Portal Orzeczeń Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Świdnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2019 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:	SSO Mariusz Górski (spr.)
Sędziowie:	SSO Sylwana Wirth SSO Tomasz Wysocki
Protokolant:	Magdalena Telesz

przy udziale Elżbiety Reczuch Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2019 r.

sprawy

1.  J. S.

syna G. i J. z domu G.

urodzonego (...) w G.

oskarżonego z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 157 § 2 kk w związku z art. 57a § 2 kk w związku z art. 11 § 2 kk,

2.  R. B.

syna T. i E. z domu W.

urodzonego (...) w G.

oskarżonego z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońcę oskarżonego J. S.

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 18 października 2018 r. sygnatura akt III K 108/18

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zwalnia oskarżonego J. S. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a związanych z apelacją jego obrońcy, zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa;

III.  wydatki związane z apelacją prokuratora zalicza na rachunek Skarbu Państwa

Sygn.akt IV Ka 802/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem J. s. i R. B. uznani zostali za winnych tego, że:

w dniu 02 grudnia 2017 roku w G. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, stosując przemoc wobec M. M. poprzez uderzanie go głową w twarz oraz kopnięcie w kostkę nogi skutkujące upadkiem na ziemię oraz uderzanie głową oraz pięścią w twarz M. D., dokonali kradzieży paczki papierosów marki (...) o wartości 14 zł na szkodę M. M. oraz telefonu komórkowego marki X. (...) o wartości 400 zł na szkodę M. D., na skutek czego M. M. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia twarzoczaszki okolicy jarzmowej lewej z rumieniem tej okolicy i obrzękiem oraz uszkodzenia dwóch zębów: 24 oraz jednego zęba w szczęce dolnej, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas krótszy niż siedem dni, a M. D. doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia twarzoczaszki, szczególnie okolicy jarzmowej lewej, stłuczenia żuchwy, złamania korony zęba 21 i złamania kości nosa, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas krótszy niż siedem dni, tj. za winnych popełnienia występków z art. 280§1 kk i 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk.

Za to na podstawie art. 280§1 kk w zw. z art. 11§3 kk, przy zastosowaniu art. 60§2 pkt 1 kk i art. 60§6 pkt 3 kk wymierzono oskarżonym kary po 1 roku pozbawienia wolności, przy czym w oparciu o art. 69§1 kk zawieszono warunkowo na okres lat 2 wykonanie orzeczonej kary wobec R. B., oddając tego oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sadowego (art. 73§1 kk) oraz zobowiązując go do informowania kuratora o przebiegu okresu próby ( art. 72§1 pkt 1 kk).

Wyrok powyższym zaskarżył prokurator oraz obrońca J. S..

Pierwszy ze skarżących zarzucił orzeczeniu:

I.  obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 70§1 kk poprzez jego pominięcie w sytuacji zastosowania przez Sąd wobec oskarżonego R. B. instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary i wymierzenie mu kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2,

II.  orzeczenie kary rażąco niewspółmiernie łagodnej w postaci 1 roku pozbawienia wolności wobec oskarżonego J. S. przy zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego jej złagodzenia na podstawie art. 60§2 pkt 1 kk i art. 60§6 pkt 3 kk,

III.  orzeczenie kary rażąco niewspółmiernie łagodnej w postaci 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2 wobec oskarżonego R. B. przy zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego jej złagodzenia na podstawie art. 60§2 pkt 1 kk i art. 60§6 pkt 3 kk.

Tym samym apelujący wniósł o zmianę wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu III Wydział Karny z dnia 18 października 2018 roku, sygn.akt III K 108/18 i orzeczenie:

1.  wobec oskarżonego J. S. na podstawie art. 280§1 kk kary 3 lat pozbawienia wolności,

2.  wobec oskarżonego R. B. na podstawie art. 280§1 kk kary 2 lat pozbawienia wolności.

Z kolei obrońca J. S. zarzucił wyrokowi:

1)  obrazę prawa materialnego w postaci art. 280§1 kk - wyrażającą się w uznaniu, że:

a)  znamiona tego przepisu wyczerpuje przywłaszczenie względnie wyłudzenie papierosów, nie poprzedzone użyciem przemocy, groźbą jej użycia, doprowadzeniem pokrzywdzonego do stanu nieprzytomności lub bezbronności;

b)  kradzieży w rozumieniu tego przepisu może dopuścić się, godząc się na ewentualność takiego działania współsprawcy na podstawie jego wcześniejszego zachowania;

2)  mający wpływ na treść orzeczenia błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę - wyrażający się w uznaniu, że J. S. widział kradzież telefonu przez współoskarżonego R. B. i godził się na jej dokonanie, podczas gdy wszystkie dowody nie potwierdzają takiej świadomości i woli oskarżonego oraz wskazują, że działał on wyłącznie w celu wyrządzenia podejrzanym krzywdy fizycznej.

W konsekwencji skarżący ten wniósł o:

1)  zmianę zaskarżonego wyroku przez wyeliminowanie z opisu przypisywanego oskarżonemu J. S. kradzieży papierosów i telefonu oraz wyeliminowanie z jego kwalifikacji prawnej przepisu art. 280§1 kk, a w konsekwencji uznanie oskarżonego winnym popełnienia czynu z art. 157§2 kk i wymierzenie mu odpowiednio łagodniejszej kary;

ewentualnie

2)  o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Wałbrzychu.

Sąd Okręgowy zważył:

Ad. apelacji obrońcy J. S.

Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd I instancji po prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu dokonał trafnych ustaleń w zakresie stanu faktycznego sprawy, a stanowisko swe przekonująco uzasadnił.

W tej sytuacji, skoro Sąd Okręgowy zgadza się z tezami Sądu Rejonowego - zbędną jest ponowna analiza dowodów, gdyż byłoby to jedynie powtarzaniem trafnych, podniesionych wcześniej argumentów.

Odnosząc się zatem jedynie do szczegółowych zarzutów apelacji należy stwierdzić, iż uprawnionym było przyjęcie przez Sąd Rejonowy, iż obaj oskarżeni wspólnie i w porozumieniu dopuścili się przypisanego im przestępstwa.

Sąd Okręgowy zauważa, iż teoretycznie możliwa była inna koncepcja przy rozpatrywaniu odpowiedzialności oskarżonych

I tak odnośnie pierwszej fazy zdarzenia można było ewentualnie zastosować art. 281 kk, a to do podstępnego zabrania przez R. B. papierosów M. M. oraz uderzenie go przez J. S. celem utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy.

W dalszej części jako eksces można było rozpatrywać wyrwanie telefonu przez R. B. zamroczonemu uderzeniem M. D. oraz jako eksces kolejne uderzenie M. D. przez J. S. i wreszcie ostatnie uderzenie tegoż pokrzywdzonego również przez J. S. (już po próbie załagodzenia sytuacji przez R. B. i świadka M. H.).

Nie sposób jednak w tym kontekście pominąć faktu, iż całe zdarzenie miało dynamiczny i praktycznie nierozerwalny ciąg, zaś sprawcy wzajemnie akceptowali swoje przestępcze zachowania.

Przykładem potwierdzającym tę tezę może być choćby kopnięcie przez R. B. - M. M., który chciał pomóc bitemu przez J. S. M. D..

Nie sposób przy tym wykluczyć, że pierwotnym motywem działania sprawców była wyłącznie chęć „wyładowania” nagromadzonej agresji ( dotyczy to zwłaszcza J. S.) jednak w trakcie incydentu doszło także do zaboru papierosów oraz telefonu, co przełożyło się na przyjętą przez sąd kwalifikację prawną czynu.

Okoliczności tej nie może zmienić fakt zwrócenia pokrzywdzonym zabranych przedmiotów. To miało znaczenie jedynie dla wymiaru kary.

Z uwagi na powyższe - Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw dla uwzględnienia apelacji obrońcy.

Ad. apelacji prokuratora

1.  Nie sposób przyjąć by Sąd I instancji dopuścił się obrazy prawa materialnego poprzez pominięcie art. 70§1 kk przy stosowaniu względem R. B. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Podstawę dla takiej decyzji stanowi wyłącznie art. 69§1 kk (ewentualnie dodatkowo §4), zaś art.70§1 (także §2) jest przepisem „technicznym” wskazującym na jak długi okres próby można właśnie warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary.

2.  Prokurator zdaje się nie dostrzegać w dostatecznym stopniu, że w stosunku do obu oskarżonych zaistniała wręcz „akademicka” podstawa dla zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kar pozbawienia wolności.

Nie podlegającym dyskusji jest przecież fakt, iż sprawcy pojednali się z pokrzywdzonymi, a nastąpiło to na skutek postępowania mediacyjnego (por. k-392-394) w trakcie którego zawarto ugodę w ramach której oskarżeni przystali na zgłoszone żądania M. D. oraz M. M. i je realizują.

Tym samym zaistniały wszelkie przesłanki dla bytu art. 60§2 pkt 1 kk, a skoro tak to i dla wymierzenia kar z uwzględnieniem art. 60§6 pkt 3 kk.

Z uwagi na powyższe - orzeczono jak w wyroku.