Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

1Przewodniczący:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 411/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 18 marca 2022r. sygn. akt II K 555/21

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

A. D.

Był karany sądownie za czyn z art. 207 § 1 kk i art. 157§ 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na karę 8-miu miesięcy pozbawienia wolności,

Dane o karalności z dnia 11.05.2022r.

486

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane o karalności z dnia 11.05.2022r.

niekwestionowane

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

rażące naruszenie prawa procesowego, a to art. 366 k.p.k., poprzez nie wyjaśnienie przez Sąd orzekający wszystkich okoliczności sprawy w związku z oddaleniem wniosku dowodowego oskarżonego o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadka

D. S., na okoliczność ustalenia czy pokrzywdzeni w dniu zdarzenia, bezpośrednio przed jego zajściem, mieli na ciele obrażenia opisane w akcie oskarżenia;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Żaden z postawionych zarzutów apelacyjnych nie zasługuje na uwzględnienie.

Kwestia dopuszczenia wskazanego dowodu została prawidłowo rozpoznana przez sąd I instancji. W postanowieniu oddalającym wniosek dowodowy, zawartym w protokole rozprawy z dnia 21 stycznia 2022r. ( k. 344 akt) sąd słusznie wskazał, iż skoro nawet wedle wnioskodawcy wnioskowany świadek nie był świadkiem zdarzenia objętego aktem oskarżenia, to w takiej sytuacji zeznania takiej osoby nie mają znaczenia dla prawidłowości rozstrzygnięcia. Wypada w tym miejscu też podkreślić, iż apelujący nie kwestionuje przyjętej przez sąd pozytywnej wartości dowodowej zeznań pokrzywdzonych, zwłaszcza zmarłej w toku procesu matki oskarżonego świadka M. M.. Świadek ta zdecydowanie opisała zachowanie oskarżonego w dniu 29 czerwca 2021r. ( którego to zdarzenia dotyczył wniosek dowodowy), opisując jak to oskarżony wywołał awanturę, bez powodu pobił pięściami ojca, podała, że gdy wystąpiła w jego obronie, to i ją oskarżony pobił pięściami po twarzy, powodując obrażenia w postaci podbiegnięć krwawych obu oczu i krwawienia z nosa, zresztą dobrze udokumentowanych materiałem zdjęciowym k. 23- 34 akt oraz w dokumentacji medycznej.

Także i pokrzywdzony M. D. w swych zeznaniach w toku procesu konsekwentnie obarcza oskarżonego spowodowaniem u niego obrażeń ciała, opisanych w pkt. I-ym części dyspozytywnej wyroku. Nawet z przedmiotowego wniosku dowodowego nie wynika, by obrażenia ciała pokrzywdzonych z dnia 29 czerwca 2020r. miałyby być spowodowane przez inną niż oskarżony, wskazaną imiennie osobę.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

rażące naruszenie prawa materialnego, a to art. 207 § 2 k.k. poprzez przyjęcie, że zachowanie oskarżonego wypełniało znamiona przestępstwa znęcania się, pomimo iż pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonymi nie było przewagi sprawcy nad pokrzywdzonymi, a sami pokrzywdzeni również znęcali się nad oskarżonym wyzywając go słowami wulgarnymi a pokrzywdzony M. M. (1) stosował względem oskarżonego przemoc fizyczną;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut gołosłowny, nie wsparty jakimkolwiek obiektywnym dowodem, którego redakcja wskazuje raczej na podważanie ustaleń faktycznych wyroku.

Najwyraźniej apelująca obrońca omyłkowo wskazała na przepis art. 207 § 2 kk, bo przecież w wyroku nie skazano oskarżonego z zastosowaniem tej kwalifikacji ( tj. działania ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa) lecz z kwalifikacją prawną formy podstawowej art. 207 § 1 kk.

Odnosząc się dalej do tego zarzutu wskazać należy, iż w dacie przedmiotowych czynów oskarżony liczył sobie już 30 lat, zatem dawno osiągnął wiek dojrzały. Dotychczas jednak się nie usamodzielnił, osiągnął wyksztalcenie ledwie gimnazjalne, nie pracował, nie uzyskał prawa do zasiłku, żył na koszt pokrzywdzonych rodziców. Pomiędzy nim a pokrzywdzonymi występowała duża różnica wieku ( matka M. M. miała 59 lat a ojciec M. D. 63 lata), dzieliła ich także różnica siły fizycznej, szczególnie widoczna w odniesieniu do bardzo drobnej sylwetki M. M. ( fot. k. 27) a i M. D. ( fot. k.43 akt).

