Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

1.Przewodnicząca:

1.SSO Agnieszka Połyniak

1.Protokolant:

1.Magdalena Telesz

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 2225

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 30 października 2024r., sygn. akt III K 2226/23

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. W.

uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego za przestępstwa z art. 286 §1 k.k. i z art. 279 §1 k.k. na kary pozbawienia wolności

karta karna

224 - 225

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

karta karna

treść dokumentu w powiązaniu z aktami sprawy nie budzi wątpliwości, a wskazuje na zachowanie oskarżonego po 19 stycznia 2019r., zatem po dacie popełnienia przypisanego mu zaskarżonym wyrokiem czynu, co stanowi podstawę oceny jego zachowania i stosunku do zasad porządku prawnego

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obrońca oskarżonego na podstawie art. 438 pkt 4 k.p.k. zarzucił rażącą niewspółmierność kary polegającą na odstąpieniu od orzeczenia kary wolnościowej na zasadzie art. 37 a KK

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ustalenia Sądu meriti w zakresie wykazania sprawstwa i winy P. W. nie budzą wątpliwości nie tylko Sądu odwoławczego (z uwagi na treść zgromadzonych dowodów, w tym informacje dotyczące osoby, na rzecz której założono konto bankowe, jak też użytkownika numer telefonu i danych osoby, która zamieściła ogłoszenie na portalu (...)), ale i samego oskarżonego, który ustaleń tych nie neguje. Przekonuje o tym m.in. treść oświadczenia, które złożył w toku przesłuchania (k.142), jak i samej apelacji, negującej tylko rodzaj kary, wskazując iż ta, orzeczona jest rażąco niewspółmierna, tj. surowa.

Zgodnie z brzmieniem art. 37a §1 k.k. zastosowanie tego przepisu jest możliwe wtedy, kiedy przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku. Wówczas to sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 4 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 150 stawek dziennych, w szczególności jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek. Stosowanie tej instytucji ma więc charakter fakultatywny („sąd może zamiast tej kary orzec”). Uznać przy tym należy, że ma także charakter wyjątkowy, bowiem jej istotę stanowi pozbawione wątpliwości uznanie, że w danej sprawie kary o charakterze nieizolacyjnym stanowią wystarczającą dolegliwość dla sprawcy, którego nie trzeba – choćby warunkowo – izolować od społeczeństwa.

Kiedy te uwagi natury ogólnej odniesie się do realiów przedmiotowej sprawy, w tym uprzednie wielokrotnej karalności P. W., to zarzut podniesiony w apelacji uznać należy za chybiony.

Z karty karnej wynika, że oskarżony był dotychczas 10 razy karany (wydane zostały także wyroki łączne). P. W. raz pierwszy skazany został wyrokiem z 14 maja 2019r. (Sąd Rejonowy w Zgorzelcu, sygn. akt II K 170/19) za czyn z art. 279 §1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, która postanowieniem z 20 lipca 2020r. została zarządzona do wykonania. Po tej dacie karany był za przestępstwa oszustwa oraz przeciwko mieniu. Co istotne orzekany były wobec niego kary o charakterze wolnościowym, tj. ograniczenia wolności, które - z uwagi na uchylanie się od ich wykonania - były zarządzane do wykonania (vide postanowienia z 7 października 2020r. w sprawie Sądu Rejonowego w Zgorzelcu III K 1123/20 oraz 4 listopada 2020r. w sprawie Sądu Rejonowego w Łasku II K 324/20 i z 30 listopada 2022r. - Sądu Rejonowego w Kielcach - karta karna, k. 224v). Ta postawa P. W. uprawnia do twierdzenia, iż jest on osobą zdemoralizowaną, wobec której uprzednio orzekane kary, w tym wolnościowe, nie osiągnęły żadnego pozytywnego skutku, tj. nie zapobiegły powrotowi do przestępstwa. Oskarżony nie tylko ich nie wykonywał, ale przede wszystkim dopuszczał się kolejnych przestępstw oraz ukrywał przed organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości.

Tym samym Sąd a quo nie miał żadnych racjonalnych podstaw, by w tej sprawie przyjąć, że cele kary, innej aniżeli kara pozbawienia wolności, zostaną osiągnięte. Podniesione w uzasadnieniu apelacji argumenty odwołujące się do skruchy i "podjętych starań o naprawienie szkody" (k. 212), wobec dotychczasowej wieloletniej postawy, nie przekonują. Od daty czynu upłynął długi okres czasu, w ciągu którego ukrywał się, jak też przebywał poza granicami kraju (tam również został skazany za kradzieże) i gdyby istotnie miał szczere chęci zadośćuczynić pokrzywdzonemu, dysponował stosowanymi możliwościami. Argument oparty na deklarowanej woli naprawienia szkody nie brzmi wiarygodnie.

Zasadnie zatem uznał Sąd meriti, że orzeczenie innej rodzajowi kary jest niecelowe (k. 209).

Z powyższych przyczyn twierdzenie, że wymierzenia kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, czyli w wymiarze odpowiadającymi najniższemu ustawowemu zagrożeniu stanowi niesprawiedliwe i nazbyt surowe ukaranie oskarżonego, nie może być uznane za uzasadnione. Dotychczasowy tryb życia i postępowania oskarżonemu temu przeczy.

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez orzeczenie kary ograniczenia wolności przy zastosowaniu art. 37a k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wniosek obrońcy o zmianę wyroku poprzez orzeczenie kary o charakterze wolnościowym z przyczyn wskazanych powyżej nie zasługuje na uwzględnienie, wymierzona kara zarówno z uwagi na swój rodzaj, jak i wymiar stanowi sprawiedliwą i wyważoną reakcję prawnokarną na zachowanie oskarżonego, które istotnie miało miejsce w styczniu 2019r., lecz postępowanie nie mogło się w tym czasie toczyć z uwagi na to, że oskarżony ukrywał się, w tym poza granicami kraju, a przy tym wymierzane wobec niego kary wolnościowe zamieniane były na kary zastępcze pozbawienia wolności z uwagi na to, że ich nie wykonywał, a powracał przy tym do przestępstwa, zatem były bezskuteczne,

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyrok u sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Punkty I – IV wyroku, skazujący P. W. za czyn z art. 286 §1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności (pkt I), nakładający obowiązek naprawienia szkody (pkt II), orzeczenie o kosztach sądowych (pkt IIIi IV)

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn wskazanych w sekcji 3.1 niniejszego uzasadnienia zarzut apelacji uznany został za niezasadny, co skutkowało utrzymaniem w mocy kary orzeczonej, zaś pozostałe rozstrzygnięcia związane są z tym rozstrzygnięciem i nie było żadnych podstaw, by ingerować w ich treść.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt II

Oskarżony w toku rozprawy odwoławczej korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu, zaś obrona ta nie została opłacona, z tego też powodu Sąd odwoławczy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy opłatę, której wysokość ustalił zgodnie z brzmieniem § 17 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 14 maja 2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług (§ 4 ust. 3).

pkt III

Z uwagi na wynik postępowania odwoławczego, tj. nieuwzględnienie apelacji obrońcy oskarżonego, Sąd odwoławczy mając na względzie sytuację materialną i majątkową oskarżonego, zwolnił go od obowiązku poniesienia kosztów sądowych wynikłych z wniesienia tej apelacji, a wydatkami obciążył Skarb Państwa.

7.  PODPIS

SSO Agnieszka Połyniak

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego P. W.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

w zakresie wymierzenia oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 286 § 1 k.k.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana