Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Ewa Rusin
Protokolant:	Ewa Ślemp

przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016 r.

sprawy A. K.

syna A. i D. z domu Ł. (...) roku w D.z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 10 lutego 2016 r. sygnatura akt II K 328/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  przyjmuje, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu w dniu 6 czerwca 2015 roku;

2.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5 000 (pięć tysięcy) złotych;

I.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia wydatków sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym, zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 205 / 16

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Kłodzku oskarżył A. K. o to, ż w dniu 6 czerwca 2014 roku na ul. (...) w K., woj. (...) prowadził w ruchu lądowym motocykl marki H. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości wynoszącym: I bad. 0,97 mg/l, II bad. 0,93 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio karanym za przestępstwa podobne wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku o sygn. akt II K 798/11 z dnia 4 listopada 2011 roku na karę jednego roku pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 28.02.2013r. do 12.12.2013r.

to jest o czyn z art. 178a§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

Sąd Rejonowy w Kłodzku wyrokiem z dnia 10 lutego 2016r. sygn. akt II K 328/ /15:

I.  Oskarżonego A. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. czynu z art. 178a§1 kk w zw. z art. 64§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 178a§1 kk w zw. z art. 64§1 kk wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42§2 kk orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, wydatki poniesione przez Skarb Państwa od chwili wszczęcia postępowania zaliczając na rachunek tegoż Skarbu Państwa.

Z wyrokiem tym nie pogodził się oskarżyciel publiczny.

Na zasadzie art.-425 k.p.k. i art. 444 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego A. K. na podstawie art. 438 pkt 1 i 3 k.p.k. wyrokowi temu zarzucił:

I.  obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 43a § 2 k.k. poprzez jego niezastosowanie i zaniechanie wymierzenia oskarżonemu A. K. środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie nie niniejszy niż 5.000 zł, na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, podczas gdy z treści ww. przepisu orzeczenie powyższego środka karnego w sprawie o czyn z art. 178 a § 1 jest obligatoryjne.

II.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mający wpływ na jego treść, polegający na błędnym wskazaniu czasu popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu, a to roku 2014, podczas gdy oskarżony zarzucanego mu czynu dopuścił się w roku 2015.

Wskazując na powyższe zarzuty, na podstawie art. 427 § 1 k.p.k, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Kłodzku do ponownego rozpoznania

Na rozprawie apelacyjnej prokurator zmodyfikował wniosek apelacyjny w ten sposób, by zaskarżony wyrok zmienić przez:

1)  przyjęcie prawidłowej daty czynu tj. 6 czerwca 2015r.

2)  orzeczenie na podstawie art. 43 a § 2 kk środka karnego w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy postpenitencjarnej w kwocie 5000złotych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje;

Apelacja i jej zmodyfikowane wnioski zasługują na uwzględnienie.

Apelację wobec oskarżonego wniesiono na jego niekorzyść, zatem wedle zmienionego art. 434 § 1 kpk z dniem 15 kwietnia 2016r. ustawą z dnia 11 marca 2016r. o zmianie ustawy – Kodeks postepowania karnego oraz niektórych innych ustaw ( Dz, U. z dnia 1 kwietnia 2016r. poz 437 ) – art. 1 pkt. 108 , w myśl art. 21 tej ustawy obowiązującej w dacie orzekania sądu odwoławczego ) Sąd odwoławczy może orzec na niekorzyść oskarżonego jedynie 1) wtedy gdy wniesiono na jego niekorzyść środek odwoławczy, oraz 2) w granicach zaskarżenia, chyba że ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia oraz 3) w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym (…) albo ustawa nakazuje wydanie orzeczenia niezależnie od podniesionych zarzutów.

Stosownie do treści art. 437 § 2 kpk sąd odwoławczy może uchylić orzeczenie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania wyłącznie w wypadkach wskazanych w art. 439 § 1 kpk, art. 454 kpk lub jeżeli jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości. W niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 439 § 1 kpk i art. 454 kpk ani uzasadnione powody dla prowadzenia na nowo przewodu w całości, zatem – stosownie do obu podniesionych zarzutów apelacyjnych - należało dokonać korekty wyroku w postępowaniu apelacyjnym.

Sąd I instancji przyznał w pisemnych motywach wyroku, iż w wyroku za aktem oskarżenia powielono błędne wskazanie daty czynu. Istotnie, jak to wynika z materiałów dowodowych protokołu badania trzeźwości i notatki urzędowej ( k. 1-2 akt) do przypisanego oskarżonemu przestępstwa doszło w dniu 6 czerwca 2015r. W pisemnych motywach wyroku datę czynu wskazano prawidłowo. Skoro więc wskazanie w wyroku daty czynu na 6 czerwca 2014r. nie było zabiegiem zamierzonym ale omyłkowym, to w ramach stwierdzonego uchybienia podniesionego w apelacji, uwzględniono wniosek apelacyjny o zmianę wyroku w tej części.

Konsekwencję materialnoprawną w przypadku popełnienia w dacie 6 czerwca 2015r. czynu kwalifikowanego z art. 178 a § 1 kk stanowi obligatoryjne orzeczenie świadczenia pieniężnego na podstawie art. 43 a § 2 kk na rzecz Funduszu Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie nie mniejszej niż 5000 zł. Jak to także przyznał Sąd I instancji, zaniechanie orzeczenia w tym zakresie wynikło z błędnej daty czynu, w której owo świadczenie było fakultatywne, a sąd kierował się przepisem art. 4 § 1 kk ( k.4 motywów). Skoro więc w apelacji prokurator podniósł słusznie zarzut obrazy przepisu art. 43 a § 2 kk i na rozprawie apelacyjnej zawnioskował o zmianę wyroku w tym zakresie przez orzeczenie wobec oskarżonego świadczenia pieniężnego na podstawie art. 43 a § 2 kk na rzecz Funduszu Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000 zł, to dokonano niezbędnej korekty wyroku.

O wydatkach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk uznając, iż wobec orzeczenia kary izolacyjnej i braku po stronie oskarżonego istotnego majątku i dochodów, zasadnym jest zwolnienie oskarżonego od ich ponoszenia.