Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Agnieszka Połyniak (spr.)
Sędziowie :	SO Mariusz Górski SO Tomasz Wysocki
Protokolant :	Agnieszka Paduch

przy udziale Julity Podlewskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2013 roku

sprawyM. T.

oskarżonego z art. 288 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 11 marca 2013 roku, sygnatura akt VI K 288/12

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1) uchyla rozstrzygnięcie o karze łącznej oraz o warunkowym zawieszeniu wykonania tejże kary zawarte w punkcie III i IV dyspozycji,

2) uchyla rozstrzygnięcie zawarte w punkcie V dyspozycji, a tyczące obowiązku naprawienia szkody,

3) uchyla rozstrzygnięcie z punktu VI dyspozycji, a tyczące kary grzywny opartej na zasadzie art. 71§1 kk,

4) uchyla rozstrzygnięcie z punktu I dyspozycji tyczące skazania M. T.za czyn z art. 288§1 kk opisany w punkcie I części wstępnej tegoż wyroku i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

II. na podstawie art. 69§1 i 2 kk w zw. z art. 70§1 pkt 1 kk wykonanie kary 4 (czterech ) miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec M. T.za czyn z art. 157§2 kk opisany w punkcie II części wstępnej warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa ) lata;

III. wydatkami w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 427/13

UZASADNIENIE:

Wyrokiem z dnia 11 marca 2013r. Sąd Rejonowy w Kłodzku uznał M. T.za winnego tego, że:

I.  w dniu 19 kwietnia 2011r. w miejscowości C. gm. N., działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustalona osobą dokonał zniszczenia mienia poprzez porysowanie powłok lakierniczych karoserii pojazdu A. (...) o nr rej. (...), uszkodzenie drzwi wejściowych do mieszkania oraz wózka dziecięcego powodując straty na kwotę 6500 złotych na szkodę M. P., tj. czynu z art. 288§1 kk. i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  w tym samym miejscu i czasie, zadając twardym przedmiotem w postaci metalowej rurki uderzenia w głowę oraz inne części ciała, spowodował uszkodzenie ciała M. P. w postaci rany tłuczonej głowy, otarcia skóry na głowie, siniaka powieki dolnej lewego oka oraz stłuczenia okolicy lędźwiowej prawej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas poniżej dni 7, tj. czynu z art. 157§2 k.k. i za to na podstawie tego przepisu wymierzył oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Następnie w/ orzeczone kary jednostkowe pozbawienia wolności sąd połączył (art. 85 k.k. i art. 86 §1 k.k.) i wymierzył karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata (art. 69§1 k.k. i art. 70 §1pkt 1 k.k.).

Nadto na podstawie art. 72 §2 k.k. zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. P.kwoty 3250zł w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku, zaś na podstawie art. 71§1 k.k. wymierzył M. T.grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych, ustalając wysokość każdej z nich na kwotę 10 złotych.

Z rozstrzygnięciem tym, w części skazującej za czyn z art. 288§1 k.k. oraz wymierzenia kary grzywny, nie pogodził się oskarżony, który zaskarżył orzeczenie na swoją korzyść i w jego imieniu obrońca zarzuciła:

1.  na podstawie art. 438 pkt 2 k.p.k. obrazę przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie oceny dowodów z pominięciem wskazań określonych w tym przepisie i przyjęcie, że oskarżony

⚫.

⚫

dokonał zniszczenia mienia poprzez porysowanie powłok lakierniczych pojazdu w sytuacji gdy zniszczenie polega na unicestwieniu bądź tak znacznym uszkodzeniu, że dana rzecz faktycznie przestaje istnieć, zaś zarówno z opisu czynu jak też z materiału dowodowego wynika, że oskarżony porysował powłoki lakiernicze samochodu co oznacza, że dokonał uszkodzenia mienia a nie jego zniszczenia;

⚫

dokonał uszkodzenia drzwi wejściowych do mieszkania w sytuacji gdy nie wynika z materiału dowodowego iżby doszło do ich uszkodzenia

⚫

niszcząc i uszkadzając mienie spowodował straty na kwotę 6500 zł w sytuacji gdy kosztorys wystawiony przez (...) w N. (k. 12- 13) nie mógł stanowić podstawy ustalenia strat poniesionych przez M. P. ponieważ naprawa samochodu określona w kosztorysie obejmowała m.in. wymianę spojlera, błotnika kierunkowskazu, klamek i lamp zaś z materiału dowodowego nie wynika iżby oskarżony uszkodził również te elementy samochodu ani też aby uszkodzenia których dokonał wymagały wymiany również tych elementów;

2.  na podstawie art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku mający wpływ na jego treść polegający na przyjęciu, że oskarżony dokonał umyślnie uszkodzenia wózka dziecięcego – pomimo że żaden z fragmentów zebranego materiału dowodowego na to nie wskazuje;

3.  na podstawie art. 438 pkt 4 k.p.k. rażącą niewspółmierność (surowość) kary poprzez orzeczenie grzywny na podstawie art. 71§1 k.k. w sytuacji gdy wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania jest karą dostatecznie dolegliwą dla oskarżonego.

Podnosząc powyższe zarzuty apelująca wniosła o zmianę wyroku poprzez:

1.  zmianę opisu pierwszego z przypisanych oskarżonemu czynów poprzez przyjęcie, że oskarżony 19 sierpnia 2010r. w C. działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą dokonał uszkodzenia mienia na szkodę M. P. poprzez porysowanie powłok lakierniczych karoserii samochodu osobowego marki A. (...) powodując szkodę majątkową w wysokości 500 złotych

2.  zobowiązując oskarżonego na podstawie art. 72§2 kk. do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. P. kwoty 500 złotych w terminie 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.

3.  uchylenie rozstrzygnięcia zawartego w punkcie VI części dyspozytywnej wyroku.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja częściowo zasługuje na uwzględnienie.

Rację ma bowiem obrońca M. T., że ustalenia tyczące sposobu i rozmiarów uszkodzeń samochodu, drzwi i wózka dziecięcego należących do M. P.są niepełne i nie pozawalają na dokonanie poprawnych ustaleń zwłaszcza co do tego czy drzwi i wózek dziecięcy zostały zniszczone czy „tylko uszkodzone” oraz jaka jest wartość tej szkody.

M. P., składając zawiadomienie twierdził, że „drzwi wygięły się i w zasadzie nadają się do wymiany (...) kupił te drzwi za kwotę 700 złotych” (k. 6, 150), zaś na temat wózka ograniczył się jedynie do stwierdzenia, że „uszkodzili także stanowiący jego własność wózek dziecięcy” (k. 6v).

T. P. także nader pobieżnie przedstawiła kwestię uszkodzeń („zaczęli kopać drzwi naszego mieszkania, uszkadzając je” – k. 17v, 150), świadek A. P. ograniczył się do stwierdzenia, że uszkodzeniu uległ wózek dziecięcy, zaś odnośnie drzwi: „ były trochę wgniecione” (k. 19v).

Również D. K. (drugi ze sprawców) niewiele szczegółów wniósł w tym zakresie, choć samych działań, które mogły skutkować uszkodzeniami, nie negował.

W konsekwencji sąd meriti także poprzestał na ustaleniu, że „oskarżony (...) uderzając w drzwi wejściowe i powodując ich uszkodzenie (...) zniszczyli wózek dziecięcy oraz porysowali ostrymi narzędziami powłoki lakiernicze karoserii (...) pojazdu” (k. 207 i 208).

Ani jednym słowem nie wskazał sąd czy to wartości drzwi i wózka, czy też rozmiarów szkody wyrządzonej poprzez choćby wskazanie na czym polegało uszkodzenie tych rzeczy.

Także niepełne są ustalenia tyczące uszkodzenia samochodu A. (...) o nr rej. (...), bowiem z relacji pokrzywdzonego i świadków wynika, że istotnie samochód nie został zniszczony a uszkodzony (co trafnie eksponuje obrona), choć owo uszkodzenie to nie tylko porysowanie powłok lakierniczych (jak wynika z opisu czynu), ale i wgniecenia, o który mówili świadkowie.

Zatem w tym zakresie ustalenia sądu są węższe aniżeli wynika to twierdzeń apelującej, a przede wszystkim z kosztorysu, na który powołuje się obrona, wynika, że wymianie podlegała pokrywa przednia, pozostałe elementy były wymontowywane i lakierowane (k. 12- 13), co jest logiczne, jeśli weźmie się pod uwagę, że porysowane zostały tak znaczne części samochodu.

Nie polega zatem na prawdzie, że wymieniany był spojler, kierunkowskazy czy błotniki. Tym samym kwestionowanie wartości uszkodzeń samochodu A. (...) jest chybione i nie może być zaaprobowane. Zwłaszcza zaś twierdzenie, że szkoda wyniosła 500 złotych jest wręcz kuriozalne, gdy uwzględni się wielość elementów, których konieczne było lakierowanie.

Tym samym wniosek o zmianę wyroku zgodnie z sugestią apelującej (pkt 1 wniosków) jest oczywiście nietrafny.

Skoro zaś w pełni zasadnie kwestionowane są uchybienia tyczące ustaleń zakresu szkód i ich wartości odnośnie wózka (choćby ilu letni był ten wózek, jaką miał wartość i jak istotnie zastał uszkodzony) oraz drzwi (skoro nie wymagała naprawy, konieczne było uchylenie rozstrzygnięcia tyczącego czynu z art. 288§1 k.k,. a opisanego w pkt I części wstępnej wyroku. W tym też zakresie sprawę przekazał sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, zobowiązując tenże sąd do uzupełnienia postępowania dowodowego poprzez ustalenie wyżej skazanych nieścisłości i w zależności od wyników tych ustaleń poczynienie stosownych modyfikacji w opisie czynu przypisanego oskarżonemu przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Konsekwencją tego rozstrzygnięcia było uchylenie orzeczenia o karze łącznej i warunkowym zawieszeniu wykonania tejże kary oraz powiązanych z tym orzeczenie obowiązku naprawienia szkody (pkt V dyspozycji) oraz o karze grzywny z punktu VI dyspozycji.

Mając na uwadze to, że wyrok zaskarżony był tylko na korzyść a prawomocne stało się rozstrzygnięcie tyczące skazania za czyn z art. 157§2 k.k., sąd odwoławczy zawiesił wykonanie tej kary na okres próby 2 lat, zatem taki, jaki określił Sąd Rejonowy w Kłodzku, zawieszając wykonanie kary łącznej.

O wydatkach związanych z apelacją oskarżonego orzeczono z uwagi na wynik postępowania odwoławczego.