Mimo uprzedniego odbycia kary pozbawienia wolności za występek fizycznego i psychicznego znęcania, oskarżony ponownie wprowadził się do mieszkania pokrzywdzonych, wywoływał bezpodstawne awantury, stosując przemoc fizyczną, m. in. bijąc ojca pięścią i różnymi przedmiotami. Nawet z zeznań przychylnej mu dotychczas matki M. M. nie wynika, by to pokrzywdzony atakował oskarżonego, lecz było odwrotnie i to do tego stopnia, że M. M. obawiała się o życie pokrzywdzonego, a po pobiciu jej w dniu 29 czerwca 2021r. także o życie własne.

Względna podstawa odwoławcza z art. 438 pkt 1) kpk odnosi się do obrazy przepisów prawa materialnego, dotyczących szeroko rozumianej kwalifikacji prawnej czynu.

Obraza prawa materialnego, dotycząca jego wykładni, jest związana z błędną interpretacją przepisu, wynikającą z niezastosowania lub nieprawidłowego zastosowania reguł wykładni prawa, polega na nieprawidłowej subsumcji ustalonego stanu faktycznego pod przepis części szczególnej kodeksu karnego. Wedle utrwalonej i powszechnie akceptowanej wykładni przepisu art. 438 pkt. 1) kpk zarzut obrazy prawa materialnego odnoszący się do kwalifikacji prawnej czynu można skutecznie postawić tylko wówczas, gdy skarżący nie podważa ustaleń faktycznych związanych z tą kwalifikacją.

W badanym stanie faktycznym nie sposób przyjąć, by pomiędzy oskarżonym i pokrzywdzonymi zachodziła choć równowaga sił, która mogłaby wykluczać wypełnienie kompletu ustawowych znamion art. 207 § 1 kk, w szczególności podnoszonego znamienia pozostawania w stałym stosunku zależności pokrzywdzonych od oskarżonego.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.3.

rażące naruszenie prawa materialnego, a to art. 224 § 2 k.k. poprzez przyjęcie, iż oskarżony stosował przemoc wobec funkcjonariuszy Policji, która miała na celu zmusić ich do odstąpienia od czynności, albowiem oskarżony był skuty kajdankami natomiast plucie jest oznaką słabości, a

nie agresji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Brak przesłanek dowodowych dla podzielenia trafności tego zarzutu, skoro wedle jednoznacznych zeznań pokrzywdzonych świadków K. M. i R. R. ( k. 12-13, 60-61 akt) bezsprzecznie wynika, iż oskarżony stosował przemoc wobec funkcjonariuszy policji, która miała na celu zmusić ich do odstąpienia od czynności, co dopiero spowodowało skucie go kajdankami, w odpowiedzi na to oskarżony pluł w kierunku policjantów.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.4.

ewentualnie

rażąca niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary za czyn pierwszy 1 roku pozbawienia wolności, za czyn drugi 6 miesięcy pozbawienia wolności i za czyn trzeci 1 roku pozbawienia wolności oraz kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, pomimo że wszystkie zarzucane aktem oskarżenia czyny popełnione były podczas jednego zdarzenia, funkcjonariusze Policji znali oskarżonego wcześniej i nie zgłaszali; popełniania na ich szkodę podobnych przestępstw, wiedzieli, że oskarżony jest pod wpływem silnego wzburzenia związanego z awanturą domową, oskarżony był ofiarą przemocy domowej w dzieciństwie, pokrzywdzony ojciec wielokrotnie bił oskarżonego i swoją partnerkę, oskarżony wychowywał się w rodzinie dysfunkcyjnej, gdzie jego rodzice upijali się ciągami alkoholowymi, a oskarżony przez kilka lat przebywał w domu dziecka.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Za występek recydywnego znęcania się nad rodzicami i kumulatywnego spowodowania obrażeń ciała u obojga pokrzywdzonych wymierzono karę roku i 6-ciu miesięcy pozbawienia wolności, zatem bliską dolnej granicy ustawowego zagrożenia w art. 207 § 1 kk ( tu od 3-ch miesięcy do 5-ciu lat pozbawienia wolności). Jak trafnie wskazał sąd rejonowy, oskarżony dopuścił się przestępstwa podobnego w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk, działał ze znaczną i de facto niczym nie uzasadnioną agresją słowną i brutalną fizyczną wobec rodziców, pozostających w podeszłym wieku, zwłaszcza wobec matki.

