasadnie o jej odrzuceniu orzekł Sąd pierwszej instancji na podstawie art. 767 ³ k.p.c. w pkt II zaskarżonego postanowienia.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie podlegało oddaleniu.

(...)