III K 5/19 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Świdnicy z 2019-05-31
Sygnatura akt III K 5/19
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 31 maja 2019 roku.
Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: S.S.O. Jerzy Zieliński
Ławnicy: Aleksandra Węglowska, Tadeusz Szporko
Protokolant: Ewa Dudziak - Bujdasz
w obecności Pawła Hejmeja Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy
po rozpoznaniu w dniach 12 marca 2019 roku, 31 maja 2019 roku
sprawy karnej
D. C.
córki T. i B. z domu T.,
urodzonej (...) w W. ,
oskarżoną o to, że:
w okresie o 30 października 2012 roku do 23 listopada 2012 roku w W., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, podrobiła dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej w postaci weksla własnego gwarancyjnego in blanco poprzez opatrzenie go podpisem o treści (...) i puściła ten dokument w obieg poprzez przekazanie go przedstawicielowi (...) sp. z o.o. w K. E. Ś. oraz podrobiła w celu użycia za autentyczne dokumenty w postaci deklaracji wekslowej z dnia 30.X.2012 r., umowy o współpracy w zakresie usług terminalowych z dnia 30.X.2012 r., dokumentu „usługa doładowań elektronicznych (DE)” z dnia 30.X.2012 r., dokumentu „usługa akceptacji kart płatniczych (AK)” z 30.X.2012 r. wraz z załącznikiem (...) z 30.X.2012 r. oraz aneks z dnia 23.XI.2012 r. do umowy o współpracy w zakresie usług terminalowych poprzez opatrzenie ich popisem (...) i użyła tych dokumentów jako autentycznych poprzez przekazanie ich przedstawicielowi (...) sp. z o.o. s.k.a. w K. E. Ś., czym działała na szkodę P. C. (1),
tj. o przestępstwo z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
------------ // --------------
I. oskarżoną D. C. uznaje za winną popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, to jest czynu z art. art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zastawianiu art. 60 § 2 k.k. i par. 6 pkt 2 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i 70 § 1 pkt 1 k.k. w brzemieniu tych przepisów przed 1 lipca 2015 roku w zw. z art. 4 §1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata,
III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonej adw. M. S. kwotę 1033,20 zł (jeden tysiąc trzydzieści trzy złote 20/100 gr) tytułem kosztów nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu,
IV. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonej D. C. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 2238,60 zł (dwa tysiące dwieście trzydzieści osiem złotych 60/100 gr) i nie wymierza jej opłaty sądowej.
UZASADNIENIE
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
P. C. (1) - syn oskarżonej D. C. prowadził działalność gospodarczą – sklep spożywczy pod nazwą PPHU (...) w W. przy ul. (...). Wcześniej sklep ten prowadzili D. C. wraz z mężem F. C..
W zawiązku ze zmianą osoby (...) E. Ś. – przedstawiciel (...) w K. w październiku 2012 roku przygotowała nowe dokumenty dotyczące współpracy P. C. (1) z (...). Przygotowała dokumenty w postaci umowy o współpracy w zakresie usług terminalowych, załącznika A dotyczącego usług doładowań elektronicznych, załącznika B dotyczącego usługi akceptacji kart płatniczych (...), weksla własnego gwarancyjnego in blanco oraz deklaracji wekslowej.
W dniu 30 października 2012 roku z dokumentami tymi, celem podpisania ich przez nowego właściciela firmy (...) udała się do sklepu (...) przy ul. (...) w W. (...). Ponieważ nie zastała tam właściciela, a jedynie jego rodziców, oskarżoną D. C. i jej męża F. C., E. Ś. wskazane wyżej dokumenty pozostawiła oskarżonej, gdyż ta deklarowała, że przedstawi je synowi do podpisania. Umówiły się, że odbiór dokumentów nastąpi następnego dnia.
Po otrzymaniu dokumentów oskarżona D. C. osobiście podpisała je imieniem i nazwiskiem syna P. C. (1). Dokumenty te z podrobionymi podpisami syna przekazała następnego dnia E. Ś..
W oparciu o te dokumenty (...)z siedzibą w K. rozpoczęła współpracę z firmą PPHU (...), której właścicielem był P. C. (1) między innymi w zakresie usług doładowań elektrycznych i akceptacji kart płatniczych.
W dniu 23 listopada 2012 roku D. C. podrobiła podpis syna P. na pozostawionym jej przez E. Ś. do podpisu przez syna aneksie do umowy współpracy.
Jak wskazano dla zabezpieczenia spłaty należności wobec (...) złożony został weksel gwarancyjny in blanco wraz deklaracją wekslową z podrobionymi na nich przez D. C. podpisami P. C. (1).
