Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Waldemar Majka
Protokolant:	Marcelina Żoch

przy udziale Zuzanny Waneckiej – Kalisz Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do

Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2018 r.

sprawy

1.  S. S.

syna S. i B. z domu L.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego z art. 291 § 1 kk,

2.  M. S.

córki M. i T. z domu P.

urodzonej (...) w W.

oskarżonej z art. 291 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonych

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 20 marca 2018 r. sygnatura akt III K 226/17

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok:

II.  zasądza od oskarżonych M. S. (1) i M. S.na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z postępowaniem odwoławczym po ½ części w tym opłaty, które wymierza im w kwotach po 500 złotych.

Sygnatura akt IV Ka 403/18

Prokurator Rejonowy w Wałbrzychu wniósł akt oskarżenia przeciwko M. S.i S. S. oskarżając ich o to, że:

w okresie od 07 lutego 2015 roku do 11 maja 2016 roku w J. woj. (...) działając wspólnie i porozumieniu nabyli motocykl marki Y. (...) o nr VIN (...) o wartości 13 tyś zł posiadając wiedzę, że pochodzi on z czynu zabronionego kradzieży tj. o czyn z art. 291 § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 20 marca 2018 roku (sygnatura akt III K 226/17) Sąd Rejonowy w Wałbrzychu:

I.  oskarżoną M. S.uznał za winną tego, że w okresie od 07 lutego 2015 roku do 11 maja 2016 roku w J. woj. (...) działając wspólnie i porozumieniu z S. S. nabyła motocykl marki Y. (...) o nr VIN (...) o wartości 13 tyś zł posiadając wiedzę, że pochodzi on z czynu zabronionego kradzieży tj. o czyn z art. 291 § 1 kk i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 37a kk wymierzył jej karę 50 stawek dziennych grzywny po 100 zł każda;

II.  oskarżonego S. S. uznał za winnego tego, że w okresie od 07 lutego 2015 roku do 11 maja 2016 roku w J. woj. (...) działając wspólnie i porozumieniu z M. S.nabył motocykl marki Y. (...) o nr VIN (...) o wartości 13 tyś zł posiadając wiedzę, że pochodzi on z czynu zabronionego kradzieży tj. o czyn z art. 291 § 1 kk i za to na podstawie art. 291 § 1 kk w zw. z art. 37a kk wymierzył mu karę 50 stawek dziennych grzywny po 100 zł każda;

III.  zwolnił oskarżonych od poniesienia kosztów sądowych, zaliczając wydatki powstałe od chwili wszczęcia postępowania na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca oskarżonych, zaskarżając wyrok w całości, zarzucając:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę wyroku w zakresie czynu przypisanego oskarżonym - M. S.i S. S., poprzez przyjęcie, że oskarżony L. Z. swoimi zeznaniami próbował uchronić ostrożnych – M. S.i S. S. przed odpowiedzialnością karną za paserstwo tj. kupno kradzionego motoru Y. (...), którego właścicielką jest I. F., podczas gdy zeznania L. Z. dotyczyły motoru Y. (...), w którego posiadanie wszedł poprzez dokonanie legalnej umowy kupna sprzedaży i w żaden sposób nie wiązały się z motorem Y. (...),

2.  dalszy błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę wyroku w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu – S. S., polegający na bezpodstawnym przyjęciu, że oskarżony kupując motor marki Y. (...) za cenę 16 000 zł wiedział, że pochodził on z kradzieży, podczas gdy z zeznań M. S.i S. S. bezpośrednio wynika, że S. S. ów motor dostrzegł na aukcji internetowej około 2 lat wcześniej, a ona jedynie zawiozła S. S. na miejsce transakcji,

3.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę wyroku w zakresie czynu przypisanego oskarżonej M. S. polegający na bezpodstawnym przyjęciu i założeniu, że wiedziała o tym, że motor Y. (...) pochodzi z czynu zabronionego, gdyż zawiozła swojego męża na miejsce transakcji , podczas gdy stwierdzenie to stoi w sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, z którego bezpośrednio wynika, że M. S.jedynie zawiozła S. S. na miejsce wskazane przez dającego ogłoszenie internetowe i nie była podczas zakupu motoru, przyjechała już po dokonaniu transakcji,

4.  obrazę prawa procesowego wyrażonego w art. 7 kpk polegająca na przekroczeniu granicy swobodnej oceny dowodów wyrażającą się bezpodstawnym przekonaniu, że M. S., będąc żoną oskarżonego musiała wiedzieć o nielegalności owej transakcji, podczas gdy jest to sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego

a podnosząc powyższy zarzut wniósł o

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej M. S.od zarzucanego jej czynu,

2.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego S. S. od zarzucanego mu czynu,

3.  ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd okręgowy zważył:

apelacja nie jest zasadna.