Nie występują po stronie oskarżonego jakiekolwiek okoliczności łagodzące, nie okazał on skruchy, w szczególności nieakceptowalne pozostają twierdzenia oskarżonego, jakoby rodzice go prowokowali, a on sam miał ciężkie dzieciństwo, był zaniedbywany przez rodziców a nawet przebywał w domu dziecka.

Wszak dacie popełnienia przestępstwa oskarżony liczył sobie już 30 lat, zatem osiągnął wiek dojrzały. Dotychczas jednak się nie usamodzielnił, osiągnął wyksztalcenie ledwie gimnazjalne, nie pracował, nie uzyskał prawa do zasiłku. Mimo uprzedniego odbycia kary pozbawienia wolności za występek fizycznego i psychicznego znęcania ponownie wprowadził się do mieszkania pokrzywdzonych, żył na ich koszt, powracając do przestępstwa okazał się sprawcą wysoce zdemoralizowanym.

Nawet gdyby oskarżony miał trudne dzieciństwo, to taki fakt nie usprawiedliwia przestępnego dręczenia rodziców po latach.

Natomiast ustalony opis zachowania oskarżonego wobec interweniujących funkcjonariuszy policji ( czyny II i III) nie dostarcza żadnych powodów, dla których należałoby obniżyć oskarżonemu wymiar kary. Oskarżony znajdował się w wyraźnym stanie upojenia alkoholowego, odmawiał poddania się badaniu trzeźwości, po wywołanej awanturze i pobiciu rodziców doskonale znał powód interwencji policji, używał wulgarnych słów, różnego rodzaju gróźb, szarpał się i wyrywał, by uniemożliwić założenie kajdanek służbowych.

Wniosek

1. wydanie orzeczenia uchylającego zaskarżony wyrok i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia Sądowi I instancji

lub

2. zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od I i III z zarzucanych mu czynów oraz wymierzenie oskarżonemu za czyn II kary 3 miesięcy pozbawienia wolności

lub

3. zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonemu na podstawie art. 207 § 1 k.k. i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 k.k. kary 1 roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 226 § kk kary 3 miesięcy pozbawienia wolności na podstawie art. 224 § 2 k.k. w zw. art. 64 § 1 k.k. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. 1. Materiał dowodowy sprawy nie wymaga uzupełnienia, zarzuty apelacji kwestionujące prawidłowość stosowania prawa materialnego okazały się niezasadne i jako takie nie stanowią podstawy do postulowanego orzeczenia reformatoryjnego ani kasatoryjnego w rozumieniu art. 437 § 2 kpk.

Ad. 2 Brak jakichkolwiek podstaw faktycznych w prawidłowych ustaleniach zaskarżonego wyroku dla zmiany zaskarżonego wyroku w przedmiocie czynów I ( występek psychicznego i fizycznego znęcania) i III ( wywieranie wpływu na czynności policji) przez uniewinnienie oskarżonego.

Ad. 3. Alternatywne wnioski obniżenie wymiaru kar jednostkowych i łącznej pozbawienia wolności także nie mają uzasadnionych podstaw, o czym wskazano w sekcji 3.4 wyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Uznanie sprawstwa i zawinienia oskarżonego co do zarzucanych mu 3-ch występków, w tym 2-ch w warunkach recydywy specjalnej art. 64 § 1 kk.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd I instancji zebrał pełny materiał dowodowy, następnie prawidłowo i nienagannie ocenił, stosując się ściśle do kryteriów art. 7 kpk ( oceniając dowody we wzajemnym powiązaniu, wywodząc słuszne i logiczne wnioski końcowe), w następstwie czego poczynił trafne ustalenia faktyczne, a prawidłowa ich subsumpcja skutkowała słusznym skazaniem oskarżonego za zarzucane mu i finalnie przypisane występki, 1) z art. 207§ 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i w zw.z art. 64 § 1 kk., 2) z art. 226 § 1 kk oraz 3) z art. 224 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Ponadto w sprawie nie wystąpiły podstawy bezwzględne z art. 439 § 1 kpk dla uchylenia orzeczenia niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów apelacyjnych oraz okoliczności o jakich mowa w art. 440 kpk, uzasadniające zmianę wyroku na korzyść oskarżonego czy uchylenie wyroku w trybie art. 437 § 2 kpk.

Apelujący nie wykazał podstaw dla obniżenia wymiaru kar jednostkowych i łącznej, sąd odwoławczy z urzędu takich przesłanek także się nie dopatrzył.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II, III

II. O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2016.1714).

III. O zwolnieniu oskarżonego od obowiązku poniesienia kosztów sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk, co uzasadnia brak realnych dochodów oskarżonego i wymierzenie mu kary izolacyjnej.

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

o winie i karze

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana