Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :	SSO Adam Pietrzak (spr.)
Sędziowie :	SSO Mariusz Górski SSO Agnieszka Połyniak
Protokolant :	Magdalena Telesz

przy udziale Władysławy Kunickiej - Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 15 lipca 2014 roku

sprawy A. W.

syna T. i R. ur. (...) w Ś.

oskarżonego z art. 291§1kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 21 stycznia 2014 roku, sygnatura akt VI K 58/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację obrońcy oskarżonego za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe związane z postępowaniem odwoławczym, w tym wymierza 1500 złotych opłaty za to postępowanie.

Sygn. akt IV Ka 433/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2014 roku (sygn. akt VI K 58/13) Sad Rejonowy w Świdnicy po rozpoznaniu sprawy A. W. oskarżonego o to, że:

1.  w okresie pomiędzy 13 lipca 2012 r. a 18 lipca 2012 r. w Ś. woj. (...) nabył samochód osobowy marki B. (...) o nr rej. (...) o wartości 80 520 zł, który to pojazd pochodził z kradzieży z włamaniem dokonanej w dniu 13 lipca 2012 r. w U. z parkingu niestrzeżonego przy ul. (...), czym działał na szkodę obywatela Niemiec A. M.

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

2.  w okresie pomiędzy 01 lipca 2012 r. a 18 lipca 2012 r. w Ś.woj. (...)nabył samochód osobowy marki B. (...)o nr rej. (...)o wartości 64 000 zł, który to pojazd pochodził z kradzieży z włamaniem dokonanej w dniu 01 lipca 2012 r. w P.z posesji przy domu jednorodzinnym o nr (...), czym działał na szkodę K. K.

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

3.  w okresie pomiędzy 30 czerwca 2012 r. a 18 lipca 2012 r. w Ś.woj. (...)nabył samochód osobowy marki B. (...)o nr rej. (...)o wartości 130 000 zł, który to pojazd pochodził z kradzieży z włamaniem dokonanej w dniu 30 czerwca 2012 r. w D.z terenu Ośrodka (...), czym działał na szkodę obywatela NiemiecU. H.

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

4.  w okresie pomiędzy 28 kwietnia 2012 r. a 18 lipca 2012 r. w Ś.woj. (...)nabył samochód osobowy marki V. (...)o nr rej. (...)o wartości 100 000 zł który to pojazd pochodził z kradzieży z włamaniem dokonanej w dniu 28 kwietnia 2012 r. w W., czym działał na szkodę obywatela Niemiec H. S.

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk,

oskarżonego A. W. uznał za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w części wstępnej wyroku, tj. występków z art. 291 § 1 kk po przyjęciu, że czyny te popełnione zostały warunkach art. 91 § 1 kk i po przyjęciu, że oskarżony nie działał na niczyją szkodę tj. występków z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i za to na podstawie art. 291 § 1 kk wymierzył mu karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej w punkcie I wyroku kary pozbawienia wolności oskarżonemu warunkowo zawiesił na okres próby 2 (dwóch) lat; na podstawie art. 33 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego grzywnę w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych, przyjmując, iż wysokość jednej stawki wynosi 20 (dwadzieścia) złotych; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w pkt III kary grzywny zaliczył okres zatrzymania oskarżonego od dnia 18 lipca 2012 roku do dnia 20 lipca 2012 roku, przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny.

Powyższy wyrok zaskarżył obrońca oskarżonego na podstawie art. 444 kpk oraz art. 425 § 1 i 2 kpk w całości.

Na podstawie 427 § 2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

1)  obrazę przepisów postępowania mogąca mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, a to:

a)  art. 410 kpk poprzez oparcie rozstrzygnięcia jedynie na wybiórczych elementach ujawnionego w toku rozprawy materiału dowodowego i nie odniesienie się przy wydawaniu rozstrzygnięcia do oceny prawdziwości podawanych przez oskarżonego na etapie postępowania sądowego okoliczności dotyczących nabycia ujawnionych u niego tablic rejestracyjnych i części samochodów pochodzących z kradzieży, w tym przede wszystkim do zeznań świadków M. B. i W. T., a nadto poprzez sprowadzenie oceny dowodów zgromadzonych w niniejszej sprawie jedynie do uznania, iż wyjaśnienia oskarżonego złożone na etapie postępowania przygotowawczego polegają na prawdzie, albowiem przesłuchani w sprawie funkcjonariusze Policji zaprzeczyli, by wywierano na oskarżonego wpływ aby przyznał się, że wszedł w posiadanie tych części w sposób nielegalny;

b)  art. 7 kpk na skutek przekroczenia swobodnej oceny dowodów przechodzącą w dowolną i dokonaną wbrew doświadczeniu życiowemu i zasadom logiki, sprowadzającą się do bezkrytycznego uznania w całości za wiarygodnych wyjaśnień oskarżonego złożonych na etapie postępowania przygotowawczego w sytuacji ogólnikowych tych wyjaśnień i tego, że zawierają one szereg nieprawdziwych informacji podważających ich wiarygodność, bez analizy tychże wyjaśnień w powiązaniu z innym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim zeznaniami świadków P. T. i M. B..

Mając powyższe zarzuty na uwadze, w oparciu o art. 437 § 1 kpk wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest oczywiście bezzasadna.

Sąd I instancji zgromadził obszerny materiał dowodowy, prawidłowo go ocenił, a wyprowadzone wnioski przekonująco uzasadnił. Ocena materiału dowodowego zgodna jest z zasadami prawidłowego rozumowania oraz zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego. Obszerny wywód, w którym sąd rejonowy poddał zgromadzone dowody ocenił pod kątem ich wiarygodności (str.11 -15 uzasadnienia zaskarżonego wyroku, k. 489-491 akt sądowych) czyni zadość wspomnianym zasadom i wskazaniom.

Wnioski, do których doszedł tenże sąd mieszczą się w granicach swobodnej oceny dowodów, w żadnym wypadku nie można im zarzucić dowolności.

Wyjaśnienia oskarżonego z postępowania przygotowawczego, w których przyznał się on do popełnienia zarzucanych mu czynów (k.144-148 akt sądowych) nie sprowadzają się do zdawkowego stwierdzenia o przyznaniu się, lecz zawierają liczne szczegóły dotyczące okoliczności nabycia poszczególnych samochodów, w kolejnych wyjaśnieniach oskarżony podał dalsze szczegóły, tym razemdotyczące okoliczności nawiązania „współpracy” z A. S., nadto oświadczył, że chce dobrowolnie poddać się karze (k.152-155 akt sądowych), w następnych zaś (k.164 akt sądowych) podtrzymując wcześniejsze wyjaśnienia („.. nie chcę ponownie tego samego powtarzać…”).

Dopiero po upływie blisko 5 miesięcy od ostatniego ze wspomnianych przesłuchań oskarżony oświadczył, że …po przemyśleniu nie chce się w chwili obecnej dobrowolnemu poddać karze…”, przy czym de facto nie zakwestionował swoich dotychczasowych wyjaśnień (k.243 -244 akt sądowych), co uczynił dopiero w toku rozprawy głównej, po upływie dalszych blisko 7 miesięcy.

Sąd I instancji poddał wszystkie wyjaśnienia oskarżonego gruntownej ocenie w kontekście ujawnionych w sprawie dowodów, odnosząc się w swym wywodzie do kwestii mogących budzić jakiekolwiek wątpliwości.

Sąd odwoławczy w pełni przychyla się do stanowiska sądu rejonowego w tej mierze nie znajdując podstaw do jego kwestionowania.

Zarzuty apelacji sprowadzają się do polemiki z ustaleniami Sądu I instancji opierając się na podjętej poniewczasie nieudolnej próbie obrony oskarżonego i nie zawierają argumentów mogących podważyć prawidłowość ustaleń faktycznych tegoż Sądu.

Kwalifikacja prawna przypisanych oskarżonemu czynowi nie budzi zastrzeżeń. W świetle okoliczności sprawy i dyrektyw art. 53 kk brak jest podstaw do uznania wymierzonych oskarżonemu kar za rażąco niewspółmiernie surowe w rozumieniu przepisu art. 438 pkt 40 kpk, wręcz przeciwnie przy uwzględnieniu ilości i wartości pojazdów stanowiących przedmiot przestępstwa kary te jawią się jako relatywnie łagodne.

Mając na względzie powyższe sąd okręgowy orzekł jak na wstępie.

Orzeczenie o kosztach oparte jest na przepisie art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku – o opłatach w sprawach karnych.

ap