Dowód:
- -
-
wyjaśnienia D. C. – karty 264-265, 280
- -
-
zeznania F. C. – karty 92, 266-267
- -
-
zeznania E. Ś. – karty 184-185, 267-268
- -
-
deklaracja wekslowa – karta 125
- -
-
umowa współpracy w zakresie usług terminalowych – karty 126-127
- -
-
załącznik A- usługa doładowań elektronicznych – karty 128-129
- -
-
załącznik B – usługa akceptacji kart płatniczych – karta130
- -
-
załącznik (...) karta 131
- -
-
aneks do umowy współpracy - karta 132
- -
-
opinia z zakresu badania pisma ręcznego – karty 100-106, 166-171, 175-179
Z uwagi na naruszenie przez P. C. (2) warunków zawartej umowy (...) spółka z o.o. w dniu 20 lipca 2016 roku wypowiedział mu umowę o współpracy w zakresie usług terminalowych ze skutkiem natychmiastowym. Wezwano go do zapłaty kary w kwocie 10.213.74 zł i wykupienia weksla.
W dniu 30 grudnia 2016 roku (...) spółka z. o.o. wniósł do Sądu Rejowego w K. pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym kwoty 10.2013.74 zł.
W postępowaniu tym P. C. (1) zakwestionował autentyczność jego podpisów na wekslu in blanco, deklaracji wekslowej oraz umowach współpracy z (...) spółka z o.o.
Dowód:
- -
-
zeznania M. H. – karta 89
- -
-
kopia sprawy VGC 718/17 Sądu Rejonowego w Kielcach – karty 11-62
Oskarżona D. C. jest zamężna, jest matką dwojga dorosłych dzieci. Oskarżona ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest poligrafem. Prowadzi działalność gospodarczą PPHU (...) w W..
Oskarżona D. C. nie była dotychczas karana sądownie.
Dowód:
- -
-
dane osobowe – karta 199
- -
-
wywiad środowiskowy – karty 217-218
- -
-
karta karna – karta 216
Oskarżona D. C. w toku śledztwa nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu i odmówiła złożenia wyjaśnień.
Przed sądem oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Oskarżona wyjaśniała, że jej syn P. prowadził działalność gospodarczą sklep cukierniczo- monopolowy i jednocześnie podjął studia we W..
Wyjaśniała, że praktycznie to ona i jej mąż F. C. prowadzili sklep syna, gdyż ten z W. przyjeżdżał tylko na soboty i niedziele. Jak wyjaśniła, gdy E. Ś. przyszła do niej z dokumentami do podpisania przez syna, to poinformowała ją, że syna nie ma. E. Ś. zgodziła się pozostawić dokumenty, by oskarżona przekazała je synowi do podpisania. Oskarżona wyjaśniała, że podpisała wszystkie przedstawione jej dokumenty – w tym weksel in blanco imieniem i nazwiskiem syna i następnego dnia dokumenty te przekazała E. Ś.. Dokumenty te zostały zaakceptowane przez (...), były podstawą uruchomienie usługi doładowań elektronicznych i usługi akceptacji kart płatniczych.
Jak wyjaśniła D. C. jej celem było wyłącznie to, by umożliwić synowi prowadzenie działalności gospodarczej.
Jej syn P. miał świadomość tego, że ktoś z rodziny za niego podpisał dokumenty dotyczące współpracy z (...) skoro, jak wyjaśniła oskarżona, osobiście dokumentów nie podpisywał, a otrzymał terminal. Oskarżona wyjaśniła, że nie wie dlaczego jej syn, mając świadomość tego, że któreś z jego rodziców podpisało za niego dokumenty zakwestionował w Sądzie ich autentyczność, tym samym powodując wszczęcie wobec niej postępowania karnego.
Dowód:
- -
-
wyjaśnienia oskarżonej D. C. – karty 199-200, 200a-200b, 264-265, 280
Sąd zauważył co następuje.
W świetle całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i ustalonych na jego podstawie okoliczności wina i sprawstwo oskarżonej D. C. w zakresie przypisanego jej czynu nie budzi żadnych wątpliwości Sądu.
Ustalenia swe Sąd oparł na wyjaśnieniach D. C., zeznaniach F. C. składanych przed Sądem, zeznaniach E. Ś., zabezpieczonych dokumentach będących przedmiotem tego postępowania oraz treści opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego.
Oskarżona D. C. składając wyjaśnienia przed Sądem przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu i wyjaśniła wszystkie okoliczności związane z podrobieniem podpisów syna P. na dokumentach związanych ze współpracą z (...) sp. z o.o. w tym podrobienia podpisów na wekslu in blanco oraz deklaracji wekslowej.
