Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

1.Przewodniczący:

1.SSO Waldemar Majka (spr. )

1.Sędziowie:

1.SR del. do SO Sebastian Kowalski

2.SO Tomasz Wysocki

1.Protokolant:

1.Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 565/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 27 kwietnia 2023 roku, sygnatura III K 2447/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. G.

Karalność oskarżonego

Informacja z KRK

386

2.1.1.2.

P. G.

Tryb sprawowania władzy rodzicielskiej przez oskarżonego

Akta Sądu Rejonowego w Wałbrzychu IV Nsm 1584/21

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca oskarżonego zarzucił:

1) naruszenie przepisów prawa karnego procesowego, przyjętych za podstawę orzeczenia i mających na niego wpływ - art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, 7 kpk i art. 410 kpk i art. 424 § 1 pkt 1 i 2 kpk polegające na :

- przekroczeniu granicy swobodnej oceny dowodów i dokonaniu oceny dowodów wsposób dowolny poprzez przyjęcie, iż zeznania świadka R. D. oraz oskarżycielki posiłkowej I. K. są w pełni wiarygodne, nie zawierają wewnętrznych sprzeczności, podczas gdy oskarżycielka posiłkowa I. K. pozostaje w konflikcie z oskarżonym od 2019 r. nie akceptowała związku swojej córki z oskarżonym, nie była świadkiem bezpośrednim czynów zarzucanych w akcie oskarżenia P. G., zeznania świadka R. D. z kolei nie są spójne, świadek nie potrafi umiejscowić w czasie zdarzeń, których rzekomo była bezpośrednim świadkiem,

2) błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia a mających wpływ na treść orzeczenia poprzez przyjęcie:

- iż P. G. dopuścił się zniszczenia frontu meblowego lakierowanego do szafki pod zabudowę lodówki poprzez rysowanie go kluczem, podczas gdy do zniszczenia doszło w okolicznościach przedstawionych przez oskarżonego

- iż oskarżony dopuścił się zniszczenia mienia w postaci drzwi wejściowych do mieszkania poprzez uderzanie w nie i kopanie, podczas gdy z zeznań żadnego ze
świadków nie wynika, aby oskarżony P. G. miał zniszczyć drzwi poprzez uderzanie w nie bądź kopanie , świadkowie w swoich zeznaniach nie wskazują na
takie działania P. G., który doprowadziłyby do uszkodzenia drzwi wejściowych do mieszkania,

- iż P. G. dopuścił się uszkodzenia paneli podłogowych poprzez rysowanie ich rozbitym szkłem, podczas gdy z wyjaśnień oskarżonego wynika, iż do uszkodzenia doszło w wyniku zbierania przez niego szkła z rozbitego kubka co w konsekwencji doprowadziło do obrazy przepisów prawa materialnego - art. 288 § 1 kk poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy oskarżony nie miał świadomości i nie przewidywał , że jego zachowanie polegające na sprzątaniu rozbitego szkła doprowadzi do zniszczenia bądź uszkodzenia paneli

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący nie wnosił o sporządzenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego (art.457§2 kpk), wniosek złożył jedynie prokurator domagając się uzasadnienia orzeczenia dotyczącego punktu I dyspozycji zaskarżonego wyroku, natomiast formułowane w apelacji obrońcy zarzuty uznano za niezasadne.

Wniosek

zmiana zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzutów popełnienia czynów opisanych w wyroku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.2.

Pełnomocnik oskarżycielek posiłkowych zarzucił:

1) obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia to jest:

a) art. 413 § 2 pkt 1 kpk poprzez niedokładne określenie przypisanemu oskarżonemu czynu wymienionego w punkcie I części dyspozytywnej wyroku polegające na
pominięciu w jego opisie zachowania oskarżonego wobec pokrzywdzonej D. K. objętego okresem zarzutu polegającego na tym, że naruszył jej nietykalność
cielesną również poprzez szarpanie, oplucie oraz uderzenie w twarz, co wynika z treści nagrań załączonych do akt sprawy, w tym protokołu z odtworzenia utrwalonego zapisu
znajdującego się na kartach nr 95-96, na którym oskarżony przyznaje się do popełnienia czynu;

b) art. 7 kpk poprzez dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego polegającą na:

- pominięciu przy ocenie zachowań jakich w okresie objętym zarzutem dopuścił się oskarżony a ujawnionych w treści nagrań załączonych do akt sprawy, w tym
protokołu z odtworzenia utrwalonego zapisu znajdującego się na kartach nr 95-96, na którym oskarżony przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów;

- sprzeczność istotnych ustaleń Sądu w zakresie wartości doznanej przez I. K. szkody z treścią zebranego materiału w szczególności złożonymi do
akt fakturami VAT na okoliczność poniesionych kosztów, co skutkowało orzeczeniem obowiązku naprawienia szkody w zaniżonej kwocie;

2) rażącą niewspółmierność orzeczonej kary poprzez wymierzenie oskarżonemu kary wolnościowej - ograniczenia wolności, w sytuacji gdy zarzucanych czynów oskarżony dopuszczał się również w okresie próby, będąc uprzednio skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 1 października 2020 roku (prawomocny 18.05.2021 r.1 za czyn z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, nadto zarzucanych mu czynów dopuszczał się w obecności małoletnich dzieci, co prowadzi do wniosku, że jest osobą zdemoralizowaną;

3) rażącą niewspółmierność orzeczonego środka karnego w postaci zadośćuczynienia na rzecz pokrzywdzonej D. K., w sytuacji gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje obraz rażąco nagannego postępowania oskarżonego względem pokrzywdzonej oraz zachowań mających na celu poniżenie pokrzywdzonej oraz naruszenie jej godności, których to zachowań oskarżony dopuszczał się w obecności wspólnych, małoletnich dzieci stron, co doprowadziło do „rozbicia" rodziny i spotęgowało poczucie krzywdy odczuwanej przez pokrzywdzoną.

W uzupełnieniu apelacji zarzucił:

1)  obrazę prawa materialnego to jest art. 46 § 1 kk poprzez wyliczenie przez Sąd wartości
szkody wyrządzonej przestępstwem z pominięciem przepisów prawa cywilnego, co
skutkowało bezpodstawnym zaniżeniem szkody wyrządzonej przestępstwem a w
konsekwencji wadliwym orzeczeniem o obowiązku naprawienia szkody;

2)  błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść wydanego wyroku polegający
na błędnym przyjęciu, że łączna wartość szkody wyrządzonej przestępstwem na szkodę
pokrzywdzonej I. K. wynosi 3.000 zł, podczas gdy rzeczywista wartość
szkody wynosi 4.822 zł.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Skarżący nie wnosił o sporządzenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego (art.457§2 kpk), wniosek złożył jedynie prokurator domagając się uzasadnienia orzeczenia dotyczącego punktu I dyspozycji zaskarżonego wyroku, natomiast formułowane w apelacji oskarżycielek posiłkowych zarzuty uznano za niezasadne, za wyjątkiem orzeczenia o obowiązku naprawienia szkody.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku:

1.  w punkcie I poprzez uznanie oskarżonego za winnego tego, że: w okresie od marca 2021 roku do czerwca 2021 roku w B., w woj. (...) poprzez popychanie, szarpanie, oplucie oraz uderzenie w twarz naruszył nietykalność cielesną D. K. tj. czynu z art. 217 § 1 kk;

2.  poprzez wymierzenie oskarżonemu za czyn I, II i III kary łącznej pozbawienia wolności;

3.  poprzez orzeczenie oskarżonemu zakazu kontaktowania się i zbliżania do pokrzywdzonej D. K. na odległość mniejszą niż 100 m;

4.  poprzez zasądzenie na podstawie art. 46 § 1 kk od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej D. K. kwoty 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia;

5.  poprzez orzeczenie na podstawie art. 46 § 1 kk od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej I. K. obowiązku naprawienia szkody w kwocie 4.822
zł;

w uzupełnieniu apelacji wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej rozstrzygnięcia o obowiązku naprawienia szkody poprzez orzeczenie od oskarżonego P. G. na rzecz
pokrzywdzonej I. K. na podstawie art. 46 § 1 kk kwoty 4.822 zł tytułem obowiązku naprawienia szkody;

- zasądzenie od oskarżonego na rzecz oskarżycielek posiłkowych kosztów zastępstwa prawnego pełnomocnika według norm przepisanych.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Częściowo uwzględniono wniosek w zakresie orzeczenia o obowiązku naprawienia szkody.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W toku postępowania wyłoniło się zagadnienie prawne w oparciu o stan faktyczny sprawy nakazujące rozważyć czy o czynie opisanym w punkcie I części wstępnej zaskarżonego wyroku nie orzeczono już prawomocnie ze względu na częściowe umorzenie postępowania przed rozpoczęciem przewodu sądowego. Wymagało to szczegółowego przeanalizowania przebiegu postępowania.

P. G. aktem oskarżenia wniesionym do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu oskarżono o to, że:

I - w okresie od stycznia 2021 r. do dnia września 2021 r. w B. uporczywie nękał D. K. poprzez nachodzenie jej w miejscu zamieszkania, obserwowanie jej, montowanie w zajmowanym przez nią mieszkaniu urządzeń podsłuchowych, wzywanie niepotwierdzonych interwencji policyjnych, wszczynanie awantur, ubliżanie, zastraszanie, kierowanie wobec niej za pośrednictwem telefonu oraz komunikatorów internetowych gróźb pozbawienia życia, uszkodzenia ciała i zniszczenia mienia, naruszanie jej nietykalności cielesnej poprzez szarpanie za włosy i podduszanie, kontrolowanie pokrzywdzonej, w tym poprzez przeglądanie zawartości jej telefonów komórkowych, w wyniku czego w dniu 14 lutego 2021 r. zniszczył telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 1600 zł poprzez połamanie, a w dniu 9 maja 2021 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki S. (...) o wartości 1261 zł, zaś w dniu 17 sierpnia 2021 r. zniszczył jej tablet marki S. (...) o wartości 699 zł, które to zachowania wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnione poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyło jej prywatność;

tj. o czyn z art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zb. z art. 278 § 1 k.k. w zb. z art. 190 § 1 k.k. w zb. z art. 217 § 1 k.k. w zw. z art. 267 § 3 k.k. zw. z art. 11 § 2 k.k.

II - dniu 14 lutego w 2021 r. w B. uszkodził mienie w postaci frontu meblowego lakierowanego do szafki pod zabudowę lodówki poprzez rysowanie go kluczem, powodując straty w kwocie 1300 zł na szkodę I. K..; tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

III - w dniu 9 maja 2021 r. w B. uszkodził mienie w postaci drzwi wejściowych do mieszkania przy ul. (...) poprzez uderzanie w nie i kopanie oraz paneli podłogowych poprzez rysowanie ich rozbitym szkłem, czym spowodował straty w łącznej kwocie 3522,00 zł, na szkodę I. K.; tj. o czyn z art. 288 § 1 k.k.

Sprawę skierowano na rozprawę wyznaczoną na dzień 14 kwietnia 2022 r., na której Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego o przeprowadzenie postępowania mediacyjnego.

Na kolejnym terminie rozprawy, w dniu 20 czerwca 2022 r., przed jej rozpoczęciem, pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej oświadczył, że cofa wniosek o ściganie co do czynu opisanego w pkt I aktu oskarżenia.

Wobec takiego oświadczenia Sąd postanowił umorzyć na podstawie art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k. postępowanie przeciwko oskarżonemu we wskazanym zakresie, to jest o czyn kwalifikowany z art. 190a § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. i art. 278 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. i art. 217 § 1 k.k. i art. 267 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Postanowienie to zaskarżył prokurator, a Sąd postanowieniem z dnia 30 czerwca 2022 r., w trybie art. 463 § 1 k.p.k., uwzględnił zażalenie i uchylił skarżone orzeczenie.

W dniu 13 października 2022 r. odbyła się rozprawa, na której pokrzywdzona ponownie wyraziła wolę cofnięcia wniosku o ściganie w zakresie pkt I aktu oskarżenia. W tej sytuacji prokurator oświadczył, iż obejmuje ściganiem czyn prywatnoskargowy z art. 217 § 1 k.k.

Wobec powyższego Sąd Rejonowy na podstawie art. 17 § 1 pkt 10 k.p.k. postanowił umorzyć postępowanie przeciwko oskarżonemu (k.310) o to, że: - w okresie od stycznia 2021 r. do września 2021 r. w B., uporczywie nękał D. K. poprzez nachodzenie jej w miejscu zamieszkania, obserwowanie jej, montowanie w zajmowanym przez nią mieszkaniu urządzeń podsłuchowych, wzywanie niepotwierdzonych interwencji policyjnych, wszczynanie awantur, ubliżanie, zastraszanie, kierowanie wobec niej za pośrednictwem telefonu oraz komunikatorów internetowych gróźb pozbawienia życia, uszkodzeniem ciała i zniszczenia mienia, kontrolowanie pokrzywdzonej, w tym poprzez przeglądanie zawartości jej telefonów komórkowych, wyniku czego w dniu 14 lutego 2021 r. zniszczył telefon komórkowy marki S. (...) o wartości 1600 zł poprzez połamanie, a w dniu 9 maja 2021 r. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego marki S. (...) o wartości 1261 zł, zaś w dniu 17 sierpnia 2021 r. zniszczył jej tablet marki S. (...) o wartości 699 zł; które to zachowania wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnione poczucie zagrożenia oraz istotnie naruszyło jej prywatność; to jest o czyn zakwalifikowany z art. 190a § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. i art. 278 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. i art. 267 § 3 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Następnie Sąd otworzył przewód sądowy, a prokurator odczytując zarzuty aktu oskarżenia zarzucił - poza czynami opisanymi w pkt II i III dotychczasowego a/o, także, jako pkt I oskarżenia, czyn polegający na naruszeniu nietykalności cielesnej pokrzywdzonej wyczerpujący znamiona czynu zabronionego z art. 217 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2023 r. (sygn. akt III K 2447/21) Sąd Rejonowy uznał oskarżonego, w zakresie czynu z pkt I a/o, za winnego tego, że: w okresie od marca 2021 r. do 1 czerwca 2021 r., daty bliżej nieustalonej, w B. poprzez popychanie D. K. naruszył jej nietykalność cielesną, to jest występku z art. 217 § 1 k.k. i za czyn ten wymierzył mu karę 5 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Zabieg „częściowego umorzenia postepowania” przed rozpoczęciem przewodu sądowego na etapie wstępnej kontroli aktu oskarżenia po cofnięciu wniosku o ściganie jest zabiegiem oczywiście niepoprawnym (co potwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 16 października 2024 roku, I KZP 2/24), ponieważ przedmiotem zarzutu aktu oskarżenia pozostawał czyn kumulatywnie kwalifikowany z art.11§2 kk, a zatem wyodrębnienie z takiej konstrukcji dwóch czynów i umorzenie postępowania co do jednego możliwe było po przeprowadzeniu przewodu sądowego i uprzedzeniu stron o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu (art.399 kpk), ponieważ procedura karna nie zna instytucji umorzenia postępowania w zakresie zaproponowanej kwalifikacji prawnej zarzuconego czynu, czy też części zachowań wchodzących w skład jednego czynu, które nie zostały objęte skargą uprawnionego oskarżyciela. Sąd I instancji postąpił jednak w taki wadliwy sposób, zaś zapadłe w dniu 13 października 2022 roku postanowienie (k.310) – uprawomocniło się i wywołało skutki prawne brzemienne w dalszym toku postępowania.

Należy wskazać, iż konstrukcja zarzutu czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia (k.250) od początku była dość osobliwa, bowiem w kumulatywnej kwalifikacji jako czynności sprawcze szeroko pojętego uporczywego nękania opisano elementy czynu mogące stanowić odrębne przestępstwa przeciwko mieniu, przeciwko wolności, przeciwko nietykalności cielesnej czy wreszcie przeciwko ochronie informacji. W istocie po przeprowadzeniu przewodu sądowego możliwym było wyodrębnienie z takiego opisu – kilku czynów, jednak konstrukcja zarzutów aktu oskarżenia jest suwerenną kompetencją oskarżyciela. Opisane „szarpanie za włosy i podduszanie” wyczerpywało znamiona czynu z art.217§1 kk, jednak nie zostało zakwalifikowane jako odrębny czyn ale czynność sprawcza szeroko opisanego uporczywego nękania z art.190a§1 kk. Taka konstrukcja natomiast w aspekcie opisanego postanowienia z dnia 13 października 2022 roku o umorzeniu postępowania (k.310) o czyn kwalifikowany głównie z art.190a§1 kk powoduje skutek w postaci powagi rzeczy umorzonej również do czynności sprawczej nie opisanej jako przedmiot umorzenia.

