Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2018 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariusz Górski
Protokolant:	Magdalena Telesz

przy udziale Zuzanny Waneckiej – Kalisz Prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2018 r.

sprawy D. W.

syna S. i G. z domu A.

urodzonego (...) w Ż.

oskarżonego z art. 275 § 1 kk i art. 276 kk w związku z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 11 maja 2018 r. sygnatura akt VI K 112/18

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 501/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem D. W. uznany został za winnego, że

w okresie od 25 listopada 2017 roku do 23.01.2018 roku w Ś., woj. (...), przywłaszczył, a następnie ukrywał utracone przez A. Ś. dokumenty w postaci dowodu osobistego nr (...) oraz prawo jazdy nr (...) wystawione na dane A. Ś.,

tj. za winnego popełnia czynu z art. 275 § 1 kk i art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Za to, na mocy art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzono oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie.

Wyrok ów zaskarżył prokurator, zarzucając rażącą niewspółmierność kary, wyrażającą się w wymierzeniu oskarżonemu D. W. kary 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, podczas gdy właściwa ocena zachowania oskarżonego, polegającego na lekceważeniu porządku prawnego w tym jego uprzednia wielokrotna karalność za czyny przeciwko mieniu, prowadzi do wniosku, iż należało orzec wobec oskarżonego karę pozbawiania wolności, która będzie stanowiła sprawiedliwą odpłatę za popełnienie przestępstwo oraz wypełni postulaty płynące z prewencji generalnej i indywidulanej.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę zaskarżanego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu D. W. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelację należy uznać za przedwczesną, choć jak się wydaje jest ona oczywiście chybiona, bowiem wyrok Sądu I instancji można by uznać raczej za rażący swoją surowością, niż łagodnością, jak twierdzi oskarżyciel publiczny.

Niezależnie jednak od powyższego należy stwierdzić, że Sąd I instancji błędnie zaakceptował w całości tak opis czynu zarzucanego D. W. jak i kwalifikację prawną.

I tak oskarżonemu przypisano w efekcie m.in. przywłaszczenie 25 listopada 2017 r. dokumentów A. Ś., a to dowodu osobistego oraz prawa jazdy.

Nie można mieć zatem wątpliwości, że trafnie ujęto tu dowód osobisty, bowiem ten jest oczywiście dokumentem stwierdzającym tożsamość.

Takim nie jest natomiast prawo jazdy, które jest dokumentem pozwalającym co prawda na ustalenie tożsamości, lecz w zasadniczej części potwierdza inne okoliczności.

Tym samym przywłaszczenie właśnie prawa jazdy (także np. legitymacji studenckiej, legitymacji ubezpieczeniowej, itp.) może być rozpatrywane nie na gruncie art. 275 § 1 kk , lecz jedynie art. 126 § 1 kw, które to wykroczenie jest ścigane wyłącznie na żądanie pokrzywdzonego.

W dalszej części opisu czynu zarzucanego oskarżonemu, a zaakceptowanego przez Sąd I instancji stwierdzono, że D. W. ukrywał utracone przez A. Ś. dokumenty o jakich była mowa wyżej czyli, iż w tym zakresie wyczerpał znamiona czynu z art. 276 kk.

W tym miejscu należy zauważyć, ze przedmiotem ukrycia może być każdy dokument, nie zaś tylko stwierdzający tożsamość, a zatem i prawo jazdy.

Powyższe nie uprawnia jednak do zaakceptowania poglądu tak oskarżyciela publicznego jak i Sądu I instancji co do możliwości przypisania oskarżonemu działania w ramach art. 276 kk.

By było to dopuszczalne należy ustalić, że sprawca faktycznie dany dokument (tu dowód osobisty i prawo jazdy) ukrywał.

Taka zaś sytuacja tylko pozornie miała miejsce w sprawie omawiane, bowiem nie stanowi realizacji znamion przestępstwa z art. 276 kk samo bezprawne posiadanie, czy też nawet posługiwanie się dokumentem, którym dana osoba nie prawa wyłącznie rozporządzać.

Oczywistym przecież jest, że z przywłaszczeniem nierozerwalnie związane jest w efekcie faktyczne ukrywanie dokumentu, czy też mienia. Dopiero zaś, np. odmowę wydania przedmiotu przywłaszczenia osobie uprawnionej można potraktować jako ukrywanie.

W efekcie (jak się wydaje) oskarżonemu można skutecznie przypisać jedynie przywłaszczenie dowodu osobistego (art. 275 § 1 kk) oraz przywłaszczenie prawa jazdy jako wykroczenia (art. 126 § 1 kw, po ewentualnym żądaniu pokrzywdzonego - art. 126 § 2 kw).

Z uwagi na powyższe, mając na uwadze zakres i kierunek apelacji prokuratora, zważywszy na treść art. 440 kpk – zdecydowano jak w wyroku.