Oskarżona wyjaśniła również jakie były jej motywy działania, wyraziła przy tym szczery żal za to co swoim zachowaniem uczynniała.
Jej wyjaśnienia znalazły w pełni potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w tym w szczególności opiniach biegłych z zakresu badania pisma ręcznego.
W opinii z dnia 15.05.2019 roku biegły stwierdził, że podpisy treści (...) zamieszczone na wekslu własnym gwarancyjnym in blanco, na deklaracji wekslowej, na umowie o współpracy w zakresie usług terminalowych, na załączniku usłudze doładowań elektronicznych, załączniku usłudze akceptacji kart płatniczych zostały nakreślone przez jedną osobę. Biegły stwierdził, że nie nakreślił ich P. C. (1) (k- 100-106).
W opiniiach tego samego biegłego z dnia 19.11.2018 roku oraz 28.11.2018 r., biegły stwierdził, że podpisy (...) na wskazanych wyżej dokumentach oraz na załączniku (...) z dnia 30.10.2012 roku oraz aneksie do umowy o współpracy w zakresie usług terminalowych z dnia 23.11.2012 roku zostały nakreślone przez oskarżoną D. C..
F. C. potwierdził, że dokumenty przyniesione do sklepu przez E. Ś. podpisała jego żona. Jak zeznał w jego ocenie uczyniła to pod namową E. Ś..
E. Ś. zeznała zaś, że dokumenty pozostawiła oskarżonej, gdyż w sklepie nie zastała jego właściciela P.. Jak zeznała, była zapewniania przez oskarżoną, że ta przedłoży dokumenty do podpisania synowi i następnego dnia odbierze je podpisane. E. Ś. zaprzeczyła by miała nakłaniać D. C. do podrobienia podpisów syna na pozostałych jej dokumentach.
W oparciu o zgromadzone w tej sprawie dowody Sąd uznał, że oskarżona dopuściła się popełnienia przestępstwa z art. 310 § 1 k.k. i art. 310 § 2 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 12 k.k.
Wymierzając oskarżonej D. C. karę za przypisany jej czyn Sąd kierował się zasadami jej wymiaru określonymi w art. 53 k.k. bacząc by jej dolegliwość nie przekroczyła stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonej, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Sąd przy wymiarze kary miał na względzie również motywację, którą kierowała się oskarżona popełniając przypisane jej przestępstwo.
Przestępstwo z art. 310 § 1 k.k. na podstawie którego D. C. została wymierzona kara zagrożone jest karą pozbawienia wolności na czas od 5 lat albo karze 25 lat pozbawienia wolności.
Oskarżyciel publiczny wnioskował o wymierzenie oskarżonej kary 5 lat pozbawienia wolności.
W ocenie Sądu taki wymiar kary byłby wobec oskarżonej niewspółmiernie surowy. Uwzględniając okoliczność popełnienie przez oskarżoną przypisanego jej czynu, motywację która nią kierowała oraz skutki jakie jej przestępcze zachowanie spowodowało Sąd uznał, ze oskarżona D. C. w pełni zasługuje na dobrodziejstwo nadzwyczajnego złagodzenia kary i wymierzenie jej w granicach poniżej dolnego ustawowego zagrożenia.
Oskarżona D. C. nie jest osoba zdemoralizowaną w takim stopniu by koniecznym było jej izolowanie przez tak długi czas, jak to wnioskował oskarżyciel publiczny.
Sąd na podstawie art. 310 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zastawaniu art. 60 § 2 i § 6 pkt 2 k.k. wymierzył oskarżonej D. C. karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności.
Przestępstwo zostało popełnione w 2012 roku, zatem wobec oskarżonej zastosowanie mają przepisy dotyczące warunkowego zawieszenia wykonania kary obowiązujące przed 1 lipca 2015 roku.
Sąd uznał, że oskarżona w pełni zasługuje na to by orzeczona wobec niej kara pozbawienia wolności została warunkowo zawieszona.
Sąd na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec D. C. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata.
W ocenie Sądu orzeczona wobec oskarżonej kara w swoim rodzaju i wymiarze będzie dla niej wystarczającą dolegliwością i przestrogą na przyszłość, która powstrzyma ją od popełniania podobnych przestępstw. Taką przestrogą i nauczką dla oskarżonej było już samo postępowanie karne, które przeciwko niej było prowadzone.
Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonej kwotę 1033,20 zł tytułem kosztów nieopłaconej obrony oskarżonej z urzędu.
Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonej D. C. koszty sądowe w kwocie (...),(...)oraz nie wymierzył jej opłaty sądowej.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Świdnicy
Osoba, która wytworzyła informację: Jerzy Zieliński, Aleksandra Węglowska , Tadeusz Szporko
Data wytworzenia informacji: