Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

1.Przewodnicząca:

1.SSO Ewa Rusin

1.Protokolant:

1. Dorota Bawolska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 115/25

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 2 października 2024 r. sygnatura akt VI K 786/22

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1. Ł. G.

2. M. K.

1.  Był wielokrotne karany sądownie za różnego rodzaju występki pospolite, głównie przeciwko mieniu oraz kwalifikowane z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Nie figuruje w Kartotece Karnej jako osoba karana sądownie. Pracuje zarobkowo.

2.  wpracuje K Nie figuruje w Kartotie.

Dane KRK z dnia 12 i 13 lutego 2025r.

Kopia umowy o pracę.

328, 329

334

2.1.1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

2.1.2.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane KRK z dnia 12 i 13 lutego 2025r.

Kopia umowy o pracę.

Niekwestionowane.

2.1.3.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońcy oskarżonego Ł. G.:

1) na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 4 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmierność orzeczonej kary 7 miesięcy pozbawienia wolności za czyny z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez niezastosowanie art. 37a k.k. , na co pozwala rodzaj i charakter zarzucanych podsądnemu przestępstw oraz poprzez nadanie niewłaściwego znaczenia okolicznościom obciążającym, przez co orzeczona kara nie odzwierciedla stopnia społecznej szkodliwości tego czynu i przekracza stopień winy oskarżonego, a dodatkowo wymiar kary abstrahuje od aktualnej postawy życiowej oskarżonego, jak i pozostaje w całkowitym oderwaniu od celów, jakie kara ta winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej oraz ogólnej,

alternatywnie

2) na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi

zarzucił naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 k.p.k. polegające na dokonaniu

dowolnej, a nie swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego skutkującej in fine przyjęciem, że podsądny zrealizował czyny zabronione w ich typie podstawowym, podczas gdy okoliczności przedmiotowe i podmiotowe inkryminowanych mu występków, zwłaszcza postawa procesowa podsądnego wyrażająca skruchę, jak też ilość i rodzaj środków odurzających w postaci suszu

roślinnego, cel w związku z którym podsądny posiadał te środki, oceniane

kompleksowo i we wzajemnym powiązaniu, winny prowadzić do uznania, iż występki

te zostały popełnione w uprzywilejowanej postaci tj. tzw. wypadku mniejszej wagi

alternatywnie

3) na podstawie art. 427 §2 pkt 1 k.p.k. zaskarżonemu wyrokowi obrazę przepisów postępowania w zakresie kwalifikacji prawnej czynu poprzez

inkryminowanie podsądnemu posiadania suszu roślinnego nie spełniającego definicji

środka odurzającego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Mimo chaosu zarzutów apelacyjnych i wniosków końcowych apelacja okazała się częściowo zasadna.

Otóż:

- w punkcie 1) apelujący sformułował zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej kary 7 miesięcy pozbawienia wolności za oba przypisane czyny z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii poprzez niezastosowanie art. 37a k.k., ( co przecież oznacza aprobatę uznania sprawstwa i winy oskarżonego),

- w punkcie 2) podniesiono zarzut obrazy przepisów postępowania przez zaniechanie uznania czynów oskarżonego jako wypadków mniejszej wagi ( skierowany zatem przeciwko orzeczeniu w całości o winie),

- zaś alternatywny i przeciwny im zarzut w punkcie 3) obrazy przepisów postępowania w zakresie kwalifikacji prawnej poprzez inkryminowanie podsądnemu posiadania suszu roślinnego nie spełniającego definicji środka odurzającego czynu zmierza do uniewinnienia oskarżonego, zatem powinien być sformułowany jako zarzut błędnych ustaleń faktycznych.

Porządkując owe zarzuty w pierwszej kolejności wskazać należy, iż w zaskarżonym wyroku w pkt. I dyspozycji słusznie oskarżonemu Ł. G. przypisano posiadanie suszu roślinnego o wadze 0,74 grama i 5,1 grama, zawierającego środek odurzający THC-tetrahydrokannabinol. Wedle nie kwestionowanej opinii z przeprowadzonych badań fizykochemicznych, dotyczącej zatrzymanej w posiadaniu oskarżonego substancji odurzającej ( vide k. 201-203 akt), ilość taka pozwala wydzielić kilka, ok. 6 działek handlowych, każda o wartości 50 złotych. Stan taki uprawnia do uznania czynów przypisanych w pkt. I dyspozycji jako ciągu przestępstw stanowiących wypadki mniejszej wagi kwalifikowane z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk. Wszak takiej oceny oczekiwał apelujący ( zarzut 2).

Nie sposób jednocześnie zgodzić się z dalszą argumentacją apelacji, jakoby to przedmiotowy susz marihuany ujawniony w miejscu zamieszkania oskarżonego w ilości 5,1 grama miał służyć oskarżonemu na własne potrzeby, wszak oskarżony w wyjaśnieniach zaprzeczył, by owa substancja w ogóle należała do niego, wskazywał tu własność innej, konkretnie oznaczonej osoby ( wyjaśnienia k. 65 akt).

Bez znaczenia tu pozostaje także dalsza argumentacja apelującego, iż w mieszkaniu oskarżonego cyt. „ nie znajdowały się żadne przedmioty wskazujące na inną formę naruszania przez podsądnego przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, typu waga elektroniczna, poporcjonowane ilości narkotyków, czy też środki pieniężne, których pochodzenie mogłoby być kontrowersyjne” skoro oskarżonemu nie przypisano np. udziału w nielegalnym obrocie narkotyków.

Mało zrozumiałym jawi się zarzut 3), sprowadzający się do gołosłownego zanegowania, że czyn przypisany oskarżonemu nie pozwala na stwierdzenie, czy związek chemiczny THC ( - a nie delta THC) znajdował się na poziomie przewyższającym 0,3 % w przeliczeniu na suchą masę, a przez to, że ów susz mógłby zostać uznany za środek odurzający.

Zarzut taki wynika chyba z nieznajomości materiałów dowodowych sprawy, wszak wedle przywoływanej już opinii z przeprowadzonych badań fizykochemicznych zatrzymanej w posiadaniu oskarżonego substancji odurzającej ( vide k. 201-203 akt), w materiale dowodowym w próbkach 1, 2 i 3 łączna zawartość delta 9- tetrahydrokannabinolu oraz kwasu delta - 9- THC-2 karboksylowego w przeliczeniu na suchą masę wyniosła odpowiednio 8,6 ; 14,8 i 9,1 Cp ( %wag.), zatem wedle wniosków cytowanej opinii spełnia kryteria przypisanej oskarżonemu substancji zabronionej, wyznaczone w art. 4 pkt 37) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, jako przewyższające 0,3 % wskazywanej wyżej sumy delta-9-tetrahydrokannablnolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego (kwasu delta-9-THC-2-karboksylowego).

Słusznie natomiast apelujący podniósł, iż za posiadanie tak niewielkiej ilości substancji odurzającej w okolicznościach faktycznych sprawy należało wymierzyć karę o charakterze nie izolacyjnym ( w zaskarżonym wyroku wymierzono karę bezwzględną 7- miu miesięcy pozbawienia wolności).

Cele prewencyjne i resocjalizacyjne kary z art. 53 kk spełni kara 7 (siedmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym, która uwzględnia przeciętny stopień społecznej szkodliwości tych czynów jak i wielokrotną wcześniejszą karalność sądową oskarżonego.

W konsekwencji tej zmiany w pkt. VI dyspozycji na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 27 maja 2022 roku godz. 20:30 do dnia 28 maja 2022 roku godz. 18:30, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie podsądnemu, przy zastosowaniu art. 37a k.k., alternatywnie przy zastosowaniu 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, kary o nieizolacyjnym charakterze,

ewentualnie uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Szczegółowo opisano w sekcji 3.1 wyżej, wymierzając postulowaną karę o charakterze wolnościowym.

3.2.

Obrońcy oskarżonego M. K.:

na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 4 k.p.k. rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego M. K. kary łącznej 10 miesięcy ograniczenia wolności w stosunku do celów, jakie kara ta winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i ogólnej, z pominięciem okoliczności podmiotowych dotyczących sprawcy, w tym przede wszystkim jego motywacji i sposobu zachowania się, właściwości i warunków osobistych,

sposobu życia przed popełnieniem czynu zabronionego i zachowania się po jego popełnieniu, a które to okoliczności zasadnie prowadzą do wniosku o braku potrzeby jego resocjalizacji w warunkach ograniczenia wolności, a w konsekwencji niezasadne uznanie, iż jedynie ta kara spełni swoje cele.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W zaskarżonym wyroku w pkt. II dyspozycji oskarżonemu M. K. przypisano posiadanie suszu roślinnego o wadze 3,96 grama zawierającego środek odurzający THC-tetrahydrokannabinol, zaś w pkt. III dyspozycji udzielenie współoskarżonemu w sprawie takiego suszu o wadze 0,74 grama.

Skoro wedle nie kwestionowanej opinii z przeprowadzonych badań fizykochemicznych zatrzymanej u oskarżonego substancji odurzającej ( vide k. 201-203 akt), ilość jej pozwala wydzielić ok. 4 działki handlowe, każda o wartości 50 złotych, to stan taki uprawnia do uznania czynu przypisanego w pkt. II dyspozycji jako wypadku mniejszej wagi, kwalifikowanego z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Zważywszy na pozytywną postawę oskarżonego w procesie, polegającą na przyznaniu winy, wyrażeniu skruchy oraz jego właściwości osobiste ( jest człowiekiem bardzo młodym, dotychczas nie karanym sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracuje zarobkowo za granicą) w pełni uzasadnionym stało się wymierzenie na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii kary łagodniejszego rodzaju w postaci kary grzywny 50 (pięćdziesięciu) stawek po 20 (dwadzieścia ) złotych każda.

W odniesieniu do czynu przypisanego w pkt. III dyspozycji, tj. udzielenia faktycznie 1-ej porcji substancji odurzającej, to wymierzona zaskarżonym wyrokiem kara 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności, z zobowiązaniem oskarżonego do wykonywania w trakcie odbywania kary ograniczenia wolności nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, jawi się niewspółmiernie surową do stopnia winy oskarżonego a nade wszystko stopnia społecznej szkodliwości tego czynu, który nie może zostać uznany za wysoki, jak to przyjął sąd I instancji, lecz co najwyżej przeciętny.

Z tych powodów, a także uwzględniając okoliczności pozytywne dla oskarżonego, podniesione wyżej tj. pozytywną postawę oskarżonego w procesie, polegającą na przyznaniu winy, wyrażeniu skruchy oraz jego właściwości osobiste ( jest człowiekiem bardzo młodym, dotychczas nie karanym sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracuje zarobkowo za granicą) w miejsce orzeczonej kary ograniczenia wolności na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk i art. 37 a § 1 kk w brzmieniu obowiązującym w dniu 27 maja 2022r. wymierzono karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 20 (dwadzieścia) złotych każda.

W konsekwencji wymierzono karę łączną na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk grzywny 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda.

Sąd odwoławczy pozostaje przekonaniu, iż tak ukształtowana sankcja wobec oskarżonego spełnia kryteria wymiaru kary z art. 53 kk, będąc karą współmierną do zawinienia oskarżonego, dlań wychowawczą i zapobiegnie jego powrotowi na drogę przestępstwa.

W konsekwencji zmiany kary na łagodniejszego rodzaju należało na podstawie art. 63 § 2 k.k. zaliczyć oskarżonemu na poczet kary łącznej grzywny okres zatrzymania w sprawie od dnia 27 maja 2022 r. godz. 20.30 do dnia 28 maja 2022 r. godz. 17.00 jako równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny.

Sąd odwoławczy tym samym nie podzielił słuszności alternatywnego wniosku tej apelacji w postaci zmiany na warunkowe umorzenie postępowania, gdyż czyny oskarżonego nie spełniają głównego warunku dla takiej treści rozstrzygnięcia w postaci stopnia społecznej szkodliwości na poziomie „nieznaczności” w rozumieniu art. 66 § 1 kk.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego, ewentualnie o wymierzenie na podstawie art. 37a k.k. w brzmieniu obowiązującym w dniu 27 maja 2022 r. kary grzywny,

na rozprawie apelacyjnej wniosek sprecyzowano w ten sposób, by wymierzyć oskarżonemu:

kary grzywny za czyn pierwszy w wysokości 50 stawek dziennych po 20 zł. , za czyn drugi 50 stawek dziennych po 20 zł, karę łączną 70 stawek dziennych po 20 zł.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Jak w sekcji 3.2 wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Nie wystąpiły.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Punkt V dyspozycji o przepadku dowodów rzeczowych.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zmieniono zaskarżony wyrok:

1) wobec oskarżonego Ł. G.:

a) uznając że występki przypisane oskarżonemu w pkt. I dyspozycji w ramach ciągu przestępstw stanowią wypadki mniejszej wagi kwalifikowane z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk i na tej podstawie wymierzono oskarżonemu karę 7 (siedmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym,

b) w pkt. VI dyspozycji na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zalicza oskarżonemu okres zatrzymania od dnia 27 maja 2022 roku godz. 20:30 do dnia 28 maja 2022 roku godz. 18:30, przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności,

2) wobec oskarżonego M. K.:

a) uchylono orzeczenie o karze łącznej w pkt. IV dyspozycji i o opłacie w pkt. VII dyspozycji,

b) uznano, że występek przypisany w pkt. II dyspozycji stanowi wypadek mniejszej wagi kwalifikowany z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i na tej podstawie wymierzono oskarżonemu karę grzywny 50 (pięćdziesięciu) stawek po 20 (dwadzieścia ) złotych każda,

c) za występek przypisany w pkt. III dyspozycji w miejsce orzeczonej kary ograniczenia wolności na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii przy zastosowaniu art. 4 § 1 kk i art. 37 a § 1 kk w brzmieniu obowiązującym w dniu 27 maja 2022r. wymierzono karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 20 (dwadzieścia) złotych każda,

d) na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk orzeczono karę łączną grzywny 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda,

e) w pkt. VI dyspozycji na podstawie art. 63 § 2 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet kary łącznej grzywny okres zatrzymania w sprawie od dnia 27 maja 2022 r. godz. 20.30 do dnia 28 maja 2022 r. godz. 17.00 jako równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny.

Zwięźle o powodach zmiany

Szczegółowo opisano w sekcjach 3.1 i 3.2.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego Ł. G.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o winie i karze

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego M. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Orzeczenie o karze

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana