Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lipca 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący : S.S.O. Mirosław Bagrowski

Ławnicy : Józef Kostrzewa, Irena Koziarska

Protokolant : Łukasz Pietruszka

w obecności Anny Akerman, Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu dnia 25 lipca 2013 r.

sprawy

P. W.

syna R. i W. z domu J.

urodzonego (...) w B.

oskarżonego o to, że:

w okresie od listopada 2012 roku do stycznia 2013 roku w nieustalonym miejscu, woj. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem :

- co najmniej kilkanaście razy udzielał substancji psychotropowej
w postaci mefedronu i amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 30 gram oraz środka odurzającego w postaci ziela konopi innej niż włóknista w ilości nie mniejszej niż 20 gram R. P. wartości nie mniejszej niż 1000 złotych,

- co najmniej dwukrotnie udzielał substancję psychotropową w postaci amfetaminy P. K. w ilości nie mniejszej niż 5 gram wartości nie mniejszej niż 120 złotych oraz środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości ok. 5 gram wartości nie mniejszej niż 150 złotych;

- co najmniej trzykrotnie udzielał substancję psychotropową w postaci amfetaminy M. S. w ilości nie mniejszej niż 10 gram wartości nie mniejszej niż 240 złotych;

- co najmniej pięciokrotnie udzielał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste E. S. w ilości nie mniejszej niż 10 gram wartości nie mniejszej niż 250 złotych;

- co najmniej trzykrotnie udzielił substancji psychotropowej w postaci mefedronu i amfetaminy mężczyźnie o pseudonimie (...) A. Z. w ilości nie mniszej niż 10 gramów wartości nie mniejszej niż 300 złotych;

- co najmniej dwa razy udzielał małoletniemu P. D. substancję psychotropową w postaci mefedronu o łącznej ilości 5 gram za kwotę 120 złotych oraz środek odurzający w postaci ziela konopi innej niż włóknista
w ilości 3 gram za kwotę 90 złotych;

- co najmniej trzykrotnie udzielał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste Ł. B. w ilości nie mniejszej niż 3 gram wartości nie mniejszej niż 90 złotych;

to jest o czyn z art. 59 ust 1 i 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii ( Dz.U. 2012, poz. 124 ze zm.) w zw.
z art. 12 k.k.

_____________________________________________

I.  oskarżonego P. W. uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. czynu z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 59 ust. 2 cytowanej ustawy w zw. z art. 11 § 3 k.k., przy zastosowaniu art. 60 § 4 i § 6 pkt 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza mu karę grzywny w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda;

II.  na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza oskarżonemu P. W. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 5 (pięciu) lat próby;

III.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowych osiągniętych przez oskarżonego z popełnienia przez niego przestępstwa opisanego w części dyspozytywnej wyroku w kwocie 2.360 (dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt) złotych;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu P. W. na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania od dnia 10 lutego 2013 r. do dnia 12 lutego 2013 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada dwóm dziennym stawkom grzywny;

V.  na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonego P. W. nawiązkę na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 1.000 (jednego tysiąca) zł;

VI.  na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie dowodu rzeczowego zarejestrowanego pod nr DRZ 124/13, w pkt 4 wykazu dowodów rzeczowych, na karcie 233 akt sprawy w postaci woreczka foliowego z zawartością 126 sztuk nowych, czystych woreczków foliowych strunowych;

VII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca oskarżonemu dowody rzeczowe zarejestrowane pod poz. DRZ 125-127/13, w punktach 5-7 wykazu dowodów rzeczowych, na karcie 233 akt sprawy w postaci telefonów komórkowych marki N. (...), (...), N. (...);

VIII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G.z Kancelarii Adwokackiej w Ś.kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) zł z VAT tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. W.z urzędu;

IX.  zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w tym opłaty zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżony P. W.jest mieszkańcem T.koło L.. Jest kawalerem i zamieszkuje wraz z rodzicami. Przez okres kilku lat, do stycznia 2013 roku pracował jako kierowca w piekarni w Ż.w okolicy T..