Przeprowadzona kontrola instancyjna nie potwierdziła aby sąd I instancji dopuścił się eksponowanych w apelacji uchybień. Sąd I instancji prawidłowo przeprowadził postepowanie dowodowe, poczynił trafne ustalenia faktyczne i dokonał właściwej oceny materialnoprawnej zachowania oskarżonych, co sąd odwoławczy w pełni podziela. Odnosząc się do szczegółowo formułowanych zarzutów apelacji, które w żaden sposób nie podważają ustaleń faktycznych uzasadnienia zaskarżonego wyroku, godzi się jedynie zaakcentować kilka kwestii.

Otóż oskarżona M. S.nigdy nie kwestionowała faktu posiadania motocykla Y. (...) wskazując po zatrzymaniu motocykla przez policjantów w swoich wyjaśnieniach, że jest to pojazd który użytkuje jako pasjonatka crossu i który został rzekomo zakupiony w bliżej nieustalonych okolicznościach od nieznanej osoby za prawdopodobnie szesnaście tysięcy złotych przez jej męża. Przedmiotem zatrzymania na stacji kontroli pojazdów pozostawały dwa motocykle Y. pozbawione numerów VIN (k.59), a jak wynika z badań mechanoskopijnych motocykl Y. koloru srebrno niebieskiego to ten sam pojazd (opatrzony numerem VIN (...)), który został skradziony I. F.. W momencie jego kradzieży był on opatrzony numerem VIN, a zatem pozbawienie tych oznaczeń nastąpiło niewątpliwie po dokonaniu kradzieży.

Wbrew twierdzeniom apelującego nie ma więc wątpliwości co do tożsamości motocykla opisanego jako przedmiot przestępstwa, na co wskazywać ma oznaczenie modelu Y. jako (...) podczas gdy zeznania świadka L. Z. miały dotyczyć modelu (...)

Otóż nie sposób podzielić tej argumentacji bowiem oznaczenie literą (...) przy modelu (...) znajduje się jedynie na umowie sprzedaży z 18 maja 2013 roku (k.262) zaś nie wynika z zapisów certyfikatu dotyczącego pochodzenia motocykla (k.263). We wskazanych dokumentach niewątpliwie zgodny jest numer VIN i jest to ten sam numer, który odzyskano w wyniku chemicznego trawienia (k.200). Drugi z zatrzymanych motocykli to być może „składak” z silnikiem Y. skoro nie posiadał tabliczki znamionowej a oznaczenie VIN znajdowało się jedynie na silniku. Ilość znaków w numerze VIN tego silnika wskazuje na jego wyprodukowanie przed grudniem 1995 roku, co wynika z cytowanej opinii mechanoskopijnej, natomiast modele Y. (...) wprowadzone zostały na rynek w grudniu 2006 roku, co wynika z powszechnie dostępnych w mediach katalogów motocykli Y. (chociażby (...) Nie sposób zatem przyjąć aby zatrzymano dwa motocykle Y. (...), bowiem niewątpliwie tylko jeden z nich (koloru srebrno niebieskiego) takimi walorami mógł się identyfikować. A zatem zarzuty błędu w ustaleniach faktycznych dotyczące powyższej kwestii jawią się zatem jako oczywiście bezzasadne.

Podkreślenia wymaga zatem raz jeszcze, że w chwili kradzieży motocykla posiadał on numery VIN w miejscach fabrycznego oznaczenia. Skoro więc oskarżeni znaleźli się w posiadaniu (poprzez nabycie) motocykla przeznaczonego dla M. S.do jazdy, który w chwili zatrzymania numerów VIN nie posiadał, to albo nabyli pojazd bez tych numerów albo sami je usunęli mając świadomość nielegalnego pochodzenia Y.. Każda z tych okoliczności przemawia za istnieniem w chwili nabycia wiedzy oskarżonych o pochodzeniu pojazdu z przestępstwa, co pozwala przypisać im paserstwo.

Podnoszone okoliczności dają możliwość krytycznej oceny wyjaśnień oskarżonych jak i zeznań L. Z., bowiem uznanie za wiarygodne zeznań tego ostatniego o dokonaniu zakupu Y. (...) kilka dni przed zatrzymaniem wyklucza wyjaśnienia oskarżonych odnośnie okoliczności zakupu motocykla (rzekomo dwa lata wcześniej po zapoznaniu się z ofertą w Internecie), a niewątpliwie żadna z wymienionych osób choć przyznaje fakt własności motocykla nie jest w stanie w żaden sposób udokumentować faktu jego nabycia.

Zaskarżony wyrok jako trafny podlegał więc utrzymaniu w mocy (art.437§1 kpk), bowiem i orzeczone grzywny nie rażą surowością.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono po myśli art. 636§1 kpk w zw. z art.633§1 kpk zasądzając od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z tym postępowaniem po ½ części, a na podstawie art.3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. nr 49, poz. 223 ze zm.) wymierzono im opłatę w kwocie po 500 złotych.