Powaga rzeczy osądzonej (na co zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w cytowanym postanowieniu z 16 października 2024 roku) odnosi się zawsze do całości zarzuconego czynu (chyba, że przyjęto, iż zarzucone zdarzenia stanowią więcej niż jeden czyn - wówczas umorzenie możliwe jest w stosunku do jednego z nich, albo odrębnie do każdego z wyodrębnionych czynów stanowiących osobne przestępstwa). Skoro zatem w uzasadnieniu postanowieniu z dnia 13 października 2022 r. Sąd Rejonowy ograniczył swą argumentację do wskazania, że "pokrzywdzona cofnęła wniosek o ściganie w zakresie opisanego w tym postanowieniu czynu", pozostaje stwierdzić, iż z tego powodu, że uprawniona strona postępowania ogranicza wniosek o ściganie lub obejmuje ściganiem tylko część uprzednio postawionego zarzutu, zarzucony czyn (w znaczeniu prawnym) nie traci przymiotu jedności w rozumieniu art. 11 § 1 k.k. Tym samym nie było podstaw do procedowania o sztucznie wyodrębniony i objęty ściganiem czyn z art.217§ kk, bowiem skutki prawne wadliwego umorzenia postępowania postanowieniem z 13 października 2022 roku odnosiły się do całości zarzucanego czynu, skoro częściowe umorzenie nie było dopuszczalne. W takiej sytuacji oskarżyciel publiczny winien zaskarżyć takie postanowienie jako wadliwe, czego jednak nie uczynił wywołując ze względu na uprawomocnienie się tego postanowienia - skutek prawny w postaci powagi rzeczy osądzonej (art.17§ pkt 7 kpk) i niemożności procedowania o czyn z art.217§ kk, dlatego też zaskarżony wyrok uchylono w tym zakresie (również odnośnie orzeczeń ubocznych związanych ze skazaniem za czyn z art.217§1 kk - pkt III,IV,VI oraz w zakresie opłaty punkt VII dyspozycji zaskarżonego wyroku) i umorzono postępowanie.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 27 kwietnia 2023 roku, sygnatura III K 2447/21

w zakresie nie zmienionym opisanych w części 5.2.1. niniejszego uzasadnienia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

II zmieniono zaskarżony wyrok w ten sposób że:

4)  uchylono orzeczenia z punktów III, V i VI dyspozycji oraz z punktu VII dyspozycji w zakresie opłaty,

5)  uchylono orzeczenie z punktu I dyspozycji i w zakresie przypisanego tam czynu z art. 217 § 1 kk na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 kpk w zw. z art. 414 § 1 kpk umarza postępowanie stwierdzając, iż koszty procesu w sprawie w tym zakresie ponosi Skarb Państwa;

6)  kwotę obowiązku naprawienia szkody zasądzoną w punkcie IV dyspozycji podwyższono do 4.300 (czterech tysięcy trzystu) złotych.

Zwięźle o powodach zmiany

Z przyczyn wskazanych w części 4 niniejszego uzasadnienia orzeczono jak w punkcie II 1 oraz II 2. Kwotę obowiązku naprawienia szkody podwyższono do 4.300 złotych wobec faktu, iż sąd I instancji popełnił błąd rachunkowy o czym wskazał w uzupełnionym uzasadnieniu (k.390), dlatego błąd ten wymagał korekty.

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

Art.17§1 pkt 7 kpk w zw. z art.439§1 pkt 8 kpk

☒ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Z przyczyn wskazanych w części 4 niniejszego uzasadnienia w zakresie czynu opisanego w punkcie I dyspozycji zaskarżonego wyroku.

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

I 2)

Podstawę orzeczenia o kosztach stanowi przepis art. 632 pkt 2 kpk

7.  PODPIS

Sebastian Kowalski Waldemar Majka Tomasz Wysocki