W listopadzie 2012 roku otrzymał od kolegi propozycję by sprzedawał środki narkotyczne, które on miał mu dostarczać. Uzgodnili, że narkotyki będzie otrzymywać od niego na kredyt, a po ich sprzedaży miał się z nim rozliczać. Tak faktycznie te transakcje między nimi następnie przebiegały. Kontaktowali się ze sobą telefonicznie, a następnie spotykali się w celu dokonania transakcji. Oskarżony łącznie trzy razy odebrał narkotyki w celu ich dalszej sprzedaży.

W okresie listopada i grudnia 2012 roku co najmniej kilkanaście razy sprzedał łącznie nie mniej niż 30 gram mefedronu i amfetaminy R. P.. R. P. płacił za 1 gram 30 złotych. W tym samym okresie sprzedał mu również nie mniej niż 20 gram marihuany i za nią również R. P. płacił 30 złotych za jeden gram. Łączna wartość tych narkotyków wyniosła nie mniej niż 1000 złotych.

W tym samym okresie sprzedał P. K. co najmniej dwukrotnie nie mniej niż 5 gram amfetaminy za kwotę nie mniejszą niż 120 złotych oraz nie mniej niż 5 gram marihuany za kwotę nie mniejszą niż 150 złotych.

W okresie od listopada 2012 roku do stycznia 2013 roku sprzedał M. S. co najmniej trzykrotnie amfetaminę łącznie w ilości nie mniejszej niż 10 gram za łączna kwotę nie mniejszą niż 240 złotych.

W tym samym okresie sprzedał E. S. co najmniej pięciokrotnie marihuanę w ilości nie mniejszej niż 10 gram za łączna kwotę nie mniejszą niż 250 złotych.

Także w tym okresie udzielał narkotyki mężczyźnie, którego znał z pseudonimu (...). Był to A. Z.. Jemu sprzedał mefedron i amfetaminę w ilości nie mniejszej niż 10 gram za kwotę nie mniejszą niż 300 złotych.

Oskarżony dobrze znał kolejną osobę, której udzielał narkotyki, tj. P. D.. Mieszkali bowiem w tej samej miejscowości i oskarżony wiedział, że P. D. w 2012 roku miał 16 lat i uczęszczał wówczas do szkoły. W okresie od listopada 2012 roku do stycznia 2013 roku oskarżony sprzedał mu co najmniej dwa razy mefedron w łącznej ilości 5 gram za kwotę 120 złotych i marihuanę w ilości 3 gram za kwotę 90 złotych.

W okresie od listopada 2012 roku do stycznia 2013 roku oskarżony sprzedał co najmniej trzykrotnie marihuanę Ł. B., w ilości nie mniejszej niż 3 gramy za kwotę nie mniejszą niż 90 złotych.

Sprzedając narkotyki oskarżony w przypadku sprzedaży co najmniej 5 porcji przyjmował niższą cenę, dając piątą porcję gratis.

Łącznie oskarżony P. W.ze sprzedaży środków narkotycznych wymienionym osobom osiągnął korzyść w kwocie nie mniejszej niż 2.360 złotych.

Dowód:

-

wyjaśnienia oskarżonego P. W., k. 68-73, 79, 122-126, 153-154, 155-156, 188-189, 190-191, 243-244

-

zeznania świadka R. P., k. 28-31

-

zeznania świadka M. S., k. 185-187

-

zeznania świadka E. S., k. 181-182

-

zeznania świadka A. Z., k. 106, 190-191

-

zeznania świadka P. D., k. 37-38, 155-156

-

wywiad środowiskowy k. 210-212

-

protokół oględzin telefonu komórkowego oskarżonego: k. 149-151

Oskarżony P. W.zawiadomił w lutym 2013 roku miejscową policje iż dokonano kradzieży z włamaniem do garażu jego ojca. Jako sprawcę tej kradzieży podejrzewał swojego kolegę J. W.. Rozmawiając z policjantami w sprawie tej kradzieży wyjawił, iż od J. W.zakupywał narkotyki które następnie udzielał innym, wymienionym wyżej osobom. Dokonując przeszukania jego mieszkania funkcjonariusze policji ujawnili liczne woreczki strunowe, służące do porcjowania i sprzedaży narkotyków.

Dowód:

-

wyjaśnienia oskarżonego P. W., k. 243-244

-

protokół przeszukania, k. 3-4, 9

Oskarżony P. W.przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów. Przesłuchiwany w śledztwie kilkakrotnie złożył wyjaśnienia odpowiadające ustalonemu w tej sprawie stanowi faktycznemu.

Na rozprawie przed sądem odmiennie niż w śledztwie wyjaśniał, iż nie miał jedynie świadomości, iż P. D. nie jest osoba pełnoletnią. To od policjantów w trakcie śledztwa miał się dowiedzieć, iż on będzie miał 17 lat i dlatego tak wyjaśnił.

Oskarżony w przeszłości nie był karany sądownie.

Oskarżony W. w miejscu zamieszkania cieszy się pozytywną opinia środowiskową Z powodu złożenie wyjaśnień przeciwko innym osobom popełniającym przestępstwa z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii otrzymywał szereg pogróżek. Dobijano się do jego mieszkania i według niego z tego powodu zniszczono mu samochód. Jednocześnie szereg gróźb wobec niego pojawiło się w internecie.

Dowód:

-

wyjaśnienia oskarżonego P. W., k. 68-73, 79, 122-126, 153-154, 155-156, 188-189, 190-191

-

zapytanie o karalność: k. 195

-

wywiad środowiskowy: k. 210-212

-

kopie profilu facebook: k. 112-116

Sąd zważył nadto, co następuje:

W ocenie Sądu zarówno sprawstwo, jak i wina oskarżonego P. W.w odniesieniu do przypisanych mu wyrokiem czynów nie budzą wątpliwości.

Sąd w zasadniczej mierze oparł się wyjaśnieniach oskarżonego P. W.. Jego wyjaśnienia podlegały jednak weryfikacji przez pryzmat zeznań świadków, tj. osób którym oskarżony udzielał w inkryminowanym czasie środków narkotycznych.

Oczywiście dla ustaleń faktycznych, a także następnie dla wymiaru kary istotne znaczenie miały okoliczności ujawnienia przez oskarżonego przestępczego procederu. Otóż oskarżony zawiadamiając policję o przestępstwie kradzieży popełnionym na szkodę jego ojca i jego samego wyjawił policjantom, iż od osoby którą podejrzewa o tą kradzież otrzymywał środki narkotyczne i sam je następnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej sprzedawał. Dopiero wówczas funkcjonariusze policji przeprowadzili przeszukanie w mieszkaniu oskarżonego, w którym znaleziono dużą ilość woreczków strunowych służących do pakowania narkotyków, a potwierdzających jego relację.

Już składając wyjaśnienia w charakterze podejrzanego oskarżony opisał okoliczności najpierw nabywania środków narkotycznych, a następnie ich sprzedaży konkretnym wskazanym osobom.

Spośród tych osób przesłuchanych w charakterze świadków generalnie wersję oskarżonego potwierdzili R. P., M. S., E. S., A. Z., a częściowo także P. D..

