Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

POSTANOWIENIE

Dnia 21 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia uczestniczki postępowania A. N.

na pkt. II i III postanowienia Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 5 lipca 2012 r., Nr Dz. Kw(...)

w sprawie z wniosku Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w

Ś. R. P. działającego na rzecz wierzyciela A.

P.

o wpis wszczęcia egzekucji

p o s t a n a w i a:

odrzucić zażalenie na postanowienie w pkt. II, a dalej idące zażalenie oddalić.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 lipca 2012 r. Sad Rejonowy w pkt. II oddalił wniosek uczestniczki postępowania o przywrócenie terminu do złożenia skargi na wpis referendarza, a w pkt. III skargę tę, jako spóźnioną, odrzucił. Sąd uznał mianowicie, że podane przez uczestniczkę okoliczności uzasadniające jej wniosek o przywrócenie terminu nie są wystarczające do zastosowania tej instytucji. Bez związku pozostaje przesłuchanie w toku postępowania przygotowawczego, skoro nastąpiło ono prawie trzy tygodnie po złożeniu skargi. Również poszukiwanie adresu (dłużnika) wydaje się nieporozumieniem, skoro złożenie skargi wymagało jedynie wskazania tych danych, które wynikały z doręczonego zawiadomienia (nazwa i adres Sądu oraz numer sprawy). Także uprzedni okres świąteczny w żadnym razie nie zwalnia z zachowania terminów, o ile przypadają one na dzień, który nie jest ustawowo wolnym od pracy. Sąd wskazał, że warunki przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej, którą strona podjęła po upływie terminu, zostały określone w przepisach art. 168 i 169 kpc. Podstawową przesłanką, uzasadniającą przywrócenie terminu, jest stwierdzenie, że strona nie dokonała czynności w terminie bez swojej winy. Okoliczności, pozwalające na przyjęcie braku winy są oceniane w konkretnej sprawie indywidualnie. Te same wymogi odnoszą się do pełnomocnika strony. W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie nie sposób doszukać się tego rodzaju okoliczności, które wskazywałyby na brak winy po stronie pełnomocnika. Odmowa przywrócenia terminu skutkowała uznaniem, że skarga nie została złożona w terminie, zgodnie zaś z art. 398 ²² § 5 kpc, skargę wniesioną po upływie terminu lub nieopłaconą sąd odrzuca.

W zażaleniu na powyższe postanowienie uczestniczka postępowania podniosła, że wskazane przez nią powody niezłożenia w terminie skargi na wpis referendarza sądowego są na tyle poważne, że nawet pomimo uchybienia terminu, powinny zasługiwać na uwagę i zainteresowanie Sądu. Wskazała mianowicie, że pełnomocnik wierzyciela Kancelaria Adwokacka (...) nie jest podmiotem zarejestrowanym w (...) i - jak wynika z pieczęci - nie jest też spółką, zatem nie ma mandatu do występowania w sprawie, a Komornik nie powinien podejmować zlecenia od niezarejestrowanego podmiotu gospodarczego. Ponadto, rzekomy wierzyciel nie zamieszkuje pod wskazanym we wniosku Komornika adresem, co jest poważnym sygnałem dla wyjątkowej powściągliwości w działaniach i konieczności dokładnego zbadania tej sprawy. W tych okolicznościach natomiast należało dopuścić skargę do rozpoznania, mimo uchybienia ustawowego terminu do jej wniesienia.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie podlegało oddaleniu. W myśl art. 168 § 1 kpc przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej może nastąpić, jeżeli jej niedokonanie nastąpiło bez winy strony. Obowiązkiem strony jest uprawdopodobnienie w piśmie zawierającym wniosek o przywrócenie terminu okoliczności, które wniosek uzasadniają, a więc uprawdopodobnienie, że opóźnienie w dokonaniu czynności procesowej nie jest przez stronę zawinione (art. 169 kpc). W okolicznościach niniejszej sprawy brak było natomiast, zdaniem Sądu Okręgowego, podstaw do przyjęcia, że uchybienie terminu do złożenia skargi na wpis referendarza sądowego powstało z przyczyn przez skarżącą niezawinionych. Na stronie zobowiązanej do dokonania czynności procesowej ciąży obowiązek zachowania należytej staranności, której miernikiem jest obiektywnie oceniana staranność, jakiej można wymagać od strony właściwe dbającej o swoje interesy procesowe. Uchybienie w tym względzie, spowodowane nawet lekkim niedbalstwem, narusza obiektywny miernik staranności i stanowi o braku podstaw do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można więc dowodzić wyłącznie wówczas, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, o czym – w świetle dokonanych przez Sąd Rejonowy ustaleń – w rozpoznawanej sprawie nie może być mowy. Sąd Okręgowy w całości podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, uznając, że skarżąca nie przedstawiła żadnych okoliczności uzasadniających jej wniosek. Wbrew jej twierdzeniom okolicznością taką nie są działania prowadzone przez organy Policji i Prokuratury co do weryfikacji i właściwości umocowania pełnomocnika wierzyciela, jak i co do faktu, że wierzyciel nie zamieszkuje pod wskazanym we wniosku Komornika adresem, gdyż nie stanowiło to przeszkody w skutecznym złożeniu skargi, zwłaszcza że w zawiadomieniu o dokonanym wpisie uczestniczka postępowania została należycie pouczona o sposobie i terminie zaskarżenia przedmiotowego wpisu. Jak słusznie też zauważył Sąd pierwszej instancji, uprzedni okres świąteczny nie zwalniał skarżącej z zachowania terminu do wniesienia skargi, skoro ostatni dzień na dokonanie tej czynności (10 kwietnia 2012 r.) nie był dniem ustawowo wolnym od pracy. Nie uzasadnia jej wniosku również fakt, że uchybienie terminu nastąpiło z winy ustanowionego przez nią pełnomocnika, który – jak podaje – w okresie świątecznym przebywał poza miejscem swojego zamieszkania. Zgodnie z art. 95 § 2 kc wszelkie czynności dokonywane przez pełnomocnika strony w granicach udzielonego umocowania pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Tym samym działania te należy traktować tak, jakby były podejmowane przez samego mocodawcę, a zatem nie można przyjąć, że skarżąca uchybiła terminowi bez swej winy.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie na postanowienie oddalające wniosek skarżącej o przywrócenie terminu – postanowienie to nie należy bowiem do orzeczeń podlegających zaskarżeniu, nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, nie zostało też wymienione
w § 2 art. 394 kpc, jak również żaden przepis szczególny nie przewiduje zażalenia
w tym przedmiocie (art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc),
w pozostałym zaś zakresie, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc oddalił zażalenie.