Jedynie przesłuchani również w charakterze świadków P. K. i Ł. B. zeznali odmiennie niż wyjaśniał to oskarżony przedstawiający okoliczności udzielania im środków narkotycznych. Oskarżony został skonfrontowany w śledztwie z tymi osobami i w sposób zdecydowany potrzymał swoją relację. Tym samym sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom także w tym zakresie. Sprzeczne z jego wyjaśnieniami zeznania świadków należy wytłumaczyć w ocenie sądu obawą poniesienia odpowiedzialności karnej za udział w szeroko rozumianym obrocie środkami narkotycznymi. Nie mogą w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego być uznane za niewiarygodne bowiem nie miał on żadnego powodu by bezpodstawnie te osoby pomawiać, tym bardziej że świadkowie ci nie podnieśli żadnych okoliczności, które mogłyby wskazywać na konflikt pomiędzy nimi a oskarżonym. Najzwyczajniej nielogicznym byłoby bezpodstawne wymyślenie przez oskarżonego takich kontaktów z tymi osobami, bowiem poprzez takie wyjaśnienia obciążając samego siebie naraża się na wyższą odpowiedzialność karną. Wytłumaczeniem dla takiego stanu rzeczy może być ta część wyjaśnień, w których oskarżony podniósł, iż chce zerwać z tym środowiskiem i zmienić swoje życie.

Potwierdzeniem uprzednich kontaktów z tymi osobami są oględziny telefonu komórkowego oskarżonego, gdzie w folderze kontaktu ujawniono numery telefonów tych osób.

Wyjaśnienia oskarżonego W. złożone na rozprawie, kiedy zakwestionował świadomość małoletniości jednej z osób, którym udzielał narkotyków – P. D., wynikają w ocenie sądu z obawy surowszej odpowiedzialności karnej, bowiem okoliczność ta jako ustawowe znamię powoduje zakwalifikowanie takiego działania jako zbrodni z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu, gdzie w sankcji tego przepisu przewidziano karę od 3 do 15 lat pozbawienia wolności. Do takiego wnioskowania uprawniają wyjaśnienia złożone przez oskarżonego w śledztwie. Wyjaśnił bowiem wówczas przesłuchiwany przez prokuratora (k. 71 akt), iż „D. w tym roku będzie miał 17 lat”. Był przesłuchiwany w dniu 12 lutego 2013 roku, a udzielał tej osobie środki narkotyczne od jesieni ubiegłego roku, kiedy P. D. miał 16 lat. Jednocześnie z wyjaśnień oskarżonego wynika, iż znał dobrze P. D., wielokrotnie się z nim spotykał. W konsekwencji tak dokonanych ustaleń, pomimo wyjaśnień złożonych na rozprawie sąd nie miał wątpliwości, iż oskarżony miała świadomość małoletniości P. D. i udzielając mu wówczas narkotyków wiedział, że udzielał ją osobie małoletniej.

Sąd nie miał wątpliwości, że udzielanie narkotyków wielu osobom, wielokrotnie na przestrzeni łącznie trzech miesięcy stanowi o zachowaniach podjętych w krótkich odstępach czasu. Dodatkowo jak wynika z wyjaśnień oskarżonego działał on w warunkach z góry powziętego zamiaru. Tym samym kwalifikując zachowania oskarżonego jako wyczerpujące znamiona czynów jednostkowych z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i z art. 59 ust. 2 tej samej ustawy w warunkach zbiegu przepisów ustawy z art. 11 § 2 kk należało zakwalifikować te zachowania w warunkach czynu ciągłego z art. 12 kk.

Odnosząc się do wymiaru kary należy na wstępie zaznaczyć, iż proceder który zarzucono oskarżonemu, z uwagi na nagminność tego rodzaju czynów i skutki jakie mogą wywoływać w psychice osób młodych wiekiem w tym także osoby małoletniej, cechuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości.

W sprawie tej wystąpiło jednak szereg okoliczności łagodzących po stronie oskarżonego, dominujących w realiach tej sprawy nad okolicznościami obciążającymi oskarżonego.

Po pierwsze oskarżony udzielał narkotyki osobom ze stosunkowo wąskiego kręgu znanych sobie osób.

Po drugie oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów i złożył odpowiadające temu wyjaśnienia w tej sprawie.

Po trzecie oskarżony nie był w przeszłości karany sądownie i cieszy się dobrą opinią z miejsca zamieszkania.

Po czwarte wreszcie to oskarżony sam wyjawił policji, iż trudnił się sprzedażą środków narkotycznych w związku z postępowaniem, w którym występował w charakterze pokrzywdzonego. Wyjawił jednocześnie organom ścigania, iż narkotyki otrzymywał od innej osoby i tym samym umożliwił organom ścigania wszczęcie i przeprowadzenie postępowania przeciwko tej osobie.

Ta ostatnia okoliczność stanowiła uzasadnienie do złożenia na rozprawie wniosku przez oskarżyciela publicznego o wymierzenie oskarżonemu kary z nadzwyczajnym złagodzeniem je wymiaru w trybie art. 60 § 4 kpk i jednocześnie warunkowe zawieszenie jej wykonania na okres próby.

Powyższy wniosek sąd zaakceptował jako w pełni uzasadniony.

Wymierzając karę przy zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego złagodzenia wymiaru kary na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 kk sąd wymierzył przy zastosowaniu art. 60 § 4 i § 6 pkt 2 kk karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Kara wymierzona za przypisane oskarżonemu czyny jest adekwatna w ocenie sądu do jego rozmiarów i skutków w jego następstwie powstałych.

Wymierzona oskarżonemu kara pozbawienia wolności stanowi sprawiedliwą, lecz nie nadmierną odpłatę dla oskarżonego za popełnione przez niego przestępstwo.

W ocenie sądu powstały jednocześnie warunki do skorzystania z instytucji warunkowego zwieszenia wykonania orzeczonej kary na okres próby. Uznał sąd, iż w realiach ustalonych w tym postępowaniu warunki osobiste oskarżonego, jego właściwości i dotychczasowy sposób życia, powodują iż warunkowe zwieszenie wykonania orzeczonej kary będzie wystarczając dla osiągnięcia celów kary. Tym samym na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 5 lat.

Działanie przez oskarżonego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i rzeczywiście osiągnięcie takiej korzyści spowodowało orzeczenie obok kary pozbawienia wolności kary grzywny w wysokości 30 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki w kwocie 20 złotych.

Osiągnięcie przez oskarżonego z przypisanego mu przestępstwa wymiernej korzyści majątkowej – w kwocie 2.360 złotych, spowodowało orzeczenie na podstawie art. 45 § 1 kk obligatoryjnego przepadku tych korzyści na rzecz Skarbu Państwa. Zaaprobował sąd również wniosek oskarżyciela publicznego o orzeczenia nawiązki na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i orzekł ją w wymiarze 1.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz pomocy Postpenitencjarnej. Kwota w wyższej wysokości byłaby w ocenie sądu nadmiernie represyjna w tej sprawie i uniemożliwiłaby wywiązanie się oskarżonemu z tego obowiązku w sytuacji gdy przez długi okres pozostawał bez zatrudnienia.

Z wagi na to, iż oskarżony był zatrzymany przez policję na podstawie art. 63 § 1 kk dokonano zaliczenia na poczet okresu zatrzymania części orzeczonej kary grzywny, na zasadach przewidzianych w tym przepisie.

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł sąd przepadek woreczków foliowy służących do porcjowania i sprzedaży środków narkotycznych.

Pozostałe dowody rzeczowe w postaci telefonów komórkowych sąd zwrócił oskarżonemu. Telefony te służyły nie tylko do kontaktowania się z osobami którym oskarżony udzielał narkotyki i dlatego w ocenie sądu niezasadne byłoby orzeczenie ich przepadku na rzecz Skarbu Państwa o co wnioskował oskarżyciel.

Na podstawie przepisu art. 624 § 1 kpk z uwagi na fakt, iż oskarżony pozostawał przez kilka miesięcy bez pracy, podjął ją dopiero w trakcie postępowania przed sądem, a nadto posiada znaczne obciążenia majątkowe wynikające z opisanych wyżej części wyroku skazującego, zwolnił sąd oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w tym od opłaty, które w całości zaliczył na rachunek Skarbu Państwa.